ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14.11.2025 10:44
MENU CLOSE

Κριτική ταινίας: «Καμία άλλη επιλογή» - Το «πάτα με να σε πατώ» του καπιταλισμού

14.11.2025 06:29

Τίτλος ταινίας: «Καμία άλλη επιλογή»

Σκηνοθεσία: Πάρι Τσαν Γουκ

Παίζουν: Σον Γιετζίν, Λουνγκ Μπγιόν Χουν

Όσοι γνωρίζουν το στιλ του πρωτοποριακού Κορεάτη σκηνοθέτη Παρκ Τσαν Γουκ, («Η υπηρέτρια», «Απόφαση φυγής») δεν θα ξαφνιαστούν από τα όσα θα αντιμετωπίσουν στην τελευταία του δημιουργία, που μας έρχεται από το Φεστιβάλ Βενετίας. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βρεθούν μπροστά σε έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες των καιρών μας, με έφεση στους κινηματογραφικούς ακροβατισμούς.

Το σημαντικότερο είναι πως όχι απλά δεν πέφτει κατά την άσκησή τους, αλλά για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ικανότατος στους ακραίους χειρισμούς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το εφαλτήριο είναι η απόλυση ενός μεσήλικα οικογενειάρχη, μετά την αγορά της μεγάλης εταιρείας όπου εργάζεται από τους Αμερικανούς. Πριν ακόμη πέσουν οι τίτλοι αρχής παρακολουθούμε μερικές στιγμές οικογενειακής ευτυχίας του πρωταγωνιστή, οι οποίες συνοψίζονται στην αγορά ενός σπιτιού-τρόπαιου. Η ευτυχία, ωστόσο, σε συνθήκες σκληρού καπιταλισμού κρατάει λίγο, όσο τα αρχικά πλάνα.

Την αγορά  της εταιρείας ακολουθεί η απόλυση, η αδυναμία αποπληρωμής του δανείου, η υποθήκευση του σπιτιού, η οικογενειακή απελπισία. Έχει ξαναπεράσει από την ίδια θεματολογία ο Παρκ Τσαν Γουκ, δεν του είναι άγνωστη. Και – θα το επαναλάβουμε- όσοι γνωρίζουν το ύφος του, γρήγορα θα αντιληφθούν ότι την επίπλαστη ευτυχία θα ακολουθήσει λουτρό αίματος. Η πρώτη σκέψη τους θα είναι «τώρα θα καθαρίσει το σύμπαν».

Από μια άποψη δεν θα πέσουν έξω. Η προσπάθεια θα ξεκινήσει, όταν θα πέσει στην αντίληψη του πρωταγωνιστή ότι μια θέση άνοιξε στην εταιρεία χάρτου, όπου εργαζόταν, συνεπώς για την κατάληψή της θα πρέπει να εξοντωθούν όλοι οι ανθυποψήφιοι. Και τότε ξεκινάει ένα θρίλερ, το οποίο στον δρόμο θα αναμιχθεί με στοιχεία κωμωδίας, για να λάβει τον χρωματισμό της «μαύρης». Πολύ δύσκολο το είδος και λίγοι γνωρίζουν τον τρόπο να το πετύχουν, με τον Παρκ Τσαν Γουκ να διαθέτει εύσημα από το παρελθόν. Οι απόπειρες για φονικά θα σκοντάψουν σε κωμικές καταστάσεις, όμως έστω από λάθος κάποιες από αυτές θα στεφθούν από επιτυχία. Από τον έναν ή τον άλλον δρόμο, ο ήρωας θα φτάσει στον προορισμό του, θα κερδίσει τη θέση και με το τέλος του φιλμ θα βρεθεί μπροστά σε μία έκπληξη, προάγγελο της νέας εποχής: σε λίγο δεν θα απαιτούνται ανθρώπινα χέρια, θα αρκούν τα ρομπότ. Την ώρα που οι άνθρωποι αλληλοεξοντώνονται για μια θεσούλα, η Τεχνητή Νοημοσύνη στρογγυλοκάθεται στον θρόνο της απόλυτης κυριαρχίας. Συνεπώς, το μέλλον του κρύβει άλλη μια απόλυση… Ή μάλλον, πολλές απολύσεις.

Γενικότερα, ο κόσμος του μέλλοντος απασχολεί πάντα τον Κορεάτη δημιουργό και τον χρωματίζει με τα μελανότερα χρώματα. Στο συγκεκριμένο φιλμ, το αρχικό άπλετο φως το διαδέχονται ολοένα και σκληρότερα πλάνα και με την οπτική των πάντα εκκεντρικών γωνιών λήψης αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στο σκουρόχρωμο μέλλον. Ανάμεσα σε όλα τούτα, ο Παρκ Τσαν Γουκ κρατάει δύο ξέφωτα. Το ένα είναι η ίδια η τέχνη, προσωποποιημένη στο κοριτσάκι, που με μαεστρία παίζει το τσέλο. Όταν η οικογενειακή κρίση ξεπερνάει κάθε σύνορο, ακόμη και αυτό της βίας, η μικρή κόρη παίζει για πρώτη φορά εις επήκοον των γονιών του. Σα να θέλει να τους δείξει έναν άλλον, πιο φωτεινό δρόμο, από αυτόν που ακολουθούν. Ακόμη και το ίδιο το  «στιλ Παρκ Τσαν Γουκ» -γιατί υπάρχει κάτι τέτοιο- υπηρετεί την τέχνη, μακριά από τις χολιγουντιανές κλισαδούρες. Η εταιρεία χάρτου και η αλλοίωση της φυσιογνωμίας της είναι ένα κλείσιμο του ματιού για ό,τι το χαρτί έχει απωλέσει τα τελευταία χρόνια (γραφή, έντυπα, ανάγνωση). Από την άλλη η υπεράσπιση ενός άλλου σινεμά από τον σκηνοθέτη είναι η δική του αντίσταση, το δικό του οδόφραγμα, απέναντι σε όλες αυτές τις εξελίξεις.

Και για του λόγου το αληθές, στο τέλος, το έργο αφιερώνεται στον Κώστα Γαβρά, με αναφορά στο «Τσεκούρι». Τον αισθάνεται σαν έναν ομοϊδεάτη πρόγονό του, αφού η θεματολογία των δύο ταινιών παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια. Τι Κορέα, τι Αμερική, όλος ο καπιταλισμός την ίδια όψη έχει. Παλαιότερα τη μορφή του «τέρατος», τώρα του ρομπότ-Τεχνητή Νοημοσύνη. Κι αντί να γελάμε με την κωμική πλευρά των πρωταγωνιστών και των παθημάτων τους, ας προετοιμαστούμε για τον λογαριασμό. Για το δάνειο του ανθρώπινου είδους, που θα αδυνατεί να αποπληρώσει.

Αξιολόγηση: ***1/2

Διαβάστε επίσης:

Οδύσσεια: Εντυπωσιάζουν οι νέες εικόνες από την ταινία του Νόλαν

Το Cow | Deer των Katie Mitchell, Nina Segal και Melanie Wilson στη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Εθνικού (Video)

«Ice Cream Man»: Η πρώτη εικόνα και το καστ της ταινίας τρόμου – «Η πιο τρομακτική ιδέα 20 ετών παίρνει σάρκα και οστά» (photo)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14.11.2025 10:44
Exit mobile version