Η αγωνία για τις βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ συνοδεύεται φέτος από ένα ακόμη πιο πιεστικό πρόβλημα: την εξεύρεση οικονομικά προσιτής φοιτητικής κατοικίας. Η διαδικασία που άλλοτε σήμαινε νέα αρχή και ανεξαρτησία, έχει μετατραπεί σε οικονομικό γολγοθά για χιλιάδες οικογένειες. Οι τιμές στα ενοίκια μικρών διαμερισμάτων θυμίζουν πλέον… τουριστική σεζόν αιχμής.

Η ετήσια έρευνα του E-Real Estates σκιαγραφεί μια σκληρή πραγματικότητα: κατοικίες έως 50 τ.μ. με μίσθωμα έως 300 ευρώ είναι σχεδόν ανύπαρκτες στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Αθήνα, μόλις 1,04% των διαθέσιμων διαμερισμάτων στο κέντρο εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία – ποσοστό κατακόρυφα μειωμένο από το 12,47% του 2022.

Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πειραιάς: Η φοιτητική κατοικία υπό εξαφάνιση

Η κατάσταση δεν περιορίζεται μόνο στην πρωτεύουσα. Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, 7 στα 10 διαμερίσματα έως 50 τ.μ. έχουν ζητούμενο μίσθωμα άνω των 400 ευρώ, ενώ τα φθηνά σπίτια αφορούν σχεδόν αποκλειστικά παμπάλαια ακίνητα κάτω των 30 τ.μ., με ελάχιστες ή καθόλου ανακαινίσεις.

Ακόμη και παραδοσιακά πιο οικονομικές περιοχές, όπως τα δυτικά προάστια της Αθήνας, εμφανίζουν ραγδαία αύξηση τιμών: 8 στις 10 κατοικίες κοστολογούνται άνω των 400 ευρώ, ενώ το 50% ξεπερνά τα 500 ευρώ. Στον Πειραιά, καμία κατοικία δεν προσφέρεται κάτω από 300 ευρώ και 7 στα 10 ξεπερνούν τα 500 ευρώ – εντυπωσιακή αύξηση σε σχέση με το 11,7% του 2022.

Οικογένειες στα όρια – Σπουδές υπό αίρεση

Οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο οικονομικές – είναι βαθιά κοινωνικές. Όλο και περισσότερες οικογένειες καλούνται να καταβάλουν ενοίκια που αντιστοιχούν στο 50% ή και περισσότερο του μηνιαίου εισοδήματός τους. Το αποτέλεσμα; Πιεστικές αποφάσεις: αναγκαστική συγκατοίκηση, αλλαγή πόλης ή ακόμα και εγκατάλειψη σπουδών.

Ο Θεμιστοκλής Μπάκας, πρόεδρος του E-Real Estates, προειδοποιεί: «Αν δεν υπάρξει παρέμβαση από την Πολιτεία και την Αυτοδιοίκηση, η φοιτητική στέγη θα εξελιχθεί σε παράγοντα αποκλεισμού από την εκπαίδευση».

Τιμές που θυμίζουν Μύκονο – Ενδεικτικά στοιχεία

• Κέντρο Αθήνας: Το 92,5% των κατοικιών ζητά πάνω από 400 ευρώ, ενώ σχεδόν 70% ξεπερνά τα 500 ευρώ.
• Νότια Προάστια (Καλλιθέα, Ζωγράφου): Το 72,6% πάνω από 501 ευρώ, με 3 στις 10 κατοικίες να ξεπερνούν τα 600 ευρώ.
• Βόρεια Προάστια: 90% άνω των 500 ευρώ, πάνω από τις μισές αγγίζουν ή υπερβαίνουν τα 700 ευρώ.
• Θεσσαλονίκη: Φθηνά σπίτια υπάρχουν μόνο σε περιοχές όπως ο Βαρδάρης – αλλά πρόκειται για πολύ μικρά ή παλαιά ακίνητα.

Αναγκαίες παρεμβάσεις – Η Πολιτεία απούσα

Η φοιτητική στεγαστική κρίση αντικατοπτρίζει τις βαθιές στρεβλώσεις της ελληνικής αγοράς ακινήτων: ελάχιστη προσφορά, αυξημένη ζήτηση και κυριαρχία της βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb), που έχει «εξαφανίσει» τα διαθέσιμα διαμερίσματα μικρής επιφάνειας.

Η Ελλάδα στερείται σοβαρών πολιτικών κοινωνικής κατοικίας, με αποτέλεσμα η φοιτητική στέγη να γίνεται είδος πολυτελείας. Αν δεν υπάρξουν στοχευμένα προγράμματα, κίνητρα για φθηνές μισθώσεις και έλεγχος της τουριστικής εκμετάλλευσης, η πρόσβαση στη γνώση θα εξαρτάται όλο και περισσότερο… από το πορτοφόλι.

Διαβάστε επίσης:

Ακίνητα, καταθέσεις και εμβάσματα στο φως: 930 υποθέσεις «μαύρου» χρήματος εξετάζουν οι Αρχές

ΑΑΔΕ: Πρόστιμα ύψους 138 εκατομμυρίων ευρώ για 8,3 χιλιάδες εικονικά τιμολόγια

Πάνω από 40 χιλιάδες αιτήσεις για διακοπή εργασιών υποβλήθηκαν ψηφιακά με αυτοματοποιημένη έγκριση από την ΑΑΔΕ