Mε αφορμή την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης που υπέβαλε σύσσωμη η αξιωματική αντιπολίτευση, τις τελευταίες ημέρες έγινε έντονη συζήτηση στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου σχετικά με το επίπεδο της Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης στην χώρα μας.

Η συζήτηση αυτή, αν είναι πράγματι θέμα Δημοκρατίας και αν γίνεται στο όνομα της Δημοκρατίας, δεν πρέπει να στοχεύει σε μικροκομματικά οφέλη και σε εκλογικό κέρδος. Ακούστηκαν πολλά. Για συνταγματική εκτροπή, για δημοκρατική ανευθυνότητα. Στελέχη της αντιπολίτευσης έκαναν λόγο μέχρι και για εκ πλαγίου προσπάθεια της Κυβέρνησης για επαναφορά της βασιλείας στα πράγματα. Αντί δηλαδή να στοχεύουμε στο μέλλον, στην πρόοδο και στην εξέλιξη, επιχειρείται μία άτοπη και εντελώς ανεδαφική συζήτηση γύρω από το πολιτειακό το οποίο άλλωστε έχει λυθεί οριστικά και αμετάκλητα πριν από μισό αιώνα. Το μονοπώλιο της Δημοκρατίας δεν το έχει κανένας. Και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Βασικές αρχές και θεμελιώδεις πυλώνες της Δημοκρατίας είναι η αρχή της πλειοψηφίας και ο σεβασμός και η τήρηση των νόμων.

Βασικός παράγοντας της Δημοκρατίας είναι ο σεβασμός στους ισχύοντες κανόνες, η νομιμότητα και η παραδοχή όταν μειοψηφεί κάποιος. Όλοι ανεξαιρέτως οφείλουν να σέβονται τους νόμους. Η άρνηση στο δικαίωμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που έχει εκλεγεί απευθείας και δημοκρατικά από τον λαό, και η άρνηση στην τήρηση των νόμων αποτελεί νάρκη στα θεμέλια της δημοκρατίας. Όσοι διαφωνούν με τους νόμους, με τον ίδιο τρόπο που νομοθετήθηκαν, έχουν το δικαίωμα να τους αλλάξουν. Μόνο όταν γίνουν πλειοψηφία. Αν δεν τα καταφέρουν δεν έχουν το δικαίωμα να τους αγνοούν.

Η επιλεκτική δημοκρατική ευαισθησία της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αφήσει εποχή. Η αντίληψη που είχαν για το κράτος δικαίου συνοψίζεται σε τοποθετήσεις ότι η Δικαιοσύνη αποτελεί θεσμικό εμπόδιο και ότι η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία. Και σήμερα δύο πρώην Υπουργοί είναι κατηγορούμενοι με σοβαρότατες κατηγορίες στο Ειδικό Δικαστήριο. Η τότε κυβερνώσα σημερινή αντιπολίτευση στο βωμό της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης επιχείρησε να ναρκοθετήσει το πολιτικό πεδίο στήνοντας μία  υπόθεση με εμπλοκή πολιτικών προσώπων, στοχοποιώντας και σπιλώνοντας ανθρώπους. Ασφαλώς, η ιστορία κατέγραψε την σθεναρή αντίσταση της Δικαιοσύνης με αποτέλεσμα την αθώωση όλων των εμπλεκομένων.

Και αυτό ακριβώς είναι που χαρακτηρίζει την αντιπολίτευση. Δικαιοσύνη κατά βούληση. Όταν βολεύει την αγκαλιάζει, όταν όμως αισθάνεται τη πίεση της αλήθειας κωφεύει εκκωφαντικά. Τρανή απόδειξη η υπόθεση των επισυνδέσεων. Προκαλείται, με τεχνητό τρόπο μία αμφισβήτηση της συνοχής και της ασφάλειας του κράτους δικαίου. Παρακολουθήσαμε ένα φάκελο να γυρνάει από εδώ και από εκεί. Έναν Πρόεδρο Ανεξάρτητης Αρχής να συναλλάσσεται με αρχηγό κόμματος με όχι απολύτως νόμιμο τρόπο. Προσπάθησε μάλιστα ο κύριος Τσίπρας να εμπλέξει και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε ένα ανέφελο παιχνίδι εντυπώσεων. Βλέπουμε να κυκλοφορούν και να δημοσιοποιούνται ονόματα χωρίς στοιχεία και δυστυχώς να βγαίνουν αυθαίρετα συμπεράσματα.

Η ανεξαρτησία που πρέπει να έχουν οι ανεξάρτητες αρχές ως νησίδες ευνομίας στη δημόσια διοίκηση, οφείλουν να αποβάλλουν και να αναδεικνύουν τα «ρυπαρά» δίκτυα που ενδέχεται να καλλιεργούνται μέσα στις αρχές αυτές από πρόσωπα που τις υπηρετούν και που ίσως δεν είναι και τόσο ανεξάρτητα. Η εργαλειοποίηση των ανεξάρτητων αρχών διαταράσσει ανεπανόρθωτα τα θεμέλια της Δημοκρατίας. Οφείλει η αντιπολίτευση να πάψει να κρύβεται πίσω από υποκριτικές φανφάρες περί Δημοκρατίας. Τουλάχιστον να πάψει να κάνει μαθήματα στην παράταξη που θεμελίωσε την Δημοκρατία χώρα, τη παράταξη με υψηλό συνταγματικό φρόνημα. Η Δημοκρατία δεν είναι «α λά καρτ».

Διαβάστε επίσης:

Ουκρανία, ένας τόπος μαρτυρίου!

Το ΠΑΣΟΚ ως ο αναγκαίος πολιτικός ζωτικός χώρος

Ο Μητσοτάκης υπόσχεται «καλύτερες μέρες» – Μπορεί κανείς να τον πιστέψει;