Όλος αυτός ο χαμός με τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ για εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γροϊλανδία, για μετατροπή του Καναδά σε μια ακόμη Πολιτεία της χώρας του, για ανάκτηση
του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά ακόμη και με εισβολή, για σοκ και δέος στη Μέση Ανατολή αν δεν απελευθερωθούν οι όμηροι κ.λπ., είναι, προς το παρόν, άγνωστο πόση σοβαρότητα εμπεριέχουν. Κυρίως επειδή όλα τούτα λέγονται πριν ο εκλεγείς Πρόεδρος αναλάβει τα καθήκοντά του.

Η «προστασία» σπάνιων γαιών από τη ρωσική και κινεζική εκμετάλλευση, ο έλεγχος της Αρκτικής, το κουμάντο των Κινέζων στον Παναμά, οι άνετες διελεύσεις κινεζικών πλοίων από ύδατα δυτικών χωρών, η προστασία του Ισραήλ είναι απολύτως πραγματικά πεδία ανταγωνισμού, στα οποία ο Τραμπ δείχνει αποφασισμένος να λειτουργήσει πολύ πιο δραστικά από τον προκάτοχό του και ήδη θέτει το πλαίσιο των απαιτήσεών του. Κάποιοι, π.χ. στη Μέση Ανατολή και στη Δανία, φαίνεται ότι ήδη
έλαβαν το μήνυμα…

Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι η στάση που θα τηρήσει ο Τραμπ έναντι του Ερντογάν, καθώς από τη μια λέει διάφορες παρεξηγήσιμες ασυναρτησίες περί συμφερόντων 2.000 ετών της Τουρκίας στη Συρία και από την άλλη διατηρεί και ενισχύει τη στήριξη των Κούρδων. Αφήστε που ο αδιαπραγμάτευτος
σύμμαχός του στην περιοχή είναι το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί πλέον την Τουρκία χειρότερο εχθρό από το Ιράν. Ε, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα τα ξεμπερδέψει ο Πρόεδρος…

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Σκέψεις για εκδήλωση για τα 10 χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης το 2015

Επιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κοινή πρόταση με ΠΑΣΟΚ για ΠτΔ: Δεν μπορεί ο προοδευτικός χώρος να ετεροπροσδιορίζεται από τη ΝΔ

Συνάντηση Δούκα – Ανδρουλάκη για το τέλος ταφής απορριμμάτων: «Στραγγαλίζει τους δήμους» (video)