Συγκαλύπτω: Κατά το λεξικό, σημαίνει αποκρύπτω, αποσιωπώ κάτι σκοπίμως, ώστε να μην αποκαλυφθεί, όπως για παράδειγμα την αλήθεια ή ένα σκάνδαλο.

Ακριβώς γι΄αυτό, δηλαδή για συγκάλυψη, κατηγόρησε η αντιπολίτευση τη «γαλάζια» πλειοψηφία της εξεταστικής επιτροπής που διερεύνησε – λέμε τώρα- τα αίτια της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, η οποία συγκλόνισε τη χώρα πριν από σχεδόν ένα χρόνο.

Μόλις οκτώ ημέρες πριν οι συγγενείς των 57 θυμάτων βρεθούν αντιμέτωποι με το πρώτο μνημόσυνο για τους δικούς τους ανθρώπους, η «διοίκηση» της εξεταστικής επιτροπής αποφάσισε ουσιαστικά να κλείσει τον κύκλο των ερευνών, γιατί μπορούσε.

Παρά τη θύελλα αντιδράσεων της αντιπολίτευσης, που εγκάλεσε την πλειοψηφία της ΝΔ για απόπειρα συγκάλυψης (κατά το λεξικό, σημαίνει αποκρύπτω, αποσιωπώ κάτι σκοπίμως, ώστε να μην αποκαλυφθεί, όπως για παράδειγμα την αλήθεια ή ένα σκάνδαλο, που λέγαμε και παραπάνω) η εξεταστική για τα Τέμπη ρίχνει αυλαία.

ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, Νέα Αριστερά και Σπαρτιάτες αποχώρησαν από την επιτροπή, εισπράττοντας την… κατηγορία της ΝΔ για «εργαλειοποίηση και πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας».

Η εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη περνάει στις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας, χωρίς τη δικογραφία από την εισαγγελία Λάρισας, χωρίς τις καταθέσεις κρίσιμων μαρτύρων, χωρίς να ακουστούν οι ειδικοί πραγματογνώμονες του δημοσίου, και, φυσικά, χωρίς να εξεταστεί από εισαγγελέα εάν τελέστηκε ψευδορκία κατά την κατάθεση του Κώστα Καραμανλή.

Και οι συγγενείς των θυμάτων μένουν με την οργή και τον πόνο τους, απροστάτευτοι απέναντι στην κατά το δοκούν δύναμη των θεσμών.

Οκτώ ημέρες πριν το πρώτο μνημόσυνο των ανθρώπων τους, είδαν να τους κλείνουν την πόρτα στα μούτρα αυτοί που υποτίθεται ότι θα ενεργούσαν για να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Αλλά ο θόρυβος αυτής της πόρτας, είναι, ευτυχώς, πολύ μικρότερος από τον θόρυβο που άνοιξαν οι συγγενείς στο διαδίκτυο, στο μέρος όπου τίποτα δε μένει στο απυρόβλητο.

Πάνω από 500.000 άνθρωποι έχουν ήδη υπογράψει το ψήφισμα για απόδοση δικαιοσύνης, το ψήφισμα υπέρ της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας των πολιτικών υπευθύνων για την τραγωδία στα Τέμπη, με πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού, που έχασε την κόρη της.

Μιας γυναίκας που όρθωσε το ανάστημά της απέναντι σε όσους έσκυψαν το κεφάλι και απαίτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη, τόσο για την ίδια, όσο και για τους συγγενείς των υπόλοιπων θυμάτων.

Που στάθηκε όρθια απέναντι στα αδιανόητα επιχειρήματα που άκουσε και που όταν το αδιέξοδο έγινε τόσο φανερό όσο και η απροθυμία κάποιων να ασχοληθούν ουσιαστικά με το θέμα, στράφηκε στην κοινωνία.

Και η κοινωνία απάντησε. Η ελληνική κοινωνία, που εκπλήσσει πολλές φορές δυσάρεστα, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, άφησε την κατσίκα του γείτονα κι έσκυψε πάνω στην αδικία και την οργή των ανθρώπων αυτών: Των συγγενών των 57 θυμάτων.

Οι υπογραφές για το ψήφισμα συνεχίζονται διαδικτυακά, με στόχο να φτάσουν τις 1.100.000.

Ίσως μέχρι την ημέρα του μνημοσύνου, ο στόχος να έχει επιτευχθεί.

Και ίσως όσοι νομίζουν ότι το βουλευτιλίκι είναι ο αόρατος μανδύας του Χάρι Πότερ καταλάβουν ότι το μαγικό ραβδί υπακούει μόνο στο μάγο που σέβεται.

Διαβάστε επίσης:

Το θλιβερό τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ

Το δόγμα του σοκ στον ΣΥΡΙΖΑ και ο εκβιασμός του Κασσελάκη

Τρακτέρ στην ΝΔ, σε κώμα ο ΣΥΡΙΖΑ