Από 400 (στην καλύτερη περίπτωση) έως 700 δισ. ευρώ (στη χειρότερη) εκτιμά ο αρμόδιος υπουργός το κόστος της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα. 

 

Από 400 (στην καλύτερη περίπτωση) έως 700 δισ. ευρώ (στη χειρότερη) εκτιμά ο αρμόδιος υπουργός το κόστος της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα. Στα 850 δισ. ανεβἀζει το σύνολο του ελληνικού χρέους (δημόσιου, ιδιωτικού και αναλογιστικού) ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Οι δημογραφικές προβολές προβλέπουν ότι οι Έλληνες θα είναι από 4 έως 7 εκατομμύρια λιγότεροι στο τέλος του παρόντος αιώνα.

Η χώρα θα χρειαστεί να περιμένει ώς το 2034, πιθανολογεί ξένη τράπεζα, για να αναπληρώσει τις συνέπειες της κρίσης και να επιστρέψει (αν καν) στο βιοτικό επίπεδο του 2009. Σε πάνω από 100 εκατομμύρια υπολογίζονται οι μετανάστες και οι πρόσφυγες από τον αραβομουσουλμανικό κόσμο που θα αναζητήσουν στην Ευρώπη μια νέα πατρίδα τις αμέσως επόμενες δεκαετίες· ανάλογη προβλέπεται το ίδιο διάστημα η μείωση του γηγενούς ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Το ξέρω ότι τέτοια νούμερα, όταν γίνονται κατανοητά (πράγμα διόλου αυτονόητο), δεν ακούγονται ευχάριστα. Για την ακρίβεια δεν ακούγονται καν: Η φυσική τάση του ανθρώπου εμπρός στο αδιανόητο είναι η άρνηση και η καταφυγή στην ονειροφαντασία. (Και αυτό ισχύει και για σένα, αγαπητέ αναγνώστη – ιδίως για σένα, mon semblable, mon frère!) Πόσω μάλλον όταν αυτό το αδιανόητο απέχει και κάμποσες βολικές δεκαετίες, και αντί να πέσει μονομιάς στο σβέρκο μας θα προτιμήσει εκείνον των παιδιών μας…

Το μεγάλο επίτευγμα ημών των γόνων της Μεταπολίτευσης; Μας άρκεσαν 30 χρόνια για να μετατρέψουμε το Finis Greciae του Χρήστου Γιανναρά, από εξωφρενική προφητεία σε σημαντική στατιστική πιθανότητα. Και καλά, οι λαοί εκεί έξω στους δρόμους, απασχολημένοι όπως είναι με το μέγα θέμα της μειώσεως των συντάξεων ή της αυξήσεως του φόρου στα παιδικά ζιπουνάκια, ουδέν ακούουν… Είθισται.

Οι ελίτ του τόπου ωστόσο; Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, διανοούμενοι, επιχειρηματίες, ώς πότε θα ξοδεύουν όλη τη φαιά ουσία, που θρυλείται ότι διαθέτουν, σε βαθυστόχαστες αναλύσεις για τα “ισοδύναμα”; Ώς πότε θα φιλονικούν για τη λεπτή κόκκινη γραμμή που ξεχωρίζει, υποτίθεται, τους “γενοκτόνους” από τους “εθνοκαθαρτήρες”;

 

* Ο Κ. Κουτσουρέλης είναι συγγραφέας, διευθυντής του περιοδικού “Νέο Πλανόδιον”