Καλημέρα σας

Πολύ νωρίτερα απ’ όσο περιμέναμε αναβίωσε η κόντρα Μητσοτάκη – Τσίπρα. Η εκτίμηση ήταν θα έρθουν τα «σκληρά» από φθινόπωρο, αλλά μάλλον όλοι βιάζονται – καταλαβαίνουν ότι δεν έχει νόημα να αφήνουν το χρόνο να περνάει.

Ο μεν Μητσοτάκης βρίσκει έναν αντίπαλο που θεωρεί ότι θα τον «βοηθήσει» να συσπειρώσει ένα εν υπνώσει «αντισύριζα» και «αντιτσιπρικό» κοινό στα κεντροδεξιά και την δεξιά. Και το οποίο έχει κριτική διάθεση προς την κυβέρνηση, ελλείψει απειλής και σκληρών διλημμάτων που θα το οδηγούσε αναγκαστικά στην αγκαλιά της παράταξης.

Ο δε Τσίπρας φαίνεται να εκτιμά ότι η φθορά της κυβέρνησης έχει μπει στον επιταχυντή και το αντιπολιτευτικό κενό «φωνάζει». Για κόμμα που λένε ότι θα κάνει ακόμα και μέσα στον Ιούλιο, δεν το βλέπω. Αλλά είναι εμφανές, έστω και ατύπως, ότι έχει «επιστρέψει» και είναι πόλος αναφοράς. Φιλοδοξεί να γίνει και… Νέμεσις για τα όσα έχει πει και κάνει ο Μητσοτάκης, διαπίστωσα. Και αυτό αρχίζει να δίνει άλλο χρώμα στην σύγκρουση των δύο.

-Το αν και πώς θα καταφέρουν ο Νίκος Ανδρουλάκης κατά πρώτοις και ο Σωκράτης Φάμελλος δευτερευόντως να διατηρήσουν ισχυρό ρόλο σε αυτό το νέο σκηνικό είναι από τα ερωτήματα που έχουν δύσκολη απάντηση. Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν τη φοβάμαι, ακόμα κι αν υποχωρήσει δημοσκοπικά. Έχει τον τρόπο να ξεχωρίζει με τις παρεμβάσεις της – κάτι έλεγε χθες για ζόμπι που έκανε εντύπωση.

Τι δείχνει η επίθεση στα MME

Δύο πράγματα επισήμαιναν πάντα οι ψύχραιμοι αναλυτές όταν έβλεπαν έναν πρωθυπουργό να επιτίθεται σε μίντια – ανεξάρτητα μάλιστα από το πόσο δίκιο ή άδικο έχει:

Πρώτον ότι αποφεύγει το ονόματα και αυτό πολλές φορές κρύβει και μία φοβία – θα ήταν ωραία να λέγονται ονόματα, διευθύνσεις και όλα τα συναφή.

Και δεύτερον, ότι είναι δείγμα αδυναμίας και αμηχανίας. Είναι συνήθης καταφυγή η ανακάλυψη εχθρών ή η στοχοποίηση μέσων ενημέρωσης.

Σχεδόν πάντα είναι πετυχημένες οι επισημάνσεις αυτές…

-Βέβαια αυτό δεν αλλάζει μία βασική επισήμανση για τη (μεγάλη?) επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα: Πριν 15 χρόνια, ως εκφραστής του αριστερού αντιμνημονιακού μετώπου (υπήρχε και δεξιό με τον Σαμαρά, για να μην ξεχνιόμαστε) «ήρθε από τα κάτω». Τώρα επιχειρεί μάλλον από τα «πάνω», καθώς η κοινωνία έχει αλλάξει και το κύμα της διαμαρτυρίας δεν εκφράζεται, ούτε επιβάλλει αλλαγή πολιτικών συσχετισμών όπως τότε…

Και ο Σαμαράς στο παιχνίδι – ή έστω οι Σαμαρικοί  

Στο μεταξύ φαίνεται να πυκνώνουν και οι διεργασίες στα δεξιά της ΝΔ. Ο Αντώνης Σαμαράς δέχεται πιέσεις για να κινηθεί κι αυτός για τη δημιουργία πολιτικού φορέα.

Δεν ξέρω εάν έχει λάβει αποφάσεις και ποιες μπορεί να είναι αυτές.

Αλλά διάφοροι παράγοντες του χώρου δραστηριοποιούνται και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες.

Όπως μία συνέντευξη από 100 προσωπικότητες σήμερα στην ΕΣΗΕΑ, που φέρει τον τίτλο «προσκλητήριο εθνικής σωτηρίας».

Διαβλέπω ότι ο πρόεδρος Αντώνης δύσκολα θα αρνηθεί το… προσκλητήριο. Δεν είναι δηλαδή σαν εκείνο που λέει… «το προσκλητήριο μου έπεσε από τα χέρια»…

Κακό φεγγάρι για την κυβέρνηση

Πάντως πέρα από τα αμιγώς συγκρουσιακά στην πολιτική σκηνή, φαίνεται ότι η κυβέρνηση είναι σε κακό φεγγάρι.

Για την ακρίβεια δεν… σταυρώνει καλή είδηση ούτε με προσευχή.

Το πιο σημαντικό ή ενδεικτικό του κλίματος είναι ότι δεν διαμορφώνει εκείνη την πολιτική ατζέντα.

Αυτό είναι περίπου μία καταστροφή για κάθε κυβέρνηση.

Αναγκάζεται να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, που καθορίζουν άλλοι, να απολογείται και να μπαλώνει τρύπες. Να βρίσκεται στην ανάγκη να απαντά και να κάνει διορθωτικές κινήσεις για να μην «την πάρει από κάτω» που λένε.

Ο φόβος είναι μήπως μπουν σε σπιράλ καθόδου.

Η ελπίδα, λένε, είναι η ΔΕΘ. Και οι παροχές. Μέχρι τότε όμως μπορεί να έχει υποστεί η κυβέρνηση… ανήκεστο πολιτική βλάβη.

«Πληγή» ο Γεραπετρίτης

Για τον Γεραπετρίτη έχω πραγματικά… «γκώσει» να τα λέω και να τα γράφω.

Τώρα αρχίζουν να… γκώνουν και στο Μαξίμου με τις γκάφες, τις παλινωδίες, τις λαθεμένες εκτιμήσεις και τις δηλώσεις που κανείς δεν καταλαβαίνει.

Το τελευταίο με τη Λιβύη, δεν μπορούν να το χωνέψουν μαθαίνω.

Όμως τα περιθώρια κινήσεις είναι στενά.

Προς το παρόν και σε ό,τι αφορά στο προσφυγικό – καθότι δεχόμαστε πίεση από το καθεστώς Χαφτάρ της Βεγγάζης – η κυβέρνηση θα πάει όσο πιο… δεξιά γίνεται. Επιτρέπει δεν επιτρέπει το διεθνές δίκαιο.

Νέα εποχή, νέο όνομα και… νέο branding για την Attica Bank

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η Attica Bank για το επόμενο βήμα της μετά την εξυγίανση και τη σαρωτική αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Στην σημερινή γενική συνέλευση, εκτός από την έγκριση των πεπραγμένων του 2024, αναμένεται να τεθεί και το θέμα της αλλαγής επωνυμίας – ένα σημειολογικό αλλά και ουσιαστικό βήμα για την «επανεκκίνηση» της τράπεζας.

Στους διαδρόμους έχει ακουστεί έντονα η πρόταση για το όνομα Act Bank, ως συντομογραφία της «δράσης» αλλά και με αναφορές στις επενδυτικές και επιχειρηματικές συμμετοχές των βασικών μετόχων: Aktor, Action24 κ.λπ. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι όσοι εκφράζουν επιφυλάξεις για τη συγκεκριμένη επιλογή, κρίνοντάς την περισσότερο «τηλεοπτική» ή εργολαβική παρά τραπεζική. Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, η διοίκηση συνεχίζει να εξετάζει και άλλες προτάσεις, με το τελικό όνομα να αναμένεται να ανακοινωθεί εν καιρώ – ενδεχομένως όχι σήμερα.

Παράλληλα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η στρατηγική που θα ακολουθηθεί για την ενίσχυση της διασποράς των μετοχών (free float). Σήμερα, Thrivest και Υπερταμείο κατέχουν αθροιστικά πάνω από το 90% του μετοχικού κεφαλαίου, γεγονός που καθιστά τη διαπραγμάτευση της μετοχής σχεδόν εσωτερική υπόθεση. Πληροφορίες αναφέρουν πως η διοίκηση μελετά ενδεχόμενη διάθεση μετοχών προς θεσμικούς επενδυτές, με στόχο να επαναφέρει την τράπεζα σε πραγματική χρηματιστηριακή «ζωή».

Σε κάθε περίπτωση, το rebranding δεν θα είναι μόνο θέμα ονόματος, αλλά και ουσίας: η Attica Bank θέλει να δείξει ότι αφήνει πίσω τις πληγές του παρελθόντος και αναζητεί ένα πιο «μάχιμο» και εμπορικό προφίλ στην αγορά.

Διαβάστε επίσης:

Ο Προκόπης εκθέτει τη Μέρκελ, το τηλεφώνημα του Ολάντ, το κοινό σημείο Μητσοτάκη – Τσίπρα, το άγχος του ΠΑΣΟΚ, η σκληρή ρητορική Διαμαντοπούλου και η ιδέα του Πλεύρη

Οι παράδοξες εκτιμήσεις των γκάλοπ, το διπλό κάζο Σταμενίτη, τα πρακτικά και ο Τσίπρας, ο Καλπάκης από τη σχολή της ΔΗΜΑΡ, και το κατς Άδωνι με ΠΑΣΟΚ   

Ο Μητσοτάκης «προσπέρασε» Δένδια, Γεραπετρίτη, το τρικ για τα πρόστιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, το καμπανάκι Νικήτα για τις διακοπές και ο «φιλικός» στον Τσίπρα, ΣΥΡΙΖΑ