Με μία μεγάλη πρόκληση θα ξεκινήσει το 2026 για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος βρίσκεται σε μια τροχιά προετοιμασίας για τον νέο φορέα που έχει φωτογραφίσει και με τις ομιλίες του σε Παλλάς και Πάτρα. Η πρόκληση είναι το πώς θα αντιπαρέλθει τις δυσκολίες που του θέτει η περίπτωση Καρυστιανού, η οποία, με βάση και τα όσα λέει στις τελευταίες συνεντεύξεις της, δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει κι εκείνη στο επόμενο βήμα, τη δημιουργία κόμματος.

Επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό απευθύνονται στο ίδιο κοινό, τους απογοητευμένους, που δεν βρίσκουν έκφραση στα σημερινά πολιτικά κόμματα και την ασκούμενη πολιτική εν γένει και απέχουν από τις κάλπες στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Η Μαρία Καρυστιανού, με αφετηρία την υπόθεση των Τεμπών, που κινητοποιεί ένα ευρύτατο κοινό, είτε πολιτικοποιημένο είτε «απολίτικο», επενδύει και καλλιεργεί την οργή που εντοπίζεται σε μεγάλη μερίδα πολιτών για το πολιτικό σύστημα, εξού και μιλά για κίνημα «χωρίς πολιτικούς».

Το κοινό – «στόχος»

Από την άλλη και ο Αλέξης Τσίπρας υιοθετεί έναν λόγο με αιχμές κατά του σημερινού πολιτικού συστήματος, από το οποίο επιχειρεί να εμφανιστεί αποστασιοποιημένος, επενδύοντας και αυτός εμφανώς στο λεγόμενο «αντισυστημικό» ρεύμα, πέρα από το πολιτικοποιημένο κοινό της Κεντροαριστεράς στο οποίο φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη διείσδυση, αλλά το οποίο έχει και ένα «ταβάνι». Από το Παλλάς κάλεσε σε πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης ώστε μέσα από αυτές «να μιλήσουμε, να πείσουμε, να σηκώσουμε με τον λόγο και την πράξη μας από τον καναπέ της απογοήτευσης όσους έπαψαν να ελπίζουν».

Κι από την Πάτρα επανέλαβε την ανάγκη δημιουργίας κινήματος από τα κάτω που θα αποκτήσει μια «νέα δυναμική», και που «θα αποκρυσταλλωθεί σε πολιτικό κίνημα, ικανό και αποφασισμένο να ανατρέψει τους συσχετισμούς και να φέρει την πολιτική αλλαγή». Έτσι που «στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, η σημερινή κυβέρνηση να βρει απέναντί της ισχυρό αντίπαλο, ικανό να την κερδίσει».

Φρένο ή επιτάχυνση;

Με βάση τα παραπάνω, ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να ζυγίσει τις επόμενες κινήσεις του, ειδικά ως προς τον χρόνο επίσημων ανακοινώσεων. Μπαίνει πλέον ένα μεγάλο ερωτηματικό αν η επίσημη παρουσίαση κόμματος θα γίνει αρχές άνοιξης, σύμφωνα με τα βασικά σενάρια (τα οποία πάντως η Αμαλίας ουδέποτε έχει επιβεβαιώσει).

Αν και από την Πάτρα μίλησε για την ανάγκη «επιτάχυνσης», ο επόμενος σταθμός, δηλαδή η εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη (μέσα Ιανουαρίου περίπου), αναμένεται να δώσει πιο «κατασταλαγμένο» σήμα για το αν οι σχεδιασμοί του πρώην πρωθυπουργού θα «τρέξουν» πιο γρήγορα ή θα πάνε πιο πίσω. Ήδη διατυπώνονται εκτιμήσεις ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πατήσει «φρένο», προκειμένου να ζυγίσει καλύτερα τον παράγοντα Καρυστιανού, ειδικά αν η τελευταία σπεύσει τελικά να παρουσιάσει το κόμμα της στις αρχές της άνοιξης, όπως ακούγεται τις τελευταίες μέρες. Κάτι τέτοιο θα επιτρέψει στον ίδιο και το επιτελείο του να εκτιμήσουν την ανταπόκριση που θα έχει, το πού θα κινηθεί η πρόθεση ψήφου πια – αν εμφανιστεί το κόμμα, πλέον δεν θα μιλάμε για δυνητική ψήφο – και από ποια κοινά «τραβάει», ποιες προτάσεις θα παρουσιάσει και αν αυτές μπορούν να καλύψουν το «απογοητευμένο» κοινό ή θα παρουσιάζουν κενά, κ.ο.κ. Αλλά και το πώς θα αντιμετωπίσει την ίδια την Καρυστιανού ως πρόσωπο, η οποία συγκεντρώνει υψηλή αποδοχή προς το παρόν και οι ανοιχτά ανταγωνιστικές συμπεριφορές από άλλα κόμματα ή πρόσωπα δεν φαίνεται να βοηθούν.

Επιπλέον, ο Αλέξης Τσίπρας θα κληθεί να επαναξιολογήσει τη στρατηγική και στο κομμάτι της προσπάθειας να καταγραφεί ρήξη με το παρελθόν, όχι όσον αφορά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το κόμμα ως οργανωμένη δομή και ως πρόσωπα, τα οποία έχει επικρίνει ως βασικό παράγοντα της αποτυχίας στις εκλογές του 2023. Μπορεί ο πρώην πρωθυπουργός να καλεί σε «σοκ» Δημοκρατίας αλλά προς το παρόν το «σοκ» φαίνεται να το έχει προκαλέσει στους πρώην συντρόφους του, χωρίς από εκεί και πέρα τα βέλη προς το πολιτικό προσωπικό με το οποίο συμπορεύτηκε να φαίνεται να αποδίδουν κάποια ιδιαίτερα αποτελέσματα.

Μάλιστα, κάποιες δημοσκοπήσεις του Δεκεμβρίου μετά το Παλλάς έδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ να «τσιμπάει» λίγο αντί να πέφτει (χωρίς βέβαια κάποια θεαματική άνοδο), κάτι που από δημοσκόπους αλλά και στελέχη της Κουμουνδούρου ερμηνεύτηκε ως αδυναμία του κοινού να διαχωρίσει τον Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση τα παραπάνω, δημιουργείται και ένα κλίμα αβεβαιότητας σε πρόσωπα από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία φαίνεται να ποντάρουν στη «μετακίνησή» τους στο κόμμα Τσίπρα.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά η αβεβαιότητα σαφώς και διατηρείται λόγω των χαμηλών ποσοστών, και το στοίχημα για τους πρώτους μήνες της νέας χρονιάς είναι να σταθεροποιηθεί σε ένα ποσοστό «ασφαλείας», πάνω από το 5%. Από εκεί πέρα, θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τη βασική του στρατηγική επιλογή για τη συνεργασία και την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στον Μητσοτάκη και να στέλνει μηνύματα (και στον Τσίπρα) ότι ο κατακερματισμός και η περιθωριοποίηση των κομμάτων του χώρου δεν βοηθάει, αντιθέτως «κανείς δεν μπορεί μόνος».

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης μετά την αυτοψία στον Βοτανικό: Ένα γήπεδο που αξίζει στον Παναθηναϊκό, γίνεται πλέον πραγματικότητα

Από ποιους θα ακούσουν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα ο Τασούλας και ο Μητσοτάκης

Μάριος Θεμιστοκλέους: «Έρχονται 5.000 προσλήψεις το 2026 – Θα μονιμοποιηθεί το επικουρικό προσωπικό στο ΕΣΥ»