Η χαλαρότητα των ημερών φαίνεται να «εμπνέει» τους ένοπλους «υπερεπαναστάτες» για δράση.

Με τον Χριστόδουλο Ξηρό να το «σκάει» ανήμερα των Φώτων και την οικία του Γερμανού πρέσβη να δέχεται πυρά λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι το διάστημα των γιορτών είναι το πιο κρίσιμο στην υπόθεση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Παραδοσιακά οι δράσεις όχι μόνο της 17Ν αλλά και άλλων οργανώσεων και «ομάδων» πύκνωναν (καταφανώς δυσανάλογα) το διάστημα περίπου μεταξύ 15 Δεκεμβρίου – 15 Ιανουαρίου. Προφανώς επειδή τέτοιες μέρες χαλάρωσης υπάρχουν περισσότερα κενά και «ευκαιρίες» για χτυπήματα και όχι επειδή εμπνέουν τους ένοπλους υπερεπαναστάτες το «πνεύμα των Χριστουγέννων και ο… Αη-Βασίλης.
Και σημειολογικά αν το δούμε, η πρώτη δολοφονία της 17Ν έγινε στις 23 Δεκεμβρίου 1975, με στόχο τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς. Έναν χρόνο μετά, την παραμονή Χριστουγέννων 24.12.1976 (κι αφού στις 14.12.1976 η 17Ν είχε εκτελέσει και τον Ευάγγελο Μάλλιο) η Liberation δημοσίευσε, όπως και η «Ελευθεροτυπία» την ίδια μέρα, το αποκαλυπτικό κείμενο της 17Ν, με το οποίο εξηγούσε πώς σκότωσε τον Γουέλς:
«Κατά τις 9 παρκάραμε στην αριστερή πλευρά της οδού Μαζαράκη, περίπου στο μέσον, και περιμέναμε. Ξέραμε πως θα περνούσαν από εκεί». Στη συνέχεια έκανε λόγο για αναλγησία των αρχών μέσα στις γιορτές:
«Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, το (σ.σ.: «απαλλοτριωμένο») Σίμκα που χρησιμοποιήσαμε δεν είχε βρεθεί από την αστυνομία μια εβδομάδα μετά την ενέργεια, παρά το γεγονός ότι απείχε λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το σπίτι του Γουέλς και δεν είχε πινακίδες. Μια εβδομάδα μετά, δηλαδή την Τρίτη 30 Δεκεμβρίου, αποφασίσαμε να τηλεφωνήσουμε στις εφημερίδες αναφέροντας την ύπαρξή του. Την επομένη το αυτοκίνητο ήταν πάντα εκεί. Την Πέμπτη 1 Ιανουαρίου το βράδυ τηλεφωνήσαμε ξανά στον βρετανό δημοσιογράφο Τονγκ και την επομένη η αστυνομία πήρε το αυτοκίνητο».

Ο ΕΛΑ
Ας δούμε, όμως, πόσα περιστατικά ένοπλης βίας σημειώθηκαν τέτοιες μέρες τη δεκαετία του ’70 από διάφορες οργανώσεις που είτε ανέλαβαν την ευθύνη είτε τα χτυπήματα έμειναν τελικά «ορφανά»:
◆ 6.1.1974: Στην εξώπορτα του εκδοτικού οίκου Παπαζήση (Φειδίου 16) έγινε έκρηξη που προκάλεσε υλικές ζημιές.
◆ 15.1.1977: Ο ΕΛΑ αναλαμβάνει τον εμπρησμό του κινηματογράφου Αττικόν στον Πειραιά, την ώρα που προβαλλόταν η ταινία «Επιδρομή στο Έντεμπε».
◆ Τέλος Δεκέμβρη 1977: Πυρπόληση δυο αμερικανικών αυτοκινήτων στη Γλυφάδα. Την ευθύνη ανέλαβε η Λαϊκή Αγωνιστική Συσπείρωση.
◆ 18.1.1978: Εκρήξεις βομβών στη Θεσσαλονίκη από τον ΕΛΑ στα γραφεία της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών και της American Express ενόψει της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ.
◆ 4.1.1979: Εμπρησμός στο αυτοκίνητο του αξιωματικού Κ. Μάνου στο Γαλάτσι.
◆ 13.1.1979: Εμπρηστική βόμβα από τον ΕΛΑ σε ασυρματοφόρο όχημα της αστυνομίας στην πλατεία Κολιάτσου.
◆ 14.1.1979: Έκρηξη βόμβας στα Σπάτα, στα γραφεία του βουλευτή της Ν.Δ. Φράγκου.
◆ 16.1.1980: Εκτέλεση στο Παγκράτι από τη 17Ν του υποδιοικητή των ΜΑΤ Παντελή Πέτρου και του αστυφύλακα Σωτήρη Σταμούλη.
◆ 21.12.1980: Εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη στο μπαρ Bob’s στην Γλυφάδα, όπου σύχναζαν Αμερικανοί της περιοχής και προσωπικό της Βάσης. Απόπειρα για πυρπόληση και τεσσάρων οχημάτων. Την ευθύνη ανέλαβε η Επαναστατική Αριστερά.

Χαλαρό κλίμα
Θα προσθέσουμε και την περίοδο κοντά στην αργία του Δεκαπενταύγουστου, η οποία προσομοιάζει αρκετά με το «χαλαρό» κλίμα των χειμωνιάτικων γιορτών:
◆ 18.8.1974: Εμπρησμός με βενζίνη στο αυτοκίνητο του Αμερικανού λοχία Στερν Ουέγκε στο σπίτι του στην οδό Πλαπούτα 28 στη Βούλα.
◆ Αύγουστος 1977: Χτύπημα σε τρία αμερικανικά αυτοκίνητα στο Καλαμάκι. Την ευθύνη ανέλαβε η Λαϊκή Αγωνιστική Συσπείρωση.
◆ 10.8.1979: Δύο εμπρηστικές βόμβες σκάνε στο κτίριο του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών στην οδό Μετσόβου, με τον ΕΛΑ να αναλαμβάνει την ευθύνη.
◆ 21.8.1980: Έκρηξη βόμβας στο κτίριο του Αρείου Πάγου. Την ευθύνη ανέλαβε η Επαναστατική Αλληλεγγύη.
Ακόμα, όμως, κι όσο περνούσαν τα χρόνια δεν φαινόταν να αλλάζει κάτι. Την 1.7.2002 ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Φώτης Νασιάκος ανακοινώνει ότι το 38άρι περίστροφο που είχε μαζί του ο Σάββας Ξηρός το βράδυ της σύλληψής του στον Πειραιά ανήκε, εντέλει, στον αστυνομικό Χρήστο Μάτη, τον οποίο δολοφόνησε η 17Ν στη ληστεία της Εθνικής Τράπεζας που έγινε την παραμονή Χριστουγέννων 1984 στα Πετράλωνα.
Το ίδιο όπλο χρησιμοποιήθηκε και στην επίθεση, που απέβη μοιραία, κατά του εισαγγελέα Κωνσταντίνου Ανδρουλιδάκη στις 10.1.1989, αλλά και σ’ αυτήν του αντιεισαγγελέα Αρείου Πάγου Παναγιώτη Ταρασουλέα μια εβδομάδα μετά.
Ακόμη στις 14.8.1988 η 17Ν εισέβαλε στο αστυνομικό τμήμα Βύρωνα, αφόπλισε κι έδεσε τέσσερις αστυνομικούς, τους οποίους κλείδωσε στο κρατητήριο.
Παραμονή προς ξημέρωμα Χριστουγέννων 1989 η 17Ν, σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά χτυπήματά της, αφαιρεί από το στρατόπεδο Συκουρίου Λάρισας μεγάλη ποσότητα από ρουκέτες, σφαίρες, χειροβομβίδες, πυροκροτητές κ.ά.
Στις 21.12.1992 πυροβολείται τέσσερις φορές στο πόδια από τη 17Ν ο 48χρονος βουλευτής Ν.Δ. Άρτας και κουμπάρος του Κωστή Στεφανόπουλου, Λευτέρης Παπαδημητρίου, ο οποίος υποβλήθηκε σε σειρά εγχειρήσεων.
Ουκ ολίγα, όμως, είναι και τα περιστατικά της τελευταίας δεκαετίας από τον Επαναστατικό Αγώνα:
◆ Στις 12.12.2005 σημειώνεται έκρηξη μηχανισμού μεγάλης ισχύος στο υπουργείο Οικονομίας στην πλατεία Συντάγματος.
◆ Στις 12.1.2007 ακολούθησε η επίθεση με ρουκέτα στην πρόσοψη της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Επίσης στον Επαναστατικό Αγώνα αποδίδονται και δύο χτυπήματα: στις 23.12.2008, με την επίθεση με δύο Καλάσνικοφ στην Πολυτεχνειούπολη κατά λεωφορείου των ΜΑΤ, και στις 5.1.2009, με Καλάσνικοφ, υποπολυβόλο ΜΡ5 και χειροβομβίδα εναντίον τριών ανδρών των ΜΑΤ στα Εξάρχεια.
Τέλος, με 19σελιδη προκήρυξη – μανιφέστο, η «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών» ανέλαβε την ευθύνη για την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Λεωφόρο Συγγρού, στις 14.1.2013.