Η δολοφονική επίθεση στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ και στην «Καθημερινή» – ήταν δολοφονική γιατί θα μπορούσε να είχε θύματα, έναν φύλακα του κτηρίου, συναδέλφους και υπαλλήλους της νυκτερινής βάρδιας ή οποιονδήποτε περαστικό από το επίμαχο σημείο – καταδικάστηκε από όλους με κατηγορηματικό τρόπο. Από την κυβέρνηση, τα κόμματα, το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου.

Αυτονόητη η καταδίκη, αρκεί να είναι χωρίς αστερίσκους, αναλύσεις με ανιστόρητους παραλληλισμούς και άκαιρες επισημάνσεις που το μόνο που κάνουν είναι να… «εμπνέουν» τους δράστες να διανθίζουν τις ανακοινώσεις τους με λανθασμένα συμπεράσματα.

Η λογική των τρομοκρατών να στηρίζουν τις απόψεις τους και στις αποτρόπαιες ενέργειες, στην ύπαρξη κοινωνικής αδικίας – πόσο πιο άδικο μπορεί να υπάρξει από το κάποιοι με κουμπούρια και βόμβες να θέλουν να αφαιρέσουν ζωές – στα μνημόνια, στην καταστολή, είναι αντιδημοκρατική και το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει ότι η δημοκρατία είναι ισχυρή.

Δεν είναι η πόλωση στην πολιτική ζωή που δημιουργεί αυτά τα φαινόμενα. Και σε άλλες εποχές είχαμε τρομοκρατικές ενέργειες ενώ δεν υπήρχε έντονη πόλωση.

Προφανώς όμως, η στοχοποίηση δημοσιογράφων, ΜΜΕ και πολιτικών αντιπάλων με στοιχεία φανατισμού δίνουν τάχα μου «άλλοθι» στους τρομοκράτες.

Όσοι έχουν αυτές τις λογικές, βλάπτουν επίσης την ελευθεροτυπία και την δημοκρατία.