Το προσφυγικό πρόβλημα που ταλανίζει την κυρίως την Ελλάδα αλλά και πολλές χώρες, αποτελεί μια βόμβα στα θεμέλια Ευρώπης.

 

Το προσφυγικό πρόβλημα που ταλανίζει κυρίως την Ελλάδα αλλά και πολλές άλλες χώρες, αποτελεί μια βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης. Μια βόμβα που ενδέχεται να προκαλέσει μεγάλα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, που όμοιά τους έχουν να δουν οι παλιότεροι από την εποχή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι συγκρούσεις που μαίνονται εδώ και δυο χρόνια στη Συρία, με την εμφάνιση των σκληρών εξτρεμιστικών ισλαμικών ομάδων, και οι ροές προσφύγων από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και ίσως αύριο από το Πακιστάν, συνιστούν πλέον πρόβλημα με διαστάσεις ανεξέλεγκτες για τη χώρα μας.

Κυρίως το πρόβλημα είναι ανθρωπιστικό. Φεύγουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από τα σπίτια τους όχι για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, αλλά για να ζήσουν. Για να γλιτώσουν από τον πόλεμο, τη σφαγή, τον φανατισμό, την καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δείχνουν ανήμπορες, «λίγες» για να αντιμετωπίσουν την κρίση του προσφυγικού.

Δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο αντιμετώπισης, με πολιτικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις, με οικονομική ενίσχυση των χωρών που δέχονται κατά κύματα τους πρόσφυγες (όπως η Ελλάδα).

Η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ δείχνει ανίκανη, άτολμη, φοβισμένη και φοβική μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα. Είναι εδώ και χρόνια συνηθισμένη να ασχολείται μόνο με επιτόκια, χρηματιστηριακά παιχνίδια, αγοραπωλησίες εταιρειών, οικονομικούς αποκλεισμούς χωρών και μνημονιακές δεσμεύσεις.

Το προσφυγικό είναι μεγάλο για τα δικά τους μέτρα.

Από την άλλη, και η δική μας πολιτική ηγεσία – κυβέρνηση και αντιπολίτευση – δείχνει απροετοίμαστη, πρόχειρη και χωρίς σχέδιο για να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα που, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται εκρηκτικό.

Οι αυτονόητες συναισθηματικές ρητορείες του πρωθυπουργού στη Βουλή – όσο ειλικρινείς και να είναι – δεν λύνουν τα προβλήματα.

Δεν υπάρχει σωστός και έγκαιρος σχεδιασμός υποδοχής των προσφύγων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, δεν έχουμε επαρκή απορρόφηση κονδυλίων από την Ε.Ε., δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός για το άμεσο μέλλον, έχει αργήσει η απευθείας συνεννόηση με την Τουρκία για συνεργασία με στόχο την ομαλή μετάβαση των προσφύγων, ώστε να μην έχουμε καθημερινά δεκάδες πνιγμούς των κατατρεγμένων ανθρώπων.

Ας κινηθούμε αποφασιστικά. Πριν να είναι αργά.

Πριν υψωθούν «τοίχοι» ανάμεσα στην ελληνική κοινωνία και τους πρόσφυγες.

Η ελληνική κοινωνία είναι ανεκτική, φιλόξενη και συναισθηματικά «δεμένη» με την προσφυγιά.

Η πίεση όμως που δέχονται πολλές περιοχές από τα καραβάνια με τους πρόσφυγες – και σε άλλες χώρες – είναι μεγάλη.

Όσοι έχουν την ευθύνη, ας μην ολιγωρούν.

Σε αντίθετη περίπτωση, οι επιπτώσεις για τη χώρα θα είναι τεράστιες.