Νέες διαδηλώσεις έγιναν χθες Κυριακή σε πολλές πόλεις της Κολομβίας, ιδίως στην πρωτεύουσα Μπογοτά, με κεντρικό αίτημα ο δεξιός πρόεδρος Ιβάν Ντούκε να αναθεωρήσει την πολιτική του, την ενδέκατη συνεχόμενη ημέρα εξαιρετικά ασυνήθιστων σε αυτή τη χώρα της Λατινικής Αμερικής μαζικών κινητοποιήσεων.

Στις διαδηλώσεις, που ήταν πάντως λιγότερες και μικρότερες σε έκταση από ό,τι την πρώτη ημέρα του κοινωνικού κινήματος, την 21η Νοεμβρίου, συμμετείχαν αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι στην πρωτεύουσα, στη Μεδεγίν (βορειοδυτικά), στο Κάλι (νοτιοδυτικά) και στο Ποπαγιάν (νοτιοδυτικά).

«Δεν είμαστε η πίσω αυλή των γκρίνγκος», ήταν ένα από τα συνθήματα των διαδηλωτών στην Ποπαγιάν, διαπίστωσε μια δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.

Στην Μπογοτά, πολλές δεκάδες αυτόχθονες συμμετείχαν στην πορεία.

Με αυτή την «εθνική διακοπή», όπως την έχουν βαπτίσει οι οργανωτές της κινητοποίησης, οι διαδηλωτές θέλουν να αυξήσουν την πίεση στον Ντούκε, αρχηγό του κράτους τους τελευταίους σχεδόν 15 μήνες, ώστε να μην εφαρμόσει τα «νεοφιλελεύθερα» μέτρα που φέρεται να ετοιμάζει η κυβέρνησή του.

Αντιμέτωπος με το κύμα δυσαρέσκειας, ο Ντούκε άρχισε «εθνικό διάλογο». Αλλά επέλεξε να συναντηθεί με τοπικούς αιρετούς πριν δει τους ηγέτες του κινήματος διαμαρτυρίας, γεγονός το οποίο ναρκοθέτησε εξαρχής την αξιοπιστία της πρωτοβουλίας.

«Ακούμε όλες τις μορφές έκφρασης των πολιτών, αλλά δεν μπορούμε πλέον απλά να συνεχίσουμε να κοιτάμε [άπραγοι] τις απώλειες που υφίσταται η οικονομία», προειδοποίησε ο αρχηγός του κράτους χθες το πρωί, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην Γκουαϊνία (νοτιοανατολικά).

Αν και οι διαδηλώσεις είναι οι περισσότερες ειρηνικές, έχουν αμαυρωθεί από επεισόδια τα οποία έχουν στοιχίσει τη ζωή σε τέσσερις ανθρώπους, ενώ περίπου 500 πολίτες, αστυνομικοί και στρατιωτικοί έχουν τραυματιστεί.

Οι μαζικές κινητοποιήσεις εναντίον του προέδρου της λεγόμενης σκληρής δεξιάς, οι αρνητικές γνώμες για το έργο του οποίου φθάνουν πλέον το 69% κατά τις δημοσκοπήσεις, καταγράφονται με φόντο τις κοινωνικοπολιτικές κρίσεις, χωρίς κοινό παρονομαστή, που συνταράσσουν τη Λατινική Αμερική.

Ο Ντούκε μοιάζει εξάλλου να πληρώσει το κόστος της δυσαρέσκειας που συσσωρεύτηκε στην πορεία των ετών σε μια χώρα όπου οι ανισότητες είναι ανάμεσα στις πιο ευρείες στη Λατινική Αμερική αλλά επικρατούσε σιωπή εξαιτίας της εμφύλιας σύρραξης που μαινόταν για πάνω από μισό αιώνα.

Αλλά πλέον, οι Κολομβιανοί δεν δείχνουν πλέον να φοβούνται να διαδηλώσουν, χάρη στην αποκλιμάκωση της έντασης της εμφύλιας σύρραξης κατά τόπους, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, μετά την υπογραφή πριν από τρία χρόνια της συμφωνίας ειρήνης με την πρώην οργάνωση ανταρτών Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), μέχρι τότε το ισχυρότερο αντάρτικο στη Λατινική Αμερική, που άρχισε τη δράση του το 1964.