Ο Γιώργος Βέλμαχος καθηγητής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και χειρούργος στο Γενικό νοσοκομείο της Μασαχουσέτης μίλησε στην εκπομπή “Δέκα”, στην ΕΡΤ1 για το “θαύμα” της Βοστώνης που κράτησε τα ποσοστά θνητότητας σε χαμηλά επίπεδα αλλά και για την επόμενη μέρα

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

“Στο νοσοκομείο μας που είναι το μεγαλύτερο στη Νέα Αγγλία έχουμε 800 περιστατικά με covid – 19 , τα 300 εκ των οποίων σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Συνολικά διαθέτουμε 1000 κλίνες”

“Οι περισσότεροι στις ΜΕΘ είναι πολύ άρρωστοι. Βρίσκονται σε θέση πρηνηδόν γιατί έχουμε βρει ότι αυτή η θέση ευνοεί την αναπνευστική λειτουργία ειδικά στους ανθρώπους που έχουν #covid – 19”

Για τα μέτρα της επόμενης μέρας:

“Στις Η.Π.Α, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δίνει το μέτρο και οι τοπικές κυβερνήσεις που δρουν ανάλογα με τις κατά τόπους ανάγκες. Δεν υπάρχει ενιαία πολιτική. Η Μασαχουσέτη, η Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσεϊ, θ αργήσουν να γυρίσουν στην οικονομία ή πολύ πιο αργά από άλλες Πολιτείες που είχαν καλύτερη τύχη”

Για τους παράγοντες που βοήθησαν να κρατηθεί χαμηλά το ποσοστό θνητότητας στη Βοστόνη:

“Ο μαραθώνιος της Βοστώνης και οι επιπτώσεις που προκάλεσε μας δίδαξε πολλά μαθήματα και είμαστε καλά προετοιμασμένοι για μαζικές καταστροφές”.

“Οι υποδομές του νοσοκομείου είναι πολύ καλές και αυτό σίγουρα παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο. Αλλά εξ ίσου σημαντική είναι και η αφοσίωση του ιατρικού και νοσηλευτικοί προσωπικού. Πολλές φορές, οι καθημερινές στιγμές αυτοθυσίας κάνουν τη διαφορά”

Για τα φάρμακα και το εμβόλιο:

“Για τα φάρμακα και τις έρευνες, υπάρχουν νέα συγκρατημένης αισιοδοξίας. Η Βοστώνη έχει δύο χαρακτηριστικά, την εκπαίδευση και την ιατρική. Υπάρχουν πολυάριθμα εργαστήρια που δουλεύουν σε αυτή την κατεύθυνση. Στο Χάρβαρντ υπάρχουν οκτώ ομάδες των δέκα ατόμων που έχουν στην κορυφή των θεμάτων που πρέπει να επιλύσουν το φάρμακο ίασης. Δεν έχω μεγάλες ελπίδες ότι θα βρεθεί εύκολα. Το άλλο θέμα είναι το εμβόλιο για το οποίο έχω ελπίδες ότι θα βρεθεί αλλά όχι στους επόμενους μήνες”

“Η υδροξυχλωροκίνη και η ρεμντεσιβίρη που εμφανίστηκαν ως σωτήρια φάρμακα δεν είναι. Ακόμα δεν ξέρουμε πολλά για τα δύο φάρμακα. Σε κάποιες περιπτώσεις βοηθάνε.

Για τα κρούσματα σε άτομα κάτω των 50 χρόνων:

“Δεν είναι αλήθεια ότι ιός προσβάλλει κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας με υποκείμενα νοσήματα. Αυτή ήταν μια αρχική εκτίμηση. Μια σημαντική μειοψηφία, περίπου το 1/3 των ασθενών είναι άτομα κάτω από των 50 χρόνων. Έχω δει και 30άρηδες και 20άρηδες. Το να έχει κάποιος υπέρταση δεν είναι ένα μεγάλο υποκείμενο νόσημα”

Για τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας

“Αυξήθηκαν τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας στην Αμερική σε αυτό το διάστημα κι αυτό είναι περίεργο και ταυτόχρονα συνταρακτικό. Βλέπουμε καθημερινά πυροβολισμούς και μαχαιρώματα. Είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργικών σχέσεων οι οποίες, λόγω της απομόνωσης, άνθρωποι αναγκάζονται να συμβιώσουν σε κλειστούς χώρους για μεγάλο διάστημα. Είναι συνταρακτικό να βλέπεις από τη μια μεριά την πειθαρχία, την αφοσίωση ανθρώπων και από την άλλη τη συνέπεια που έχουν τα μέτρα”

Για την Ελλάδα και το ρίσκο μιας γρήγορης επανεκκίνησης:

“Η Ελλάδα με κάνει υπερήφανο. Έχει δείξει ένα πρόσωπο που τη φέρνει πιο ψηλά κι από την Αμερική, την πιο ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου”

“Το ρίσκο στη γρήγορη επανεκκίνηση βρίσκεται στο ιατρικό προσωπικό. Αν ασθενήσουν γιατροί και νοσηλευτές δεν μπορούν να φροντίσουν όσους νοσήσουν. Είναι σαν ρίχνουμε αεροπλάνο μαζί με τον πιλότο. Η γρήγορη επανεκκίνηση μπορεί να είναι βοηθητική για την οικονομία αλλά και καταστροφική για το ιατρικό προσωπικό, κάτι που θα φέρει περισσότερη νόσο και χειρότερη οικονομία”