Υπάρχουν μερικές παραβατικές πράξεις που έχουν μια κινηματογραφική αίγλη, και μερικές φορές γοητεύουν τα παιδιά. Ένα καλοστημένο σχέδιο, η αφαίρεση χρημάτων που δεν ανήκουν σε κανέναν, η παράτολμη σκέψη του να νικήσεις το «σύστημα», η παράτολμη σκέψη να ζήσεις σαν φυγάς…

Μια τέτοια παραβατική πράξη ήταν η «Ληστεία του Τρένου» που έγινε στην Αγγλία στις 8 Αυγούστου του 1963. Το τρένο που μετέφερε τη χρηματαποστολή του ΝΑΤΟ, σταμάτησε με τη βία στις 3:00 τα ξημερώματα πάνω από μια χαμηλή γέφυρα. Οι μασκοφορεμένοι ληστές άνοιξαν το βαγόνι της χρηματαποστολής, κι άρχισαν να πετούν τους σάκους με τα χρήματα στο βαν που περίμενε στο δρόμο κάτω από τη χαμηλή γέφυρα. Όλα τέλειωσαν γρήγορα και αναίμακτα, εκτός από ένα καρούμπαλο και λίγο αίμα που απέκτησε ο διστακτικός οδηγός της αμαξοστοιχίας.

Η λεία ήταν μεγάλη, 120 σάκοι που περιείχαν 2,5 εκατομμύρια λίρες (σημερινά 40 εκατομμύρια) σε χρησιμοποιημένα χαρτονομίσματα. Χρήματα του ΝΑΤΟ, χρήματα για όπλα, χρήματα για μισθούς στρατιωτικών. Γι’ αυτούς τους λόγους η  ληστεία του τρένου άγγιξε το φαντασιακό του αγγλικού λαού, δημιουργώντας ένα κλίμα ανομολόγητου θαυμασμού για τους μυστηριώδεις ληστές.

Παρά το γεγονός ότι η ληστεία είχε οργανωθεί κι εκτελεστεί με κάθε λεπτομέρεια, ένα χρόνο αργότερα οι δράστες είχαν συλληφθεί. Στη δίκη που ακολούθησε οι ποινές ήταν εξοντωτικές. Ο δικαστής Έντμουντ Ντέιβις, μοίρασε 307 χρόνια σε μισή ώρα. Το κράτος θέλοντας να εκδικηθεί για το στραπάτσο που είχε πάθει μοίρασε ποινές 30 χρόνων φυλάκισης σε όλα τα μέλη της συμμορίας. Οι ποινές ήταν οι αυστηρότερες που είχαν ποτέ επιβληθεί, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ληστεία ήταν αναίμακτη και δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε ένα όπλο.

Ένας από τους εγκεφάλους της ληστείας ήταν ο 34χρονος Ρόναλντ Μπιγκς, πρώην αξιωματικός της RAF, ο οποίος μάλιστα τη μέρα της ληστείας του τρένου είχε και τα γενέθλιά του. Ο Μπιγκς συνελήφθη επειδή βρέθηκαν τα δακτυλικά του αποτυπώματα σε μια φάρμα που η συμμορία είχε σαν στρατηγείο, και την οποία δεν είχε πυρπολήσει όπως όφειλε ένας άλλος της συμμορίας. Ο Ρόνι Μπιγκς, καταδικάστηκε σε 30χρονη φυλάκιση, έκανε 15 μήνες φυλακή και στη συνέχεια απέδρασε από τις φυλακές Γουάντσγουορθ, σκαρφαλώνοντας τον ψηλό τοίχο με μια ανεμόσκαλα και πηδώντας μέσα σ’ ένα βαν μετακομίσεων που τον περίμενε έξω από τη φυλακή.

Τα ίχνη του αναζητήθηκαν αρχικά στην Αυστραλία, αλλά ο Μπιγκς είχε διαφύγει κι από εκεί για να βρεθεί τελικά στη Βραζιλία η οποία δεν είχε υπογράψει σύμβαση με την Interpol, οπότε δεν κινδύνευε να εκδοθεί.

Στη Βραζιλία είχε ανοίξει δικό του εργαστήρι όπου έκανε δουλειές μαραγκού, κατασκευάζοντας μεγάλες ξύλινες πόρτες και έπιπλα, αλλά και ανακαινίζοντας και συντηρώντας παλαιά έπιπλα κλπ., έχοντας πολλές δουλειές και αρκετούς μαθητευόμενους.  

Το 1974, έφτασε στην εφημερίδα Daily Express η πληροφορία ότι ο Ρόνι Μπιγκς ήταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Δύο δημοσιογράφοι και ένας φωτογράφος πήγαν στο Ρίο προσπαθώντας να βρουν τον Ρόνι Μπιγκς. Λίγες μέρες αργότερα μετέβη στο Ρίο και ο ντετέκτιβ της Σκότλαντ Γιαρντ, Τζακ Σλίπερ.

Όμως ο Ρόνι Μπιγκς δεν μπορούσε να εκδοθεί στην Αγγλία, ειδικά αφού η ερωμένη του Ραϊμούντα ντε Κάστρο, χορεύτρια σε night club, ήταν έγκυος και περίμενε το παιδί του. Ο Ρόνι Μπιγκς, όμως, δεν είχε πλέον το δικαίωμα να εργάζεται, ούτε να πίνει στα μπαρ, ούτε να κυκλοφορεί μετά τις 10 το βράδυ.

Για να συμπληρώσει τα εισοδήματά του, έκανε μπάρμπεκιου στον κήπο του σπιτιού του, όπου πολλοί ξένοι καλεσμένοι έδιναν ένα ποσό για να τον ακούσουν να διηγείται τις περιπέτειές του. Ήταν τόσο έντονη η διασημότητά του που κάποτε τον επισκέφτηκε και ο παλαίμαχος Άγγλος ποδοσφαιριστής Στάνλεϊ Μάθιους. Την ίδια εποχή κυκλοφόρησε μπλουζάκια, κούπες και άλλα αντικείμενα με το όνομά του.

Το 1977, ο Ρόνι Μπιγκς, βρέθηκε στο Ρίο να πίνει τα ποτά του με τους Sex Pistols, οι οποίοι κυκλοφόρησαν μαζί του δύο τραγούδια, τα «No One is Innocent» και το «Belsen was a Gas», τα οποία συμπεριλήφθηκαν στον διπλό δίσκο «The Great Rock ‘n’ Roll Swindle» που ήταν το soundtrack του ομώνυμου ντοκιμαντέρ που έκανε ο Τζούλιαν Τεμπλ για τους αρχιερείς του punk. Την ηχογράφηση έκαναν ο Στιβ Τζόουνς (κιθαρίστας) και ο Πολ Κουκ (ντράμερ) των Sex Pistols, ενώ στο εξώφυλλο φαινόταν ο Μπιγκς να τραγουδά ντυμένος punk την ώρα που ένας ηθοποιός ντυμένος με τη στολή του φυγόδικου ναζί Μάρτιν Μπόρμαν, έπαιζε μπάσο. Το «No One is Innocent» κυκλοφόρησε στην Αγγλία τον Ιούνιο του 1978, και έφτασε στο «Νο 7» των βρετανικών τσαρτς.

Το 1981, ο Ρόνι Μπιγκς απήχθη από μια συμμορία Άγγλων πρώην στρατιωτικών που ήλπιζαν να πάρουν αμοιβή. Το σκάφος τους έπαθε βλάβη έξω από τα Μπαρμπάντος, και ο Ρόνι Μπιγκς διασώθηκε από την ακτοφυλακή. Για καλή του τύχη ούτε τα Μπαρμπάντος τον έδωσαν στην Αγγλία, αφού δεν είχαν συμφωνία έκδοσης. Τη νομική υπεράσπιση του Ρόνι Μπιγκς στα νησιά Μπαρμπάντος πλήρωσε με δικά του χρήματα ο διάσημος σκακιστής μετρ, Ντέιβιντ Λέβι, ο οποίος οργάνωσε και τη νομική εκπροσώπηση του Μπιγκς.

Η περιπέτεια αυτή περιγράφεται στο ντοκιμαντέρ «Prisoner of Rio» (1988), όπου τον Ρόνι Μπιγκς υποδύεται ο ηθοποιός Πολ Φρίμαν.

Την περίοδο 1982-1986, ο 7χρονος γιος του Μπιγκς, Μάικλ Μπιγκς, συμμετείχε στο παιδικό πρόγραμμα και το παιδικό μουσικό – χορευτικό γκρουπ Balao Magico, ανακουφίζοντας λίγο τα οικονομικά του φυγόδικου πατέρα του.

Το 1991, ο Ρόνι Μπιγκς, ηχογράφησε δύο τραγούδια, τα «Police on my Back», «Carnival in Rio» με το γερμανικό punk συγκρότημα Die Toten Hosen. Το 1993, ηχογράφησε τρία τραγούδια με το punk συγκρότημα από την Αργεντινή, Pilsen.

Το 1997, η Αγγλία και η Βραζιλία υπέγραψαν συνθήκη έκδοσης και το 2001, ο Ρόνι Μπιγκς επέστρεψε στην Αγγλία για να κάνει τα 28 χρόνια φυλακή που του απέμεναν. Ο Μπιγκς επέστρεψε με ιδιωτικό τζετ της εφημερίδας The Sun, και εισέπραξε 100.000 δολάρια για την αποκλειστικότητα της ιστορίας του.

Από το 2001, έπαθε τρία εγκεφαλικά μέσα στη φυλακή, αλλά τρείς φορές το αίτημά του για πρόωρη αποφυλάκιση απορρίφθηκε. Το 2007, μεταφέρθηκε στις φυλακές του Νόργουιτς. Ο Μπιγκς δήλωνε αμετανόητος, και η άρχουσα τάξη έπαιρνε την εκδίκησή της.

Τελικά ο Ρόνι Μπιγκς πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου του 2013, σε ηλικία 84 χρόνων. Είχε προλάβει να παραστεί στην κηδεία του Μπαρτ Ρέινολντς, άλλου ληστή του τρένου, και πρόλαβε να δει την έκδοση του βιβλίου «The Great Train Robbery 50th Anniversary: 1963–2013».  

Η σορός του αποτεφρώθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 2014. Το φέρετρο είχε πάνω του τη σημαία της Αγγλίας και τη σημαία της Βραζιλίας, ενώ οι Hell’s Angels τον συνόδευσαν στην τελευταία του απόδραση.

Είπαμε «No One is Innocent»…

Διαβάστε επίσης:

5 ερωτήματα και μία απάντηση για το μπλακ άουτ σε Ισπανία και Πορτογαλία

Δαμασκός: Αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ συριακών δυνάμεων ασφαλείας και Δρούζων μαχητών – Τουλάχιστον 4 νεκροί

Αποσύρεται από το Κονκλάβιο ο καρδινάλιος Μπέτσιου – «Υπακούω στη βούληση του Φραγκίσκου»