Την ώρα που εκατομμύρια πολίτες στην Ελλάδα στενάζουν κάτω από το βάρος της ακρίβειας, της επισφάλειας και των ανεπαρκών δημοσίων υπηρεσιών, η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει προτεραιότητα στην κούρσα των εξοπλισμών.

Το νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Αμυντικού Εξοπλισμού 2025-2036 υπόσχεται όχι ασφάλεια, αλλά ένα μέλλον γεμάτο περικοπές και κοινωνική αποσάθρωση, καθώς προδιαγράφει υψηλές στρατιωτικές δαπάνες μετά το 2026 , την ώρα που 2,74 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονταν ήδη το 2024 σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με τη Eurostat.

Η λεγόμενη «ρήτρα διαφυγής» της Ε.Ε. ,που υποτίθεται θα έδινε δημοσιονομική ανάσα στις αμυντικές δαπάνες αποδείχτηκε παραπλάνηση. Με υπολογισμούς που επιβάλλουν ως έτος βάσης το 2021, τελικά μόλις 0,5 δισ. ευρώ θα εξαιρεθούν το 2026 από τον υπολογισμό του ελλείμματος. Μακριά από τις κυβερνητικές διαρροές περί «ευελιξίας», η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των υπέρογκων εξοπλισμών θα επιστρέψει από το παράθυρο της λιτότητας.

Το αφήγημα της «εθνικής ασφάλειας» χρησιμοποιείται ξανά ως άλλοθι για να ενισχυθεί το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και να ευθυγραμμιστεί η χώρα πλήρως με τα νατοϊκά πρότυπα και τις ΗΠΑ, σε βάρος των κοινωνικών αναγκών. Ο προϋπολογισμός της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας θα παραμείνει καθηλωμένος ή θα συρρικνωθεί, ώστε να εξασφαλιστούν τα χρήματα για φρεγάτες, μαχητικά και drones.

Η Ελλάδα, ήδη πρωταθλήτρια αμυντικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ε.Ε., μετατρέπεται σε πεδίο δοκιμών για την πιο σκληρή εκδοχή του ευρωατλαντικού μοντέλου: εξοπλισμοί και φτώχεια. Με 3,1% του ΑΕΠ σε στρατιωτικές δαπάνες το 2024 (ταμειακή βάση), η χώρα μας ξεπερνά με διαφορά τις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες και θυσιάζει το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων, της νεολαίας, των συνταξιούχων.

Όλα αυτά συντελούνται σε ένα περιβάλλον όπου η Κομισιόν ζητά επιστροφή στη «δημοσιονομική υπευθυνότητα», δηλαδή νέα λιτότητα. Η ρήτρα διαφυγής έχει ημερομηνία λήξης το 2028, και όταν τελειώσει, τα βάρη των εξοπλισμών θα πέσουν εξολοκλήρου στις πλάτες του λαού. Οι υποσχέσεις του υπουργείου Οικονομικών δεν πείθουν , το μέλλον δείχνει περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις και επιτήρηση.

Η επιλογή είναι πολιτική: δεν είναι μονόδρομος να βυθίζεται η κοινωνία στη φτώχεια για να θωρακίζεται η ελίτ πίσω από τείχη και εξοπλιστικά πακέτα. Η αντίσταση στη στρατιωτικοποίηση, στη λιτότητα και στην υποταγή στις Βρυξέλλες και το ΝΑΤΟ είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας και ειρήνης.

Ο λαός δεν χρωστάει τίποτα σε κανένα εξοπλιστικό παζάρι. Χρωστάμε στα παιδιά μας ένα μέλλον χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους, χωρίς φόβο.

*Η Ιωάννα Λιούτα είναι πολιτική και οικονομική αναλύτρια

Διαβάστε επίσης:

Η Παρασκευή που έσβησε…

Το καταστροφικό Real Estate της κυβέρνησης στη ΔΕΘ: Business as usual

Το στεγαστικό πρόβλημα για τον λαό η άλλη όψη της μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου