Πριν καν η εθνική μπάσκετ αναχωρήσει από την Άπω Ανατολή για την Αθήνα (εκκρεμούσε το άνευ σημασίας παιχνίδι με το Μαυροβούνιο) το topontiki.gr είχε ενημερώσει ότι επίκειται αλλαγή ομοσπονδιακού προπονητή.

Το διαζύγιο της Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης με τον Δημήτρη Ιτούδη ήταν δεδομένο και απλώς μη ομολογημένο δημοσίως, μετά την αποτυχία στο μουντομπάσκετ.

Σε εκείνο το δημοσίευμα, όταν σχεδόν όλα τα μέσα ενημέρωσης, που κάλυψαν την παρουσία της εθνικής στην κορυφαία διοργάνωση παράκαμπταν το θέμα προπονητή ως να μην έχει συμβεί τίποτα, αναφερόταν χαρακτηριστικά:

«Ήδη, στο παρασκήνιο έχει κυκλοφορήσει το όνομα του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος είναι γεγονός ότι στην πρώτη του χρονιά ως προπονητής, κατάφερε να εντυπωσιάσει με την ομάδα του Περιστερίου».

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο Βασίλης Σπανούλης θα ανακοινωθεί εντός των ημερών ως πρώτος προπονητής της εθνικής μας ομάδας, περίπου όπως πριν από 20 και πλέον χρόνια, όταν ένας άλλος αστέρας του ελληνικού μπάσκετ, ο Παναγιώτης Γιαννάκης αναλάμβανε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αμέσως μόλις σταματούσε την καριέρα του ως παίκτης.

Η διαφορά εδώ είναι ότι ο Σπανούλης έχει κάνει το… σύντομο «αγροτικό» του στον πάγκο του Περιστερίου, αλλά και το γεγονός ότι ο Γιαννάκης ως απόφοιτος ΤΕΦΑΑ  είχε ήδη πτυχίο προπονητικής, ενώ ο “kill Bill” δίνει εξετάσεις στις 17 Σεπτεμβρίου για να πάρει το Γ’ κατηγορίας δίπλωμα.

Ο Σπανούλης δεν προέκυψε τυχαία. Ούτε βεβαίως οφείλεται στο ότι είναι κουμπάρος με τον Νίκο Ζήση, τον υπεύθυνο της ομοσπονδίας για τις εθνικές ομάδες, ο οποίος κάνει τις κρίσιμες εισηγήσεις στον πρόεδρο Λιόλιο. Ο μέχρι πρόσφατα ηγέτης του Ολυμπιακού, άλλοτε δεύτερο βιολί στον Παναθηναϊκό, πίσω από τον Διαμαντίδη και για ένα φεγγάρι διακαής πόθος του μεγάλου Πόποβιτς, ο οποίος είχε υπολογίσει χωρίς τον αγωνιστικό εγωισμό, αλλά και την αγαθή νοσταλγία του Βασίλη για την Ελλάδα, δεν έχει ανάγκη συστάσεων και… «μέσου».

Γεννημένος ηγέτης ο Σπανούλης έχει καταφέρει να δώσει το δικό του στίγμα. Και πείθει ότι μπορεί να προσδώσει και πάλι τη χαμένη αίγλη στην εθνική μπάσκετ.

Πώς; Καταφέρνοντας να επαναφέρει στην ομάδα τον Γιάννη Αντετοκούνμπο!

Για την ακρίβεια είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να το πετύχει αυτό! Και ακριβώς τούτη η ικανότητά του τον κάνει το απόλυτο φαβορί για τον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Αλλά και το γεγονός ότι μπορεί να αναδιατάξει τις ισορροπίες στην περιφερειακή γραμμή της ομάδας, κάνοντας μία σοβαρή προσπάθεια να επιστρέψουν στην ομάδα οι Σλούκας και Καλάθης, αλλά και να επανεξετάσει την ένταξη του Ντόρσεϊ αντί του Γουόκαπ.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Για τον Γιάννη ισχύουν δύο πράγματα:

Πρώτον ότι με τον Ιτούδη ειδικά δεν θα επέστρεφε ποτέ! Ακόμα κι αν τα πόδια του γινόταν… βιονικά – η απουσία του από το μουντομπάσκετ οφειλόταν επισήμως σε πρόβλημα τραυματισμού στο γόνατο.

Ανάμεσα σε Αντετοκούνμπο (και Μπακς) από τη μία και Ιτούδη από την άλλη υπήρχε μία χαώδης διαφορά: Ο πρώην πλέον προπονητής της ομάδας δεν δεχόταν να συνοδεύουν τον Γιάννη κατά την παρουσία του στην ομάδα και να κάθονται στον πάγκο, μέλη του προπονητικού σταφ των Μπακς όπως έγινε πέρσι στο ευρωμπάσκετ. Το είχε δεχθεί τότε, αλλά στη συνέχεια διαμήνυσε ότι αυτό δεν θα ξαναγινόταν. Σε συνδυασμό με το ότι υπήρχε πράγματι πρόβλημα τραυματισμού – το οποίο πάντως επιδεχόταν πιθανόν κι άλλων τρόπων αντιμετώπισης- , ήταν ξεκάθαρο ότι ο Γιάννης δεν επρόκειτο να συμμετάσχει στο μουντομπάσκετ. Και φρόντισε να στείλει το μήνυμά του, απουσιάζοντας από κάθε εκδήλωση της ομάδας κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Λιόλιος και Ζήσης (πρέπει να) αντιλήφθηκαν πλήρως την κατάσταση όταν πήγαν τον Απρίλιο στο Μιλγουόκι για να δουν τις διαθέσεις των Μπακς κυρίως. Άρα με Ιτούδη, ο Αντετοκούνμπο δεν θα έπαιζε ποτέ ξανά για την εθνική Ελλάδας.

Δεύτερον, οι άριστες σχέσεις που έχει ο Γιάννης με τον Σπανούλη, τον οποίο θαυμάζει και έχει πρότυπο. Μάλιστα επιδίωκε σχεδόν πάντα όταν ερχόταν τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, κατά την ανάπαυλα του ΝΒΑ, να προπονείται μαζί με τον σταρ του Ολυμπιακού στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ο θαυμασμός του για κείνον ήταν απεριόριστος – τον είχε ίνδαλμα από μικρός.

Με τον Σπανούλη στον πάγκο όχι απλά αυξάνονται οι πιθανότητες, αλλά ίσως να θεωρεί ο Γιάννης και απόλυτη υποχρέωσή του να ενταχθεί στην εθνική ομάδα και να αγωνιστεί υπό τις οδηγίες του.

Ο γρίφος των γκαρντ

Για πολλούς λόγους, κάποιοι από τους οποίους αναλύθηκαν και στο προηγούμενο δημοσίευμα για την αποτυχία της εθνικής στο μουντομπάσκετ, έλειπαν από τη διοργάνωση οι τρεις κατά τεκμήριο, κορυφαίοι περιφερειακοί παίκτες της ομάδας.

Ο Σλούκας, ο Καλάθης και ο Ντόρσεϊ  – PG οι δύο πρώτοι, SG ο τρίτος και ίσως απόλυτα απαραίτητος για την ομάδα με την παρουσία του Γιάννη, προκειμένου να «ανοίγει» το γήπεδο με το σουτ του και να δίνει χώρους στον κορυφαίο NBAer.

Είναι βέβαιο ότι η επιρροή που ασκεί ο Σπανούλης στην «τρόικα» είναι μεγάλη και σαφώς ξεπερνιούνται προβλήματα, τα οποία είχαν προκύψει στις σχέσεις του Ιτούδη και με τον Καλάθη και με τον Ντόρσεϊ. Δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η κρίση με τις απουσίες ειδικά των δύο πρώτων θα λυθεί, αλλά ο Σπανούλης μπορεί να εξετάσει από την αρχή εάν χρειάζεται να βρίσκεται στην ομάδα ο Γουόκαπ αντί του Ντόρσεϊ, ποιοι και πώς ταιριάζουν και είναι συμβατοί σε μία συνύπαρξη.

Παράλληλα ας σημειωθεί ότι η κίνηση αλλαγής προπονητή είναι ίσως μία από τις τελευταίες ελπίδες του προέδρου Λιόλιου να επιδείξει κάποια πρόοδο με την εθνική, καθώς οι μέχρι τώρα κινήσεις του προδίδουν απειρία και έχουν οδηγήσει σε αποτυχία, παρότι είχε αναλάβει την ηγεσία της ΕΟΚ με φανταχτερές υποσχέσεις περί νέων… μεγαλείων.

Διαβάστε επίσης:

Στίβος: Έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ ο Ίνγεμπριγκτσεν στα 2.000μ (Video)

«Βόμβα» στο Μουντομπάσκετ: Γερμανική ραψωδία με… Βάγκνερ πέταξε εκτός τις ΗΠΑ και έκλεισε ραντεβού με τη Σερβία στον τελικό

Kissgate: Μήνυση της εισαγγελίας κατά του Λουίς Ρουμπιάλες για σεξουαλική επίθεση και εξαναγκασμό