Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! παραχώρησε η Νατάσα Θεοδωρίδου οπου μίλησε μεταξύ άλλων για όσα θα συμβούλευε τον νεότερο εαυτό της, όταν έφτασε στην Αθήνα σχεδόν 30 χρόνια πριν.

Τι θα έλεγες στη Νατάσα που είχε έρθει μόνη της στην Αθήνα πριν από 28 χρόνια με ένα μωρό, με τις αγωνίες της και ίσως τους φόβους της; Δεν ξέρω βέβαια, μπορεί να ένιωθες ατρόμητη τότε.

Όχι, ατρόμητη δεν ένιωθα. Ήρθα μόνη μου εδώ και δεν ήξερα τι θα γίνει. Δεν καταλάβαινα πως λειτουργεί το σύστημα, στην πορεία το έμαθα. Δεν θα της έλεγα να κάνει κάτι διαφορετικά, γιατί ο χαρακτήρας μου δεν άλλαξε ποτέ. Τα ίδια θα έκανα. Εξάλλου, ο άνθρωπος πρέπει να κάνει και λάθη, να τα κατανοεί και να προχωράει.

Εξελίσσομαι αλλά η βάση μου είναι η ίδια. Σε όποια δεκαετία και να ανατρέξω, δεν έχω αλλάξει. Οι «επάνω» συμπεριφορές αλλάζουν. Λες, για παράδειγμα, «δεν θέλω πλέον να κάνω με ανθρώπους που δεν μου δίνουν χαρά». Αυτό δεν είναι αλλαγή χαρακτήρα, είναι αλλαγή κοσμοθεωρίας. Είμαι τυχερή, τα πράγματα κύλησαν αρμονικά στη ζωή μου.

Νατάσα, ποιος είναι σήμερα για σένα ο ορισμός της ευτυχίας;

Και σε δέκα χρόνια να μου κάνεις την ίδια ερώτηση, το ίδιο θα σου πω. Εκτός από το καλλιτεχνικό μου αποτύπωμα, που έχουν αγκαλιάσει κάποιοι άνθρωποι και με έχουν τοποθετήσει κάπου μέσα από την αγάπη και την αποδοχή τους, στο υπόλοιπο κομμάτι θέλω να έχω το αποτύπωμα ενός καλού, ενός ωραίου ανθρώπου.

Και επειδή τα συστατικά ενός καλού ανθρώπου είναι συγκεκριμένα, προσπαθώ να λειτουργώ προς αυτή την κατεύθυνση. Οπότε, αυτό που θα ήθελα να λένε για μένα είναι ότι «η Νατάσα είναι ένας ωραίος άνθρωπος που θέλω να κάνω παρέα μαζί του, να πιω έναν καφέ μαζί του, να μιλήσω μαζί του». Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Διαβάστε επίσης:

Κάρμεν Ρουγγέρη για τον θάνατο του συζύγου της: «Δεν ήθελα να γίνει σόου γι’ αυτό το κράτησα μυστικό μέχρι να γίνει και η κηδεία»

Ετεοκλής Παύλου: «Σε μια μέρα ξύπνησα ανάπηρος, φτωχός και χρεωμένος μέχρι τον λαιμό»

Klavdia και Oge: Παρακολούθησαν την παράσταση «Tiny Beautiful Things»