Σε μια περίοδο όπου το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει, λόγω των εξελίξεων, οι δημοσκοπήσεις πυκνώνουν και η δημόσια συζήτηση προεξοφλεί ότι η χώρα ξεκινά σιγά σιγά να μπαίνει σε προεκλογική εποχή, ένα παράλληλο, αλλά λιγότερο ορατό, πεδίο μάχης λειτουργεί ήδη στο φουλ.

Δεν βρίσκεται στις αίθουσες της Βουλής ούτε στα τηλεοπτικά στούντιο, αλλά στις οθόνες των κινητών, των tablets και των υπολογιστών, εκεί όπου η πολιτική κρίνεται με όρους απήχησης, ταχύτητας και αλγοριθμικής εύνοιας.

Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν πάψει προ πολλού να είναι απλώς συμπληρωματικό κανάλι επικοινωνίας. Σε συνθήκες πολιτικής ρευστότητας, λειτουργούν ως βασικός μηχανισμός διαμόρφωσης εντυπώσεων, ειδικά για το νεότερο και πιο ασταθές εκλογικό ακροατήριο. Την ώρα που οι παραδοσιακές μορφές προβολής υποχωρούν και η πολιτική αντιπαράθεση μεταφέρεται όλο και περισσότερο στο ψηφιακό περιβάλλον, η παρουσία ή η απουσία στα social media αποκτά στρατηγική σημασία.

Η συγκυρία ευνοεί όσους έχουν επενδύσει εγκαίρως σε αυτή τη λογική. Ο πρωθυπουργός είναι ένας από αυτούς Σύμφωνα με τα στοιχεία καταγράφει 371 χιλιάδες ακολούθους στο Instagram και περίπου 280 χιλιάδες στο TikTok, με 4,9 εκατομμύρια likes στις αναρτήσεις του στη δεύτερη πλατφόρμα, εμφανίζει μια σταθερή και προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις των αλγορίθμων παρουσία. Ο Αλέξης Τσίπρας, με 118 χιλιάδες ακολούθους στο Instagram και 112,6 χιλιάδες στο TikTok και 2,9 εκατομμύρια likes, δείχνει ότι στην παρούσα φάση επιχειρεί μια πιο σύγχρονη και λιγότερο τυπική ψηφιακή αφήγηση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, με 28,9 χιλιάδες και 21,3 χιλιάδες ακολούθους αντίστοιχα και 191,4 χιλιάδες likes, παραμένει παρών αλλά χωρίς έντονο αποτύπωμα.

Ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτά η περίπτωση του Κυριάκου Βελόπουλου, ο οποίος εκτός Instagram αλλά με 164,3 χιλιάδες ακολούθους στο TikTok και 6 εκατομμύρια likes, αξιοποιεί μια πλατφόρμα όπου συγκεκριμένα πολιτικά αφηγήματα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με 50,1 χιλιάδες ακολούθους στο Instagram, 44,8 χιλιάδες στο TikTok και 1,3 εκατομμύρια likes, επενδύει συστηματικά στη συγκυρία, μετατρέποντας κοινοβουλευτικές στιγμές σε ψηφιακό περιεχόμενο υψηλής αναπαραγωγιμότητας. Αντίθετα, η επιλογή του Δημήτρη Κουτσούμπα να απέχει πλήρως από τα social media και η περιορισμένη ψηφιακή παρουσία άλλων πολιτικών αρχηγών λειτουργούν πλέον ως πολιτική στάση με μεγάλο ρίσκο.

Η επικαιρότητα δείχνει με τον πιο καθαρό τρόπο πώς η ψηφιακή εγρήγορση μπορεί να μετατραπεί σε πολιτικό πλεονέκτημα. Η πρόσφατη κινητικότητα γύρω από την Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ή τους αγρότες με αποσπάσματα παρεμβάσεων να κυκλοφορούν μαζικά στα timelines, ανέδειξε ότι όποιος διαθέτει ομάδα με γρήγορα αντανακλαστικά μπορεί να αποσπάσει υπεραξία από γεγονότα που υπό άλλες συνθήκες θα έμεναν εγκλωβισμένα στα πρακτικά της Βουλής ή των τηλεοπτικών στούντιο. Καθώς το πολιτικό σκηνικό δείχνει να μπαίνει σε φάση προετοιμασίας για τις επόμενες κάλπες, η σύγκριση με διεθνή παραδείγματα γίνεται αναπόφευκτη. Όπως για παράδειγμα η καμπάνια του Ζοράν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη, που συνδύασε πολιτικό μήνυμα με χιούμορ και αυθεντική γλώσσα κοινωνικών δικτύων, έχει ήδη καταγραφεί ως υπόδειγμα. Το ερώτημα δεν είναι αν οι Έλληνες πολιτικοί θα στραφούν περισσότερο στα social media γιατί αυτό συμβαίνει ήδη. Το ερώτημα είναι ποιοι κατανοούν ότι, στην παρούσα συγκυρία, η πολιτική δεν κρίνεται μόνο από το τι λες, αλλά από το πώς, πότε και σε ποιο feed εμφανίζεσαι.

Διαβάστε επίσης:

ΚΚΕ: «Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να συκοφαντήσει τον αγώνα των αγροτών, είναι βέβαιο ότι θα φάει τα μούτρα της»

Ο Φραπές τώρα και σε… κουίζ: Το Politico διασύρει την Ελλάδα με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ

Η κυβέρνηση προετοιμάζεται για μια προεκλογική χρονιά το 2026