Ένα από τα ερωτήματα που γεννά το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα σε σχέση με τα επόμενα βήματά του και τα πολιτικά πρόσωπα που ενδεχομένως επιστρατεύσει, αφορά το πολιτικό μέλλον της Έφης Αχτσιόγλου.

Όμως ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται πολύ σκληρός μαζί της στο βιβλίο του, κάτι που επιτρέπει την εκτίμηση ότι δεν την υπολογίζει για το όποιο πολιτικό του εγχείρημα στο μέλλον.

Ειδικότερα, ο Αλέξης Τσίπρας εκπέμπει μεγάλη ενόχληση για το γεγονός ότι απέρριψε την πρότασή του να είναι επικεφαλής της εκλογικής καμπάνιας τον Ιούνιο του ‘23 και κυρίως απέρριψε την στήριξη που θα της προσέφερε όπως την διαβεβαίωνε. Και της καταλογίζει ότι αυτό το έπραξε όχι επειδή ήταν ανέτοιμη και επειδή ήθελε να επικεντρωθεί στο παιδί της, όπως του είπε η ίδια κατά τα λεγόμενά του, αλλά επειδή είχε προσωπική ατζέντα, και λειτούργησε με ιδιοτέλεια και υπολογισμό. Μάλιστα μεταξύ των επιχειρημάτων που σύμφωνα με το βιβλίο, επικαλέστηκε η ίδια και ο Τσίπρας αναφέρει ότι δεν θεώρησε πειστικά, ήταν ότι δεν της είχε περάσει από το μυαλό η προοπτική να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι «όπως φάνηκε και στη συνέχεια, η Έφη αρνήθηκε γιατί πίστευε πως μόνη της, παίρνοντας αποστάσεις από μένα, θα μπορούσε να υπερβεί τα προβλήματα εντός του ΣΥΡΙΖΑ και να πείσει τα μέλη του παρουσιάζοντας μια φρέσκια υποψηφιότητα, χωρίς να δίνει την εντύπωση πως ήταν υπό την κηδεμονία μου».

Και πετά, ένα φαρμακερό βέλος, σε σχέση με τις εσωκομματικές εκλογές και την εκλογή Κασσελάκη: «Αποδείχτηκε ότι υποτίμησε την κατάσταση και τη σημασία της δικής μου στήριξης». Σα να λέει «ας πρόσεχε».

Με την αναφορά του στην άρνηση της Έφης να λάβει το «δαχτυλίδι» ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δώσει και μια εξήγηση για την απροθυμία του να παρέμβει στο τοξικό περιβάλλον των εσωκομματικών εκλογών υπέρ της, τον Σεπτέμβριο του 2023. Διαψεύδει μεν το υποτιθέμενο απειλητικό sms Αχτσιόγλου με το οποίο δήθεν τον απειλούσε να παραιτηθεί. Ωστόσο ο ίδιος λέει ότι επρόκειτο για ένα επουσιώδες και περιθωριακό δημοσίευμα, στο οποίο η πλευρά Αχτσιόγλου έδωσε υπερβολική σημασία, ενώ τα λάθη της ήταν στρατηγικά, καθώς δεν αξιοποίησε το πρόσωπο του, όπως «έξυπνα» έκανε ο Κασσελάκης. Μάλιστα, σημειώνει αιχμηρά πως όταν το «κύμα υποστήριξης σε Κασσελάκη έγινε τσουνάμι, με θυμήθηκαν».

«Με θυμήθηκαν όταν ήταν αργά»:  Η μάχη Κασσελάκη – Έφης, το fake sms και η ουδετερότητα Τσίπρα

Αξίζει μια πιο αναλυτική ματιά στα όσα αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας για τη στιγμή που ο Κασσελάκης μπαίνει στο κάδρο διεκδικώντας την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ

Καταρχάς, ο Αλέξης Τσίπρας σημειώνει ότι παρά τη δική του εκτίμηση ότι θα αποτύχει, τελικά εξελέγη. Για να προσθέσει: «Ή μάλλον οι άλλοι υποψήφιοι, και κυρίως η Αχτσιόγλου, κατάφεραν να χάσουν από τον Κασσελάκη».

Πώς όμως φτάσαμε εκεί, διερωτάται ο Τσίπρας, ένας άγνωστος «να νικήσει πρωτοκλασάτους Υπουργούς, ανθρώπους που είχαν βρεθεί για χρόνια στον κομματικό μηχανισμό, και ειδικά την Αχτσιόγλου, που απολάμβανε της ανοιχτής στήριξης της πλειονότητας των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ». Η απάντηση που δίνει ο ίδιος είναι πως «ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, απογοητευμένος από την ήττα και την παραίτησή μου, έψαχνε να βρει τον τρόπο να τιμωρήσει αυτόν τον μηχανισμό. Και ο Κασσελάκης αποδείχτηκε ο κατάλληλος τιμωρός με το αγγελικό πρόσωπο».

Από την άλλη, συνεχίζει, «παρά την πολιτική του απειρία, ψυχανεμίστηκε απολύτως το κλίμα που επικρατούσε στη βάση του κόμματος. Και εργαλειοποίησε την απόφασή μου να μείνω ουδέτερος στην εσωκομματική διαδικασία και την απόφαση των αντιπάλων του να πάρουν αποστάσεις από μένα. Και έβγαινε κάθε τόσο να κάνει δηλώσεις υπεράσπισης του έργου και τις παρακαταθήκης μου, συνδέοντας την υποψηφιότητά του με μένα με την περίφημη δήλωση “ο Τσίπρας με φύτεψε”.

Ο Κασσελάκης, από την πλευρά του, έπαιξε με όρους πολιτικού μάρκετινγκ σωστά το παιχνίδι. Ήθελε να κερδίσει την εκλογή σε ένα κόμμα που η βάση του ήταν συντριπτικά υπέρ Τσίπρα. Τι θα πουλούσε; Μητσοτάκη; Τσίπρα θα πουλούσε. Και απ’ ό,τι φάνηκε το έκανε αποτελεσματικά. Το θέμα είναι τι έκαναν οι άλλοι.

Εκείνοι, αντί να απαντήσουν επί της ουσίας στον Κασσελάκη, υπερασπιζόμενοι το δικό μου έργο που ήταν και δικό τους έργο, του έκαναν αντιπολίτευση στα δευτερεύοντα, αποσιωπώντας ακόμα και το όνομά μου που εκείνος έκλινε σε όλες τις πτώσεις. Όταν όμως το κύμα υποστήριξης του Κασσελάκη έγινε τσουνάμι, με θυμήθηκαν. Αλλά ήταν πια αργά. Ακόμα και να ήθελα να παραβώ την απόφασή μου και να παρέμβω, δεν θα μπορούσα πια να αλλάξω την ροή των πραγμάτων.

Ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη εκλογή, δέχτηκα πιέσεις να κάνω δηλώσεις καταδίκης του Κασσελάκη. Ειδικά όταν είχαν δημοσιευθεί fake news  για τα περίφημα απειλητικά μηνύματα της Αχτσιόγλου εναντίον μου, προκειμένου να παραιτηθώ. Ήταν ένα αστείο δημοσίευμα. Το οποίο υποτιμούσε πρώτα εμένα. Σιγά μην αποφάσιζα να παραιτηθώ επειδή με απειλούσε ο οποιοσδήποτε.

Δεν ξέρω πως μπορεί να προέκυψε. Ίσως να ήταν δημιούργημα της φαντασίας του επιτελείου του Κασσελάκη ή κάποιων υποστηρικτών εν αγνοία του. Σε κάθε περίπτωση ήταν ένα περιθωριακό δημοσίευμα. Το ότι έγινε κεντρικό θέμα στην εσωκομματική αναμέτρηση φανερώνει την τοξικότητα του κλίματος. Και βέβαια κάποιοι έψαχναν να βρουν σε μένα άλλοθι για τις δικές τους αδυναμίες. Αποφάσισα τότε να αντισταθώ στις πιέσεις. “Αν δεν μπορεί να νικήσει τον Κασσελάκη, πώς θα μπορέσει να νικήσει τον Μητσοτάκη;” Ήταν η απάντησή μου. Ωστόσο καθώς το θέμα έπαιρνε διαστάσεις αποφάσισα να παρέμβω μέσω κύκλων και να διαψεύσω».

Διαβάστε επίσης:

Πιερρακάκης: Οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας –Γερμανίας είναι σήμερα πιο ισχυρές από ποτέ

Καραμανλής και Βενιζέλος κεντρικοί ομιλητές στην εκδήλωση για τα 15 χρόνια έκδοσης της «δημοκρατίας»

Ιθάκη: Η πρόταση Τσίπρα στη Γεννηματά για συνεργασία, ο ελιγμός των εκλογών και η διάψευση από τον διευθυντή της Φώφης