Οι εκατοντάδες χιλιάδες που βγήκαν στο δρόμο στις 26 Γενάρη, μετά από τα καλέσματα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων κι άλλων φορέων τάραξαν τα νερά!

Στις 28 Φεβρουαρίου με νέα ορμή απεργούμε και βγαίνουμε στους δρόμους! Να νιώσει η μεγάλη εργοδοσία, το κράτος της, η κυβέρνηση της ΝΔ την “καυτή ανάσα” του αγωνιζόμενου και αποφασισμένου λαού! Να εκφραστεί αγωνιστικά η μαζική λαϊκή και νεανική οργή που τρέφεται από την αβεβαιότητα και την αγωνία για όσα ζει. Από το γεγονός ότι όλη η ζωή μας είναι μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών. Οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε αρένες θανάτου, με 300 νεκρούς μόλις τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ είναι παντελής η έλλειψη οποιουδήποτε μέτρου πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού από τις φυσικές και όχι μόνο καταστροφές.

Αυτά, και πολλά ακόμα, είναι η καύσιμη ύλη που πυροδοτεί σαν σπινθήρας την οργή και την γενικευμένη δυσαρέσκεια για την προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών. Για να τιμωρηθούν πολιτικά και ποινικά όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι, να μην κουκουλωθούν τα πραγματικά αίτια αυτής της τραγωδίας. Το ξέσπασμα αυτό είναι ελπιδοφόρο και δείχνει τη δυνατότητα του λαϊκού παράγοντα να γίνει όχι απλά καταλύτης, αλλά πρωταγωνιστής των εξελίξεων!

Αυτό φοβούνται τα κρατικά και κυβερνητικά επιτελεία, τα κόμματα του συστήματος και της βολικής αντιπολίτευσης, οι καναλάρχες των ΜΜΕ, τα αστικά επιτελεία, όλοι αυτοί που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους, τον καπιταλισμό. Για αυτό, μαζί με τη μεθοδευμένη επιχείρηση συγκάλυψης από την ΝΔ και την εξαφάνιση κρίσιμων στοιχείων για το έγκλημα, είναι κοινή τους προσπάθεια να μπαζώσουν τις αιτίες που οδήγησαν στο δολοφονικό γεγονός, δηλαδή δυο τρένα να κινούνται πάνω στις ίδιες ράγες και να συγκρούονται. Επιδιώκουν την μαζική αμνησία για να ξεχαστεί ότι αυτό το έγκλημα έχει ιστορία. Δεν έγινε σε μια νύχτα. Ξεκίνησε από την πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, το σπάσιμο των λειτουργιών του σε πολλά κομμάτια, την ιδιωτικοποίηση των πιο κερδοφόρων τμημάτων του, τη συνολική υποβάθμιση και υποστελέχωσή του.

Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβέρνησαν και υλοποίησαν πιστά και μεθοδικά αυτή την πολιτική, τώρα προσπαθούν να ρίξουν πέπλο στις ευθύνες τους, καταφεύγοντας σε εκφυλιστικές διαδικασίες και κοινοβουλευτικά σόου. Όλοι αυτοί δεν κόπτονται για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό, να συγκαλυφθεί ο πραγματικός ένοχος, το σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Αυτό προσπαθούν η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, όταν μιλάνε για εργαλειοποίηση του εγκλήματος των Τεμπών. Αυτό εξυπηρετούν οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, που αναμασάνε παραμύθια για την αναβάπτιση των θεσμών του αστικού κράτους για ένα τάχα κράτος δικαίου, που πολλοί ευαγγελίστηκαν και ποτέ δεν είδαμε στην ιστορία του καπιταλισμού.

Πάει πολύ να κόπτονται αυτά τα κόμματα για το δίκιο και τη δικαιοσύνη. Όλοι μαζί έχουν απορρίψει ακόμα και το στοιχειώδες, την πρόταση του ΚΚΕ, για να σταματήσει η ηγεσία της δικαιοσύνης να διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Άραγε, τώρα ανακάλυψαν τη σαπίλα της αστικής δικαιοσύνης που βγάζει τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες και καταχρηστικές, ακόμα και μεσάνυχτα αν χρειαστεί, που σέρνει σε δίκες πρωτοπόρους αγωνιστές συνδικαλιστές εργάτες, αγρότες ακόμα και μαθητές; Δεν την είδαν όταν αθωώνονταν οι υπαίτιοι για τα εγκλήματα στη Μάνδρα και στο Μάτι, όταν δικαιώνουν τη λεηλασία των funds και των τραπεζών στη λαϊκή κατοικία; Πάνω απ’ όλα ισχύει ο άγραφος, σιδερένιος νόμος: Όλα να υπηρετούν το κέρδος των καπιταλιστών, που δε διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα, όταν πρόκειται για τα συμφέροντά τους. Χρησιμοποιούν κάθε νόμο και κάθε «παρανομία» για αυτόν τον σκοπό, γι’ αυτό και  αποτελούν συνώνυμο της σήψης και της διαφθοράς.

Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο να μπουν κάποιοι φυλακή, για να έρθουν οι «αδιάφθοροι» που θα συνεχίσουν το αντιλαϊκό έργο που οδηγεί σε νέα εγκλήματα. Δικαιοσύνη είναι να μπορούμε να ζούμε με ασφάλεια. Να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να δουλεύουμε για όσο ζούμε. Δικαιοσύνη σημαίνει να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας. Αυτή τη δικαιοσύνη μπορεί να τη φέρει ένα μεγάλο εργατικό-λαϊκό κίνημα, που οι αγώνες του δεν θα αποτελούν «ασανσέρ» για την άνοδο της επόμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης, ούτε «χαλάκι» για να σκουπίζουν τα πόδια τους οι επίδοξοι διαχειριστές του συστήματος της αδικίας και των πολέμων. Μπορεί να τη φέρει ο οργανωμένος λαός, ξηλώνοντας τις ματωμένες ράγες του καπιταλιστικού κέρδους.

Για να στείλουμε στο εδώλιο της ιστορίας και των κοινωνικών αγώνων το κεφάλαιο και  το κράτος του, «καταδικάζοντάς» τους με την ανατροπή τους. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό σε αυτήν την υπόθεση.

*Ο Γιώργος Κρητικός είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Διαβάστε επίσης:

Εργασιακή ζούγκλα και δημογραφική έρημος

Μία απάντηση στην κυρία Βούλτεψη για τις απειλές με εξώδικα

Το «αντισυστημικό» σοκ φέρνει κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων