Η πρώτη πράξη της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο με την αποχώρηση της Ομπρέλας και έρχεται η δεύτερη, για την οποία, όπως όλα δείχνουν, δεν θα περιμένουμε πάρα πολύ: η έξοδος της ομάδας των «6+6» που στηρίζει την Έφη Αχτσιόγλου. Ερώτημα αποτελεί η στάση της «ομάδας Τεμπονέρα», ενώ σε βάθος κάποιου χρόνου θα βρίσκεται στο μικροσκόπιο και η στάση μιας σειράς στελεχών («προεδρικών» επί Τσίπρα) που δεν είναι διατεθειμένα να δώσουν «λευκή επιταγή» στον Στέφανο Κασσελάκη.

Όσο όμως εκτυλίσσονται όλα αυτά, πληθαίνουν τα ερωτήματα για τη μορφή που θα έχει προσεχώς ο άξονας Κεντροαριστερά / Αριστερά. Επίσημη καταγραφή θα έχουμε στις ερχόμενες ευρωεκλογές, σε κάτι λιγότερο από επτά μήνες από σήμερα. Όμως ο δρόμος έως εκεί μοιάζει πολύ μακρύς. Οι εκκρεμότητες είναι πασίγνωστες: ολοκλήρωση αποχωρήσεων, νέο κόμμα από τους αποχωρούντες, συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, δεκάδες δημοσκοπήσεις που θα αποτυπώσουν το νέο σκηνικό και, τελικά, ευρωεκλογές.

Σε αυτή την ταραχώδη περίοδο η μεγάλη μάχη αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που αποκτά νέο ενδιαφέρον μετά τη διάσπαση του πρώτου. Δύσκολη η όποια πρόβλεψη, καθώς πολλά μένει να κριθούν προσεχώς:

1. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει – και πόσο μεγάλο – μέρος από τις δυνάμεις του μετά τη διάσπαση.

2. Ποιος θα επωφεληθεί κυρίως από τυχόν απώλειες. Το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, το ΜέΡΑ25, ένα νέο κόμμα ή όλοι αυτοί από λίγο;

3. Υπάρχει περίπτωση το ήδη μειωμένο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο (17,83%) να μειωθεί περαιτέρω ως άθροισμα του εναπομένοντος κόμματος και του υπό δημιουργία νέου, άρα θα έχουμε τάση διάλυσης του χώρου, ή ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα αρκετά ή εντελώς διαφορετικό κόμμα, θα ανακάμψει και θα έχουμε μια συνολική ανακατάταξη δυνάμεων;

4. Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση σχεδόν ισοπαλίας με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς εντυπωσιακή δική του άνοδο, θα καταφέρει να διατηρήσει έναν έστω αδύναμο ρυθμό ανάκαμψης ή έχει ήδη πιάσει το ταβάνι του;

5. Το ΚΚΕ, το οποίο επίσης βρίσκεται σε φάση ανόδου, ποιο ταβάνι έχει; Το κρισιμότερο όλων όμως, το στοιχείο που θα κρίνει τη μοίρα όλων αυτών των κομμάτων, είναι η πολυσυλλεκτικότητα. Το ΚΚΕ έχει σαφή όρια ως προς αυτήν. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει σοβαρό μέρος των ερεισμάτων του στα αριστερά του φάσματος. Το ΠΑΣΟΚ αυτοπεριορίζεται στον «σοσιαλδημοκρατικό» χαρακτήρα του σε εποχή που η σοσιαλδημοκρατία δεν περνά τις καλύτερες μέρες της στην Ευρώπη. Όμως η πολυσυλλεκτικότητα είναι το κύριο συστατικό για τη δημιουργία ενός κόμματος εξουσίας. Όσο κάποιος δεν την κατακτά, η πολυδιάσπαση σε αυτόν τον άξονα θα συνεχίσει να κυριαρχεί.

Διαβάστε επίσης:

Μιχάλης Μπαρτσίδης: Αποχωρεί από το Iνστιτούτο Ν. Πουλαντζάς και τον ΣΥΡΙΖΑ

ΣΥΡΙΖΑ: Αποχωρούν άλλα 52 στελέχη – «Το κόμμα διόγκωσε το έλλειμμα αξιοπιστίας του»

Συνεδριάζει το Εκτελεστικό Γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ – Απουσιάζει η Έφη Αχτσιόγλου