«Η Νέα Αριστερά να εργαστεί για την συγκρότηση ενός προοδευτικού μετώπου και ενός κοινού ψηφοδελτίου με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον χώρο της Αριστεράς , της αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας και της πολιτικής οικολογίας».

Αν λοιπόν υπάρχει ριζική διαφωνία, αναφέρει ο Αλέξης Χαρίτσης, «οφείλουμε να οργανώσουμε τον πολιτικό διάλογο στις τάξεις του κόμματός μας και στο κοινωνικό δυναμικό που μας περιβάλλει και να προχωρήσουμε σε μια διαδικασία που να εμπλέκει όλα -ανεξαιρέτως- τα μέλη του κόμματος στη λήψη της απόφασης».

Στο αρχικό σκέλος της εισήγησής του ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, καλεί  τα μέλη του οργάνου «να είμαστε κοινωνικά χρήσιμοι» και «να μπούμε στην μεγάλη συζήτηση» με τις δυνάμεις «που αντιλαμβάνονται ότι ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου διευκολύνει το καθεστώς Μητσοτάκη και είναι διατεθειμένες να συζητήσουν σοβαρά και με καλή θέληση την διαμόρφωση ενός μίνιμουμ προγράμματος».

Αναγνωρίζει ότι δεν είναι εύκολο από την άλλη σημειώνει πως «δεν μας αναλογεί ο κυνικός κυβερνητισμός των “κεντρώων λύσεων” και του κοινωνικού συντηρητισμού» αλλά ούτε και η «η απομόνωση, ο βολικός αναχωρητισμός και ο ναρκισσισμός των μικρών διαφορών». 

Επικαλείται τη «Μαύρη Διεθνή» στο διεθνές πολιτικό σκηνικό από τη μία και το καθεστώς Μητσοτάκη στο εγχώριο σκηνικό και υποστηρίζει ότι η περίπτωση Μαμντάνι και το κίνημα που τον στήριξε έδειξε το δρόμο. Σε μια περίοδο γενικευμένης ρευστότητας «όλα είναι πιθανά» ανέφερε και υποστήριξε ότι υπάρχουν δυνατότητες και στη χώρα μας και η Νέα Αριστερά μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για την ανατροπή της Δεξιάς και την «νίκη της Αριστεράς της ευθύνης και του ριζοσπαστικού ρεαλισμού».

Μάλιστα ανέδειξε τρεις προϋποθέσεις που όπως λέει θα πρέπει η Νέα Αριστερά να λάβει υπόψη της αυτή τη στιγμή:

Πρώτον: Το εξαιρετικά έντονο αίσθημα δυσαρέσκειας για το καθεστώς Μητσοτάκη που μέχρι τώρα δεν έχει βρει θετική διέξοδο. Είναι σαφές ότι ο κόσμος της αποχής, η νεολαία, τα πιο δυναμικά τμήματα της κοινωνίας μας δεν υποτάσσονται στη λογική του «μικρότερου κακού». Θέλουν, αναζητούν, αναμένουν κάτι ποιοτικά διαφορετικό.

Δεύτερον: Παρά την κρίση της Αριστεράς, σε επίπεδο ιδεολογικό και κοινωνικό οι αξίες της, οι ιστορικές και πολιτισμικές της αναφορές, παραμένουν ισχυρές στη χώρα μας. Η επιρροή των αριστερών ιδεών -το λέω σχηματικά- είναι μεγαλύτερη από την εκλογική επιρροή των κομμάτων της Αριστεράς.

Τρίτον: Υπάρχει ένας νέος πολιτικός ριζοσπαστισμός. Ο κόσμος των κινημάτων και των πρωτοβουλιών. Ένα ρεύμα που δεν αναζητά απλώς έναν πολιτικό χώρο, αλλά διεκδικεί να τον δημιουργήσει και την ίδια στιγμή φαίνεται να ενδιαφέρεται για το εξής: τη δυνατότητα χειροπιαστών αλλαγών στο σήμερα. Αυτός είναι ο κόσμος που εμφανίζεται στις κάλπες, όταν νιώθει ότι εκεί παίζεται κάτι σημαντικό: όχι η διαμαρτυρία, αλλά η μεταβολή, η αλλαγή.

Διαβάστε επίσης:

Μήνυμα Ράιτ στην Τουρκία: «Ελπίζω να μη σταθεί εμπόδιο»

ΚΕΔΕ: Παραλίγο σοκ για την κυβέρνηση από τους δημάρχους – Το κεντροαριστερό μπλοκ του Δούκα έκανε θρίλερ τη ψηφοφορία

Μητσοτάκης: Υποδέχτηκε Μαραθωνοδρόμους στο Μαξίμου – Οι «εξομολογήσεις» για τις υπερβάσεις τους, τα σχόλια του Πρωθυπουργού