Ο Δημήτρης Μαρκόπουλος θέλησε να μαρτυρήσει μία αλήθεια – μία συνθήκη που επικρατεί ατύπως στο γαλάζιο κοινοβουλευτικό στρατόπεδο.

Θέλησε να την μαρτυρήσει, έτσι, χωρίς να τον αναγκάσει κανένας.

Αλλά επειδή αρέσκεται να βάζει και μία… εσάνς σεμνότητας τα μπέρδεψε και έπεσε λίγο παραπάνω δόση κυνικής γελοιότητας.

Είπε ότι η εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη είναι… γουρλίδικη.

Όχι υπό κάποια άλλη έννοια – για παράδειγμα όσο διαρκούν οι εργασίες της δεν έχει γίνει το παραμικρό ατύχημα στο σιδηρόδρομο – αλλά επειδή δύο μέλη της, που δεν πρόλαβαν κιόλας καν να ασχοληθούν επί της ουσίας με το πρόβλημα, έγινε μέλη της κυβέρνησης.

Του έφερε γούρι δηλαδή που μπήκαν στην επιτροπή. Όχι σαν τους επιβάτες που μπήκαν στο τρένο του Καραμανλή και δεν γύρισαν ποτέ.

Ο Μαρκόπουλος προφανώς δεν ήθελε να πει ότι η επιτροπή είναι γουρλίδικη. Στην πολιτική άλλωστε σημασία έχει τι καταφέρνει καθένας με τις επιλογές και τις πράξεις του – αυτό είναι και το ίδιο το νόημα της πολιτικής άλλωστε, να μην αφήνεται τίποτα στην τύχη.

Άλλο ήθελε να πει. Ότι οι (τουλάχιστον οι περισσότεροι) κυβερνητικοί βουλευτές δεν μπαίνουν στην επιτροπή για να βρουν κάποια αλήθεια, να διερευνήσουν πραγματικά μία υπόθεση, να ψάξουν σε βάθος κάτι.

Αλλά για να κάνουν το επόμενο βήμα στην πολιτική τους καριέρα. Να «πατήσουν» πάνω στην επιτροπή (ευτυχώς όχι κυριολεκτικά, θα ήταν ικανοί και γι’ αυτό ορισμένοι) και να αρπάξουν ένα υπουργικό (έστω με υφ, μπροστά) χαρτοφυλάκιο.

Οι δύο παγκοσμίως άγνωστοι πολιτικοί που κέρδισαν μόλις πρόσφατα την είσοδό τους στην κυβέρνηση, περνώντας απλά για λίγο από την επιτροπή, δεν είναι οι πρώτοι.

«Γουρλίδικες» κατά την Μαρκοπούλεια ρήση, έχουν αποδειχθεί όλες οι επιτροπές, εξεταστικές και προανακριτικές, που έχουν στηθεί την τελευταία πενταετία, καθώς γαλάζια μέλη τους κατάφεραν να μπουν στην κυβέρνηση.

Δεν ξέρω δε, αν γι’ αυτό το γούρι πρέπει να διαλέξουν «υπουργείο ή αλήθεια».

Ελπίζω ότι δεν είναι κανόνας για όλους.

Αλλά ειδικά στην περίπτωση της επιτροπής για τα Τέμπη μάλλον αυτό το δίλημμα ισχύει, εάν δει κανείς ποιοι και πόσοι κρίσιμοι μάρτυρες αποκλείστηκαν.

Άλλωστε το τι ψάχνει ή δεν ψάχνει η επιτροπή έχει φανεί και από μία παλαιότερη δήλωση του ίδιου του Δημήτρη Μαρκόπουλου, ο οποίος τις «αλήθειες» του τις λέει, δεν τις κρύβει. Σύμφωνα με την οποία δήλωση «δεν είναι έγκλημα τα Τέμπη».

Άρα, αφού δεν ψάχνουν για έγκλημα και εγκληματικές ευθύνες, αντιλαμβάνεται κανείς, από τις δηλώσεις και τις πράξεις (αποκλεισμός μαρτύρων, χρονική επέκταση της «έρευνας» μέχρι την Τουρκοκρατία ίσως), τι ακριβώς αναζητούν και προσδοκούν τα γαλάζια μέλη της επιτροπής για την τραγωδία των Τεμπών.

Απλά, σαν τον Τζακ Νίκολσον στο Ζήτημα Τιμής, το μαρτυράνε – για να μην ξεχνιέται και το Μαξίμου.

Διαβάστε επίσης:

Γάμος ομοφύλων: Η Άννα Καραμανλή καταψηφίζει ακόμη και αν τεθεί κομματική πειθαρχία

ΣΥΡΙΖΑ: Αναζητείται τομεάρχης Παιδείας μετά την παραίτηση Λινού – Ποιοι σηκώνουν το βάρος της «μάχης» κατά των ιδιωτικών AEI

Σάλος με προϊστάμενο του ΟΣΕ: Ευχαριστεί βουλευτή της ΝΔ γιατί έκανε διορισμούς και έφτασε τα δρομολόγια στην Έδεσσα!