Αυτές τις μέρες δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο Μουντιάλ που διεξάγεται στο Κατάρ.

Όμως ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τον θεσμό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, ο Ζιλ Ριμέ, δεν ήταν κάποιος παράγοντας του ποδοσφαίρου, αλλά ένας οραματιστής του σύγχρονου ανθρωπισμού.

Ο Ζιλ Ριμέ, γεννήθηκε το 1873, στο μικρό χωριό Τελέ λε Λαβονκούρ, της ανατολικής Γαλλίας, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Μπεζανσόν, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία. Στην ηλικία των 11 ετών, η οικογένεια μετακόμισε στο Παρίσι, και ο νεαρός Ζιλ τελειώνοντας το σχολείο πήρε υποτροφία για να σπουδάσει νομικά.

Η ίδρυση της Red Star F. C.

Ο Ζιλ Ριμέ, όμως, αγαπούσε το ποδόσφαιρο, και παρότι δεν είχε ασχοληθεί με το σπορ σαν αθλητής ή προπονητής, διέβλεψε την παγκοσμιότητα του «ταπεινού» αυτού αθλήματος. Έτσι, το 1897, παρέα με μερικούς άλλους ένθερμους φιλάθλους, ίδρυσε την ποδοσφαιρική ομάδα Red Star F.C.

Η ομάδα αυτή ήταν από τις πρώτες που συμμετείχαν στη διαμόρφωση της «League 1» του γαλλικού πρωταθλήματος, κάτι ανάλογο με την πρώτη εθνική κατηγορία, συμμετείχε στο πρωτάθλημα 19 φορές, και κατέκτησε πέντε φορές το Κύπελλο Γαλλίας.

Τώρα βέβαια αγωνίζεται σε χαμηλότερες κατηγορίες, αλλά οι Γάλλοι φίλαθλοι την σέβονται σαν μια από τις ιστορικές ομάδες της χώρας.

Πρόεδρος της FIFA

Το 1904, ο Ζιλ Ριμέ πρωτοστάτησε στη δημιουργία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), και το 1919 με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ριμέ χρίστηκε πρώτος πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Γαλλίας (FFF).

Το 1921, η αξία του Ζιλ Ριμέ είχε πλέον αναγνωριστεί παγκοσμίως, και ο ίδιος ανακηρύχθηκε πρόεδρος της FIFA, αξίωμα που διατήρησε για 33 ολόκληρα χρόνια.

The Dream is getting closer…#FIFAWorldCup | @adidasfootball

— FIFA World Cup (@FIFAWorldCup) December 11, 2022

Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο

Η ιδέα για τη διεξαγωγή ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου είχε καρφωθεί στο μυαλό του Ζιλ Ριμέ, ήδη από το 1926, όταν όρισε μια επιτροπή για να εξετάσει τη δυνατότητα διεξαγωγής μιας τέτοιας παγκόσμιας διοργάνωσης.

Έτσι το 1928 στο Άμστερνταμ αποφασίστηκε η διεξαγωγή του κάθε τέσσερα χρόνια, και τον επόμενο χρόνο 1929 στη Βαρκελώνη η FIFA επέλεξε την Ουρουγουάη ως διοργανώτρια του πρώτου Μουντιάλ, υπό τον όρο να κατασκευάσει ένα γήπεδο 90.000 θέσεων για τη διοργάνωση που θα συνέπιπτε με τα 100 χρόνια από την ανεξαρτησία της χώρας. Η Ουρουγουάη δέχτηκε να πληρώσει και τα ναύλα των συμμετεχόντων, αφού την εποχή εκείνη τα υπερατλαντικά ταξίδια ήταν δύσκολα και δαπανηρά.

Παρόλα αυτά τα προβλήματα δεν έλειψαν καθώς η Αγγλία αρνήθηκε να λάβει μέρος στο τουρνουά, διαμαρτυρόμενη για την ανάληψή του από χώρα της Λ. Αμερικής. Στο πρώτο Μουντιάλ, του 1930, τελικά συμμετείχαν εκτός της Ουρουγουάης, έντεκα κράτη: η Γαλλία, η Γιουγκοσλαβία, η Ρουμανία, το Βέλγιο, η Αργεντινή, η Βραζιλία, οι ΗΠΑ, το Μεξικό, η Βολιβία, το Περού, η Χιλή και η Παραγουάη. Το τρόπαιο κατέκτησε η Ουρουγουάη που επικράτησε στον τελικό της Αργεντινής με σκορ 4 – 2.

Οι περιπέτειες του Μουντιάλ

Το 1934, το Μουντιάλ διεξήχθη στη φασιστική Ιταλία. Οι αντιδράσεις ήταν μεγάλες, αλλά ο θεσμός είχε ήδη παγιωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων όλου του κόσμου. Το τουρνουά διεξήχθη από 27 Μαΐου έως 10 Ιουνίου του 1934, και νικήτρια αναδείχθηκε η Ιταλία επικρατώντας στην παράταση της Τσεχοσλοβακίας με 2 – 1.

Το 1946, μετά τη λαίλαπα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η FIFA τίμησε τον Ζιλ Ριμέ για τα 25 χρόνια της προεδρίας του, δίνοντας στο έπαθλο (κύπελλο) το όνομά του.

Το τρόπαιο απεικόνιζε τη θεά Νίκη να ανασηκώνει με τα δύο της χέρια την κούπα, ήταν φτιαγμένο από επιχρυσωμένο ασήμι και η βάση του ήταν από ημιπολύτιμο λίθο. Θεσπίστηκε μάλιστα ότι όποια ομάδα κατακτούσε το Μουντιάλ τρεις φορές, μπορούσε να κρατήσει για πάντα το κύπελλο στη χώρα της.

Χάθηκε το κύπελλο. Στοπ.

Το 1966, το Μουντιάλ ανέλαβε να διοργανώσει η Αγγλία. Όμως λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του τουρνουά, το Κύπελλο «Ζιλ Ριμέ» εξαφανίστηκε. Όλο το Λονδίνο ήταν ανάστατο καθώς η Σκότλαντ Γιαρντ είχε εξαπολύσει αγώνα δρόμου για την ανεύρεσή του.

Τελικά την τιμή της Μεγάλης Βρετανίας έσωσε ένας χαριτωμένος σκύλος, ο Πικλς, ο οποίος ανακάλυψε το κύπελλο κρυμμένο σε κάτι θάμνους την ώρα που έκανε βόλτα με το αφεντικό του, Ντέιβ Κόρμπετ, στο νότιο Λονδίνο. Ο Κόρμπετ πήρε 6.000 λίρες ως αμοιβή και ο Πικλς διασημότητα και δωρεάν σκυλοτροφή διά βίου. Έ

τσι, ο αρχηγός της ομάδας της Αγγλίας, Μπόμπι Μουρ σήκωσε το κύπελλο του 1966, αφού στον τελικό κέρδισε η Αγγλία τη «μισητή» Γερμανία με 4 – 2.

Το κύπελλο χορεύει σάμπα

Το επόμενο Μουντιάλ, του 1970, έγινε στο Μεξικό. Νικήτρια αναδείχθηκε η Βραζιλία που κέρδισε στον τελικό την Ιταλία με σκορ 4 – 1.

Η Βραζιλία κράτησε το κύπελλο «Ζιλ Ριμέ» αφού κέρδισε τρεις φορές τον τίτλο, στα Μουντιάλ του 1950, 1962, και 1970. Το κύπελλο βρισκόταν στην έδρα της Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, στο Ρίο ντε Τζανέϊρο, μέχρι το 1983, που κλάπηκε και από τότε αγνοείται οριστικά.

Νέο τρόπαιο, νέα ήθη

Το νέο τρόπαιο, αυτό που υπάρχει ως τώρα, φιλοτεχνήθηκε το 1974, από τον Ιταλό καλλιτέχνη Σίλβιο Καζανίγκα και ονομάστηκε FIFA World Cup. Μετά τις περιπέτειες του κυπέλλου «Ζιλ Ριμέ», όμως, το αυθεντικό βρίσκεται μόνιμα στην έδρα της FIFA, και οι νικητές του Μουντιάλ παίρνουν ένα επίσημο αντίγραφο.

Ο Ζιλ Ριμέ, ο άνθρωπος που πίστευε στο δημοκρατικό και αταξικό χαρακτήρα του ποδοσφαίρου, υπηρέτησε τη FIFA μέχρι το 1954 όπου και παραιτήθηκε. Το 1956, προτάθηκε για το Νόμπελ ειρήνης, αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος. Ο θεσμός του Μουντιάλ, όμως, παρά την έντονη εμπορευματοποίησή του, θα μείνει αθάνατος όσο υπάρχει το ανθρώπινο είδος.

The best fans in Qatar have been ______________ ? 🥳 #FIFAWorldCup #Qatar2022 pic.twitter.com/ND4mRZG8Xd

— FIFA World Cup (@FIFAWorldCup) December 12, 2022

Φέτος, το Μουντιάλ διεξάγεται καταχείμωνο στο Κατάρ, μια χώρα δίχως δημοκρατική και ποδοσφαιρική κουλτούρα, μια χώρα που πλήρωσε πολλά χρήματα προκειμένου να κερδίσει -κατά τα φαινόμενα- την εύνοια των αθλητικών παραγόντων της FIFA.

Χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν και πέθαναν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες χτίζοντας τα ποδοσφαιρικά στάδια που στο τέλος θα τα καταπιεί η έρημος, και υπήρξαν πολλές φωνές διεθνώς που αντέδρασαν και εισηγήθηκαν να γίνει μποϊκοτάζ του τουρνουά.

Όμως όταν άρχισαν οι αγώνες, οι αντιρρήσεις παραμερίστηκαν μπροστά στις ποδοσφαιρικές συγκινήσεις. Είπαμε, η δύναμη του ποδοσφαίρου, είναι τεράστια και πανανθρώπινη.  

Διαβάστε επίσης:

Πολ Γκορές: Ο θαυμαστής που «έπιασε» τον δολοφόνο του Τζον Λένον (Photos/Video)

Αναδοχή παιδιών: «Τα Ιδρύματα δεν στηρίζουν την αναδοχή επειδή έχουν συμφέρον να εμφανίζουν πολλούς ωφελούμενους»

Γιατί κάηκε η Βόρεια Εύβοια – «Οι κάτοικοι μιλούν για οργανωμένο σχέδιο, ακόμη περιμένουν τις αποζημιώσεις» (Photos/Video)