Ο Γιώργος Σκούρτης ανήκει σε μια μικρή φυ­λή συγγραφέων. Είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που γνωρίζω, που έκοψαν τη ζωή τους μ' ένα μαχαίρι σε μικρά κομμάτια και την τρώνε σιγά σιγά. Μια ζωή γεμάτη εμπειρίες, βιβλία, πόνους και ηδονές, αλκοόλ και οργή, λάθη και άφιλτρα τσιγάρα.

 
Ο Γιώργος Σκούρτης ανήκει σε μια μικρή φυ­λή συγγραφέων. Είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που γνωρίζω, που έκοψαν τη ζωή τους μ' ένα μαχαίρι σε μικρά κομμάτια και την τρώνε σιγά σιγά. Μια ζωή γεμάτη εμπειρίες, βιβλία, πόνους και ηδονές, αλκοόλ και οργή, λάθη και άφιλτρα τσιγάρα.
 
Σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου ήταν δίπλα μου, έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του, έχω δει τα περισσότερα θεατρικά του, έχω περάσει πολλές ώρες ακούγοντας τις εκρήξεις του μυαλού του.
 
Τώρα ξαναβγάζει από τον Λιβάνη τον «Μπάτσο» του. Με κερνάει ένα ουίσκι και μου εξο­μολογείται.
 
«Αυτά που θα διαβάσουν οι αναγνώστες βα­σίζονται σε αληθινά γεγονότα, πραγματικούς ανθρώπους που ζούνε δίπλα μας -κάποιοι ίσως να έχουν πεθάνει -, και, το κυριότερο, έχουν υποστεί την αναγκαία μυθοπλαστική διαδικασία, τόσο τα γεγονότα όσο και οι άν­θρωποι. Αυτός ο μπάτσος δεν βγήκε ''μέσα απ' το μυαλό μου". Εγώ απλώς επεξεργάστηκα τα αληθινά γεγονότα, παίζοντας το ωραίο παιχνί­δι της λογοτεχνίας».
 
Πώς εμπνέεται;
«Ο συγγραφέας, είναι πασίγνωστο, τρέφεται από τις σάρκες και τα πάθη των άλλων. Αν δεν υπήρχε η ίδια η ζωή να τροφοδοτεί τη φαντα­σία μας, δεν θα υπήρχε καμία τέχνη».
 
Γιατί ένας αντιήρωας, όπως ο μπάτσος;
 
«Δεν ξέρω…», μου απαντά και δίνει τον λόγο στον ήρωά του. «Κι εγώ θα προτιμούσα να ήμουν κολγκέρλ ή, ας πούμε, ο λωποδύτης- φάντασμα, αλλά μια που είμαι μπάτσος, μ' αρέσει να λέω και ν' ακούω μονάχα για μπάτσους. Κι είναι και τ' άλλο: ζούμε σε κοινωνία μπάτσων και, πώς να το κάνουμε, κάθε ιστορία για μπάτσο – έστω για κάποιον τυχαίο – ενδιαφέρει τους πάντες».

Απολαύστε το!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.