Της Βάλιας Μπαζού

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν λίγες μέρες για την ακρίβεια, ρώτησα κάποιον που εμπιστεύομαι ποια είναι η γνώμη του για τη συναίνεση.

Της Βάλιας Μπαζού

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν λίγες μέρες για την ακρίβεια, ρώτησα κάποιον που εμπιστεύομαι ποια είναι η γνώμη του για τη συναίνεση. Τι «διαβάζει» πίσω από τις γραμμές των δηλώσεων, εάν υπάρχει δεύτερη ανάγνωση στο «πλάνο» που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και οι μεν και οι δε.

Η απάντησή του ήταν περιέργως κατηγορηματική… « τη δεδομένη στιγμή» μου είπε «είναι σαν να περιμένεις να γίνουν κολλητά φιλαράκια μια γάτα με ένα πουλί. Γίνεται; Δεν γίνεται!».  Στη συνέχεια, βέβαια, το σκεπτικό του έγινε αμιγώς πολιτικό, με επιχειρήματα, πληροφορίες και εικόνες από το μέλλον. Μόνο που ήταν ήδη αργά γιατί η φύση είχε πάρει τις αποφάσεις της…

Ω, ναι μια γάτα και μια κουκουβάγια μπορούν να κάνουν παρέα, να παίζουν, να χαϊδεύονται, να δίνουν ραντεβού για τσάρκες, χωρίς να ανοίξει μύτη!

Το βίντεο είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Του το αφιερώνω.