Ο Raymond Chandler γεννήθηκε το 1888 στο Σικάγο. Είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας παγκοσμίως και «πατέρας» του χαρακτήρα Philip Marlowe, τον οποίο χαρακτήρισε φτωχό αλλά τίμιο, αγωνιστή των ιδανικών μα οπορτουνιστή στη βάναυση κοινωνία του Λος Άντζελες.  

Από το 1896 έως το 1912, ο Chandler έζησε στην Αγγλία με τη μητέρα του, Βρετανίδα με καταγωγή από την Ιρλανδία. Αν και ήταν Αμερικανός πολίτης και κάτοικος Καλιφόρνιας, όταν ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914 υπηρέτησε στον καναδικό στρατό και στη συνέχεια στο Royal Flying Corps (μετά τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία). Έχοντας επιστρέψει στην Καλιφόρνια το 1919, εργάστηκε ως στέλεχος εταιρείας πετρελαιοειδών μέχρι τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, όταν στράφηκε στο γράψιμο για να ζήσει. Το πρώτο του διήγημα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Black Mask, το 1933. Από το 1943 ήταν σεναριογράφος του Χόλυγουντ. Μεταξύ των πιο γνωστών σεναρίων του ήταν αυτά για τις ταινίες Double Indemnity (1944), The Blue Dahlia (1946) και Strangers on a Train (1951) – η τελευταία που έφτιαξε σε συνεργασία με τον Czenzi Ormonde.

Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένα ποίημα του Raymond Chandler και πιστεύεται πως είναι η μοναδική απόπειρα του διάσημου μετρ του εγκλήματος να γράψει ποίηση ως ενήλικας! Το ποίημα αυτό με τίτλο Requiem δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα, 11 Δεκεμβρίου στο επετειακό τεύχος του περιοδικού Strand και πρέπει να έχει γραφτεί το 1955. Ανακαλύφθηκε πρόσφατα από τον διευθυντή του περιοδικού, Andrew Gulli. «Διάβασα πριν από χρόνια ότι υπήρχε ένας θησαυρός με έργα του Chandler στο Bodleian (βιβλιοθήκη στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης)», δήλωσε ο  Gulli.

Πιστεύεται ότι γράφτηκε τέσσερα χρόνια πριν από το θάνατο του Chandler – πιο συγκεκριμένα,  λίγο μετά τον θάνατο της συζύγου του, Cissy, που άφησε τον Chandler με σοβαρή κατάθλιψη. Την ίδια χρονιά, ο Chandler επιχείρησε να αυτοκτονήσει.

Παλεύοντας με την απώλεια, τη θλίψη και αυτό που περιγράφει ως «μακρά αθωότητα της αγάπης», το Requiem ξεκινά:

«Υπάρχει μια στιγμή μετά τον θάνατο που το πρόσωπο είναι όμορφο.

Όταν τα απαλά, κουρασμένα μάτια είναι κλειστά και ο πόνος έχει τελειώσει».

Για δύο στροφές, το Requiem περιγράφει τις στιγμές μετά τον θάνατο όταν

 «η μακριά αθωότητα της αγάπης μπαίνει απαλά

καθώς και το ξεθώριασμα των «φωτεινών ρούχων» και ενός «χαμένου ονείρου».

«Ασημένια μπουκάλια», «τρεις μακριές τρίχες σε μια βούρτσα» και «φρέσκα παχουλά μαξιλάρια  

Όπου δεν θα ξαπλώνει πια κανένα κεφάλι

Είναι ό,τι έχει απομείνει από το μακρύ, άγριο όνειρο»…

Συνδυάζοντας πρωτοπρόσωπες και τριτοπρόσωπες αφηγήσεις, το ποίημα συνεχίζει να περιγράφει μια τρυφερή πράξη ανάγνωσης επιστολών.

«Υπάρχει μια αόριστη θεωρία για το ποιος είναι ο βασικός χαρακτήρας, από ποια οπτική γεννήθηκε το ποίημα, και στην τελευταία φράση, είναι σαν ο Chandler να  μιλά για τη νεκρή γυναίκα του», είπε ο Gulli, «μια νεκρολογία που έγραψε ο τσακισμένος συγγραφέας για εκείνην. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι ήταν τόσο πληγωμένος γιατί ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να θάψει τη γυναίκα του. Οι στάχτες της παρέμειναν μαζί του για το υπόλοιπο της ζωής του, οπότε αυτό ίσως είναι μια πιθανότητα. Ίσως της έγραφε ένα μήνυμα με τρόπο αυτό το ποίημα», είπε.

Ο Gulli εμβαθύνει στην αντίθεση του ποιήματος με το γνωστό έργο του Chandler, καθώς από τη μία στο Requiem αναβλύζει μια πλημμυρίδα συναισθημάτων ενώ στα μυθιστορήματά του, στα οποία πρωταγωνιστής είναι ο Philip Marlowe, παρουσιάζει έναν χαρακτήρα αμέμπτου ηθικής ο οποίος είναι σκληρά κυνικός και πραγματιστής.

«Για μένα αυτό δείχνει το συγγραφικό μεγαλείο του Raymond Chandler, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως εμπειρικός συγγραφέας, σε όλα του τα έργα» , λέει ο Gulli και προσθέτει «Αυτό το ποίημα είναι ιδεαλιστικό. Είναι ένα ποίημα που αφηγείται τις απώλειες που βιώνουμε στη ζωή… Περιγράφει τους ανθρώπους που πεθαίνουν και εξαγνίζονται από την ύπαρξη του θανάτου… Αυτό που αγάπησα σε αυτό το ποίημα είναι η πίστη του συγγραφέα πως οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει, συνεχίζουν να υπάρχουν όσο η ψυχή και η ανάμνησή τους βρίσκονται στην καρδιά όσων τους αγάπησαν».

Διαβάστε επίσης:

Το «Oppenheimer» θα κυκλοφορήσει τελικά στην Ιαπωνία μετά τις έντονες αντιδράσεις

Γιώργος Λάνθιμος: Η ανατομία της σκηνής χορού της Emma Stone στο «Poor Things» (video)

Το μυστικό πίσω από τη σειρά των διάσημων πινάκων «The Lovers» του René Magritte