Ο Σαλβίνι «χορεύει» τον κυβερνητικό του εταίρο, αλλά και την Ε.Ε.

«Αλλάξτε τον προϋπολογισμό σας έως τις 13 Νοεμβρίου, αλλιώς έρχονται κυρώσεις» ήταν το λιτό μήνυμα των οργάνων της Ε.Ε. προς την Ιταλία. Μετά το κρίσιμο για τη Ρώμη Eurogroup της 5ης Νοεμβρίου, που δεν έβγαλε λευκό καπνό για το προσχέδιο του ιταλικού προϋπολογισμού, ήρθαν οι τοποθετήσεις των Βάλντις Ντομπρόβσκις, αντιπροέδρου της Κομισιόν, και Πιερ Μοσκοβισί, επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων, μία μέρα μετά, περί επιβολής κυρώσεων στην Ιταλία.

Η έναρξη διαδικασίας κυρώσεων από την Ευρώπη θεωρείται σχεδόν δεδομένη. Η σχετική απόφαση μπορεί να ληφθεί σε περίπου δύο εβδομάδες, δυο ημέρες μετά τη νέα έκτακτη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Ωστόσο θα πρέπει πρώτα να διαπιστωθεί αν θα αφορά το έλλειμμα ή το δημόσιο χρέος της Ιταλίας. Διότι η δεύτερη περίπτωση προβλέπει σίγουρα πιο αυστηρές κυρώσεις, με πρόγραμμα λιτότητας που ενδέχεται να διαρκέσει ακόμη και τέσσερα χρόνια, με άλλα λόγια… μνημόνιο.

Βούτυρο στο ψωμί του

Η αποδυνάμωση της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, μετά και την πτώση των ποσοστών της CDU σε Βαυαρία και Έσση και ενόψει του συνεδρίου για εκλογή νέας ηγεσίας, σε μια περίοδο που οι ζυμώσεις για ολοκλήρωση/εμβάθυνση της Ε.Ε. βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, δίνουν ανάσες χρόνου στη Ρώμη.

Η Μέρκελ έχει αποφασίσει να κάνει μερικά βήματα πίσω και να αφήσει τη σκυτάλη σε Μακρόν και Γιούνκερ στη συζήτηση για τις δομικές αλλαγές στη λειτουργία της Ε.Ε., αλλά και στο καυτό ζήτημα του προσφυγικού, επιβάλλοντας όμως τη γερμανική ατζέντα και αφήνοντας παρακαταθήκη για το μέλλον.

Εξάλλου είναι γνωστό πως ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έχει προσεταιριστεί πλήρως τη γερμανική ατζέντα και θα συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος της θητείας του.

Φέρεται δε να είπε σε Αφρικανό αξιωματούχο αναφορικά με το ζήτημα του προσφυγικού – που, όπως φάνηκε, ήταν ο καταλυτικός παράγοντας αναδιαμόρφωσης του πολιτικού πεδίου στη Γηραιά Ήπειρο – ότι, εάν δεν αλλάξει η πολιτική και δεν «βοηθηθεί» η Ε.Ε. από τις χώρες της Β. Αφρικής και της Ν. Ευρώπης, η Ένωση θα καταρρεύσει λόγω του προσφυγικού.

Πληροφορίες θέλουν χώρες όπως η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Αυστρία και η Ολλανδία να απορροφούν μόνο τους πρόσφυγες που πληρούν επαγγελματικά κριτήρια και ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε χώρας.

Ο Μακρόν και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Λεμέρ από πλευράς τους μίλησαν ανοικτά για την ανάγκη της αλλαγής των κανόνων και είπαν ότι η ήττα της Μέρκελ δεν πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη στα σχέδια αυτά. Προτεραιότητα παραμένει ο σχεδιασμός της Μέρκελ για την αλλαγή πολιτικής στο προσφυγικό και την αυστηροποίηση των κανόνων, που ουσιαστικά θα εμποδίζουν τους πρόσφυγες να προωθούνται προς τον Βορρά.

Η θέση του προσφυγικού ζητήματος στην κορυφή της ατζέντας της Ε.Ε. αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του λαϊκιστή ηγέτη της ακροδεξιάς Λέγκας του Βορρά Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στην Ιταλία, είναι ο πραγματικός πρωθυπουργός στα μάτια της ιταλικής κοινής γνώμης.

Το έρεισμα του Σαλβίνι στον ιταλικό λαό, σε συνδυασμό με τη σκληρή στάση που δείχνει η ηγεσία της Ε.Ε. έναντι του ιταλικού προϋπολογισμού, θα έχουν τα αντίθετα πιθανώς αποτελέσματα από αυτό που επιθυμεί η Ε.Ε., να συμμορφώσει δηλαδή την «ατίθαση» Ρώμη. Αναμένεται επίσης και συνάντηση των Γιούνκερ – Κόντε στον απόηχο των αλλεπάλληλων λεκτικών επιθέσεων που δέχθηκε ο πρόεδρος της Κομισιόν από τον Σαλβίνι.

Και μαζί και χώρια

Μπορεί να φαίνεται ότι η μάχη του προϋπολογισμού είναι το μόνο θέμα που έχει αρχίσει να δημιουργεί σύννεφα στον γάμο Πέντε Αστέρων – Λέγκας του Βορρά.

Πέρα όμως από την οικονομική μάχη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια σειρά ζητήματα προκαλούν τριβές στον κυβερνητικό συνασπισμό. Κορυφαίο στέλεχος της Fitch, ο Τζέιμς ΜακΚόρμακ, υποστήριξε ότι οι δύο κυβερνητικοί εταίροι δεν έχουν τίποτε κοινό μεταξύ τους και πως υπάρχουν τεράστιες διαφωνίες για μια σειρά θέματα, γεγονός το οποίο καθιστά το μέλλον της ιταλικής κυβέρνησης αμφίβολο.

Με την Ε.Ε. να απαιτεί αλλαγές στον ιταλικό προϋπολογισμό του 2019 και τις αποδόσεις των ομολόγων κοντά σε τετραετές υψηλό, η Λέγκα αρχίζει να αμφισβητεί την επιμονή των Πέντε Αστέρων για το «εισόδημα των πολιτών» στους φτωχούς. Επίσης σημαντική απόκλιση εμφανίζεται στο ζήτημα των αιτούντων άσυλο.

Ο Σαλβίνι, ως υπουργός Εσωτερικών, θέλει νέους περιορισμούς στα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο συμπεριλαμβάνοντας σχετικές διατάξεις στο νομοσχέδιο για την ασφάλεια και τη μετανάστευση που βρίσκεται στο Κοινοβούλιο με αρκετούς γερουσιαστές των Πέντε Αστέρων να αγωνίζονται εναντίον των μέτρων. Νομοσχέδιο το οποίο μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε ψηφοφορία εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο.

Επιπλέον ο Ντι Μάιο βρίσκεται υπό πίεση από το κόμμα του να εμποδίσει τα σχέδια για σιδηροδρομική σήραγγα υψηλής ταχύτητας μέσω των Άλπεων προς τη Γαλλία, υπόσχεση του Σαλβίνι στους υποστηρικτές επιχειρηματίες του πλούσιου ιταλικού Βορρά.

Δεδομένων των τελευταίων δημοσκοπήσεων που θέλουν τον Σαλβίνι «πραγματικό πρωθυπουργό της χώρας», το να εγκαταλείψει τον συνασπισμό ο Ντι Μάιο θα ήταν μια επικίνδυνη κίνηση, καθώς ο τελευταίος, σε περίπτωση νέων εκλογών, θα χρειαζόταν να αλλάξει τους κανόνες του κόμματος μόνο για να κρατήσει ζωντανή την κοινοβουλευτική του σταδιοδρομία. Σύμφωνα με το καταστατικό, τα μέλη μπορούν να υπηρετούν μόνο δύο θητείες ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και ο Ντι Μάιο, όπως και πολλοί από τους συναδέλφους του, βρίσκεται ήδη στη δεύτερη. Θα αναγκαστεί λοιπόν να παραμείνει «παντρεμένος» με τον σκληρό ηγέτη της Λέγκας του Βορρά. Το θέμα είναι για πόσο ακόμα.