Έχεις να πληρώσεις; Θα ζήσεις. Δεν έχεις; Τόσο το χειρότερο για σένα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως. Άλλωστε οι κοινωνικές ανισότητες είναι τόσο παλιές, όσο οι ίδιες οι κοινωνίες.

Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς τη «μεταρρύθμιση» των απογευματινών χειρουργείων που περήφανα πλασάρει ο αρμόδιος υπουργός στα κανάλια; Αντί να παρουσιάσει σχέδιο για ανάταξη ή «σουλούπωμα» έστω του ΕΣΥ, κανονικοποιεί τα προβλήματα που υποτίθεται πρέπει να εξαλείψει.

Τι μας λέει δηλαδή; Ότι αν κάποιος συμπολίτης μας μπορεί να διαθέσει ένα σεβαστό ποσό, έχει τη δυνατότητα να χειρουργηθεί απόγευμα σε δημόσιο νοσοκομείο, παρακάμπτοντας τη λίστα αναμονής. Η «λογική» πίσω από το μέτρο είναι ότι εφόσον κάποιος θα βγει εκτός λίστας πρωινού χειρουργείου, η λίστα θα μικρύνει και έτσι θα συντμηθεί ο χρόνος αναμονής για όλους.

Ο κυνισμός είναι τόσο προφανής που κινδυνεύει κανείς να τον αποδεχτεί μιας και προβάλλεται τόσο φυσιολογικά. Θα μπορούσε ο υπουργός να πει απλά «σύστημα υγείας της προκοπής ώστε να μην υπάρχει αναμονή μηνών για χειρουργεία δεν θα αποκτήσουμε, άρα έτσι και λεφτά θα μπουν στο σύστημα και κανένας χριστιανός μπορεί να χειρουργηθεί νωρίτερα. Οπότε να μας λέτε και ένα ευχαριστώ.»

Η αναμονή μηνών στα χειρουργεία, πολύ συχνά με μη αναστρέψιμες συνέπειες για πολλούς ασθενείς, θα συνεχίσει να υπάρχει καθώς οι πραγματικοί λόγοι είναι η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση των νοσοκομείων.

Άρα η κυβέρνηση τι κάνει; Μας «τρίβει στη μούρη» περήφανα τον εξής απλό κυνικό συλλογισμό: Έχεις πολλά χρήματα; Θα πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Έχεις αρκετά χρήματα; Θα χειρουργηθείς απόγευμα βάζοντας το χέρι στην τσέπη. Δεν έχεις μία; Τόσο το χειρότερο για σένα…

Διαβάστε επίσης:

Τρακτέρ, επιστολές και… ψίχουλα

Οι πραγματικές προκλήσεις για τον Μητσοτάκη

Αμυντικοί εξοπλισμοί και Οικονομικές Συνέπειες