Ο ίσως πιο ωραίος από τους ωραίους και αδιαμφισβήτητα χαρισματικός Ρόμπερντ Ρέντφορντ πέθανε χθες σε ηλικία 89 ετών, σκορπίζοντας τη θλίψη σε όλον τον πλανήτη, που πενθεί για τη δυσαναπλήρωτη απώλεια του ταλαντούχου ηθοποιού, σκηνοθέτη και ακτιβιστή για το περιβάλλον.

Αφιερώματα που δημοσιεύονται σε διεθνή ΜΜΕ φέρνουν στο φως κάποιες λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής και της τεράστιας καριέρας του.

Η μνημειώδης αργοπορία του, η παιχνιδιάρικη σχέση του με τον Πολ Νιούμαν αλλά και το γεγονός πως αρχικά δεν ήθελε με τίποτα να παίξει στο The Way We Were είναι μερικές από αυτές.

Είχε δουλέψει στο Yosemite National Park

Όταν ο 11χρονος Ρόμπερτ Ρέντφορντ ανάρρωνε από μια ήπια μορφή πολιομυελίτιδας το 1949, η μητέρα του τον πήγε να επισκεφτεί το Εθνικό Πάρκο Yosemite.

Τον εντυπωσίασε αμέσως και αργότερα επέστρεψε για να υποβάλει αίτηση για δουλειά εκεί. Για δύο καλοκαίρια, εργάστηκε στο Camp Curry — που τώρα ονομάζεται Curry Village — και στο Yosemite Valley Lodge, και πέρασε τον ελεύθερο χρόνο του βυθισμένος στα θαύματα της φύσης του πάρκου.

«Μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι πραγματικά εκεί κάθε μέρα, να κάνω πεζοπορία μέχρι τα καταρράκτες Vernal Falls ή Nevada Falls», είχε δηλώσει.

«Με έβαλε πραγματικά βαθιά μέσα σε αυτό. Το Yosemite με κατέκτησε».

Το 2016, ο Redford είχε την ευκαιρία να επιστρέψει εικονικά στον παιδικό του παράδεισο, αφηγούμενος το ντοκιμαντέρ National Parks Adventure, το οποίο εξερευνά το Yosemite και πολλά άλλα αμερικανικά εθνικά πάρκα.

Υποτροφία λόγω basebal

Όταν ήταν παιδί, ο Redford είχε φυσική κλίση σε κάθε μορφής άθλημα, και ο αθλητισμός ήταν βασικό κομμάτι της παιδικής του ηλικίας (μαζί με το διάβασμα, το οποίο ενθάρρυνε πολύ η οικογένειά του).

Εκτός από στίβο, τένις και ποδόσφαιρο, έπαιζε και μπέιζμπολ, το οποίο τελικά του απέφερε υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο — αλλά τελικά αυτό δεν κράτησε πολύ.

«Έγινα ο μεθύστακας του campus και το παράτησα πριν καν ξεκινήσω», είχε δηλώσει ο ίδιος.

Θρυλική… ασυνέπεια

Ο Robert Redford ήταν γνωστός για τη μνημειώδη αργοπορία του.

Αν αργούσατε σε μια συνάντηση με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, δεν υπήρχε λόγος να πανικοβληθείτε: πιθανότατα θα αργούσε ακόμα περισσότερο από εσάς. «Όλοι οι συνάδελφοι και φίλοι που ερωτήθηκαν για αυτό το άρθρο προέβλεπαν ότι ο Ρέντφορντ δεν θα έφτανε στην ώρα του και το μόνο ερώτημα ήταν πόσο θα αργούσε», έγραψε η Αν Χόρνεντεϊ στο The Washington Post. Αργούσε σχεδόν μια ώρα.

«Έχει αργήσει όλη του τη ζωή», της είπε ο αείμνηστος Σίντνεϊ Πόλακ, που σκηνοθέτησε τον Ρέντφορντ σε πολλές ταινίες. Όταν ρωτήθηκε για τη φήμη του ως αργοπορημένου, ο Ρέντφορντ χαμογέλασε και απάντησε: «Το έχω ακούσει. Είναι μύθος».

Η αγαπημένη του ταινία (του)

Από όλες τις ταινίες του, το Butch Cassidy and the Sundance Kid ήταν η αγαπημένη του Redford.

Αυτό δεν είναι περίεργο, δεδομένου ότι ο χαρακτήρας του σε αυτή την ταινία (1969) ήταν ξεχωριστός για αυτόν και επειδή τα γυρίσματα ήταν ιδιαιτέρως διασκεδαστικά.

«Μου αρέσει να καβαλάω, μου άρεσε να κάνω τα κασκαντερλίκια», είπε ο Redford.

«Και ο Πολ [Νιούμαν] και εγώ είχαμε μια υπέροχη σχέση που εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας» είχε δηλώσει ο Ρέντφορντ.

Ο Newman και οι φάρσες

Ο Redford και ο Paul Newman συνεργάστηκαν ξανά και στην ταινία The Sting του 1974, και παρέμειναν στενοί φίλοι μέχρι τον θάνατο του Newman το 2008.

Η σχέση τους ήταν παιχνιδιάρικη τόσο στην οθόνη όσο και εκτός αυτής, και οι δύο φίλοι ήταν γνωστοί για τις φάρσες που έκαναν ο ένας στον άλλο από καιρό σε καιρό αλλά και τα αστεία δώρα που αντάλλαζαν.

Μια φορά, ο Νιούμαν χάρισε στον Ρέντφορντ ένα μαξιλάρι με κεντημένο το ρητό «Η ακρίβεια είναι η ευγένεια των βασιλέων», κοροϊδεύοντας την συνηθισμένη αργοπορία του Ρέντφορντ.

Για τα 50α γενέθλια του Νιούμαν, ο Ρέντφορντ τύλιξε μία παλιά Porsche από μάντρα – μια αναφορά στην αγάπη του Νιούμαν για τους αγώνες αυτοκινήτου – και το παρέδωσε στην πίσω πόρτα του Νιούμαν. Ο Νιούμαν το άφησε στη μέση του σαλονιού του Ρέντφορντ.

Αποφασισμένος να έχει τον τελευταίο λόγο, ο Ρέντφορντ μετέτρεψε το κατεστραμμένο αυτοκίνητο σε γλυπτό κήπου, το οποίο έβαλε στην αυλή του Νιούμαν.

Παραλίγο να απορρίψει το «The Way We Were»

Οι δημιουργοί της ταινίας τον πίεζαν να πρωταγωνιστήσει δίπλα στη Barbra Streisand στο The Way We Were του 1973, αλλά δεν ήταν ενθουσιασμένος με τον χαρακτήρα του Hubbell Gardiner, που θεωρούσε ότι ήταν πολύ μονοδιάστατος — σχεδόν σαν “Ken doll” για να τον ερωτευτεί ο χαρακτήρας της Streisand, Katie Murosky.

Μετά από εκτεταμένες αλλαγές στο σενάριο, ένιωσε τελικά ότι ο Hubbell είχε πλέον αρκετά ελαττώματα ώστε να είναι… ενδιαφέρων, και δέχτηκε να πάρει τον ρόλο.

Ωστόσο, είχε μια επιπλέον ανησυχία. «Δεν θα τραγουδήσει (η Barbra), έτσι δεν είναι;» ρωτούσε τον σκηνοθέτη Sydney Pollack. «Δεν θέλω να είναι μιούζικαλ».

Τελικά δεν ήταν μιούζικαλ — αλλά η Streisand τραγούδησε το αξέχαστο ομώνυμο τραγούδι για την ταινία: The Way We Were, το οποίο κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού το 1974 και το Grammy για Τραγούδι της Χρονιάς.

Με πληροφορίες από mentalfloss

Φωτογραφίες AP

Διαβάστε επίσης:

Robert Redford: Ο θρυλικός Μπομπ Γούντγουορντ μιλά για το «Όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου»

Robert Redford: Το θρυλικο αυτοκίνητο των 1,3 εκατ. ευρώ που είχε κάποτε ο εμβληματικός ηθοποιός

Ο ακτιβιστής Ρόμπερτ Ρέντφορντ: Πώς χρησιμοποίησε τη δύναμη της διασημότητας για… καλό