Όλοι οι παίκτες ετοιμάζονται να ανοίξουν τα χαρτιά τους στο μεγάλο παιχνίδι του ενεργειακού πόκερ που παίζεται εδώ και χρόνια στην περιοχή μας, αλλά τώρα φτάνει στο τέλος του. Οι μπλόφες τελείωσαν, όπως και η δυνατότητα να πάει κανείς πάσο.

Όλοι οι παίκτες ετοιμάζονται να ανοίξουν τα χαρτιά τους στο μεγάλο παιχνίδι του ενεργειακού πόκερ που παίζεται εδώ και χρόνια στην περιοχή μας, αλλά τώρα φτάνει στο τέλος του. Οι μπλόφες τελείωσαν, όπως και η δυνατότητα να πάει κανείς πάσο. Στο προσκήνιο, οι συμμαχίες και οι αντιπαλότητες συνεχίζουν να αποτελούν τη βασική συζήτηση, με επίκεντρο τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ. Ωστόσο οι οργιώδεις διεργασίες αφορούν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων στον τομέα της ενέργειας, που αρχίζει από την έρευνα και φτάνει μέχρι τον τελικό καταναλωτή.
Όσο κι αν φαίνεται πολύ μικρή η ελληνική αγορά, όσοι (ορατοί και αόρατοι) κολοσσοί την περικυκλώνουν, ξέρουν πως αποτελεί τη γέφυρα για πολύ μεγαλύτερες αγορές, αλλά και το σημείο απ’ όπου υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να βγουν τεράστια κέρδη.
Η κυβέρνηση, μέσω του Γιάννη Στουρνάρα, έχει δηλώσει την πρόθεσή της να τελειώνει με την αποκρατικοποίηση της επιχείρησης αερίου έως τον Μάρτιο κι αυτό επιθυμεί (και πιέζει) και η τρόικα. Κι όσο η κλεψύδρα αδειάζει, τόσο εντείνονται οι διεργασίες μεταξύ των υποψήφιων αγοραστών και όσων τα συμφέροντα επηρεάζονται από τη μία ή την άλλη απόφαση για το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής σε αυτόν τον μαραθώνιο.

Οι Έλληνες
Στο προσκήνιο έχει καταγραφεί η κόντρα μεταξύ αμερικανικών και ρωσικών συμφερόντων, που άρχισε με μία δήλωση της εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ακολούθησαν δημοσιεύματα σε μεγάλες οικονομικές εφημερίδες του εξωτερικού (με πρώτο «κανόνι» τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «Financial Times»), που έμπλεξαν ακόμη περισσότερο το κουβάρι των αντικρουόμενων συμφερόντων, και ακολούθησαν οι πληροφορίες από τη Μόσχα για πρόταση – μαμούθ των Ρώσων, ώστε να διαλυθεί το επιχείρημα του ασύμφορου τιμήματος.
Ωστόσο, στο παιχνίδι είναι και οι Έλληνες, με βασικό διεκδικητή την κοινοπραξία M&M Gas των ομίλων Μυτιληναίου και Βαρδινογιάννη, στελέχη των οποίων δηλώνουν σε όλους τους τόνους πως θα φτάσουν μέχρι τέλους τη διεκδίκηση της ΔΕΠΑ. Κομβικό στοιχείο γι’ αυτήν τη θέση είναι πως, με τις τρεις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που ελέγχει, η κοινοπραξία αποτελεί τον μεγαλύτερο ιδιώτη πελάτη της επιχείρησης αερίου και δεύτερο μετά τη ΔΕΗ. Ένα άλλο ισχυρό επιχείρημα είναι πως η M&M είναι η μόνη ισχυρή υποψηφιότητα από ευρωπαϊκής πλευράς έναντι των Ρώσων.
Το σίγουρο επίσης είναι πως στο παρασκήνιο όλοι έχουν μιλήσει με όλους κι έχουν διερευνήσει τις προθέσεις των συνυποψηφίων, χωρίς να υπάρχει, προς το παρόν, κάποια συγκεκριμένη σύγκλιση.

Ρώσοι και ΗΠΑ
Εν τω μεταξύ στη Μόσχα έχουν καταλάβει πως αυτή η «μάχη» είναι ιδιαίτερα δύσκολη και, εκτός από το ρευστό και τις υποσχέσεις για επενδύσεις, απαιτεί ιδιαίτερα λεπτούς χειρισμούς, ακόμη και μικρούς συμβιβασμούς, για να επικρατήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Η περιοχή είναι πολύ κρίσιμη για τους Ρώσους, ιδιαίτερα μετά τις μεγάλες ανακατατάξεις που σημειώνονται στην Ανατολική Μεσόγειο και στον αραβικό κόσμο, όπου παραδοσιακά η Μόσχα είχε πολύ καλές σχέσεις. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται πως αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι στην περίπτωση της ΔΕΠΑ δεν αρκεί ούτε η επίδειξη οικονομικής δύναμης ούτε η (έμμεση) απειλή για διακοπή της προμήθειας αερίου σε τέσσερα χρόνια, λόγω λήξης του συμβολαίου.
Επιπλέον, στην Gazprom αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως τους έχουν κοστίσει πολύ ακριβά (στην κυριολεξία και μεταφορικά) οι επιλογές επικοινωνιακής τακτικής που ακολούθησαν στο θέμα της ελληνικής επιχείρησης αερίου. Αρχικά ήρθαν με… αυτοκρατορικό ύφος και αρκετή αλαζονεία, σαν να έλεγαν: «Εμείς είμαστε κολοσσός κι έχουμε άφθονο χρήμα». Στη συνέχεια προσπάθησαν να κάνουν δημόσιες σχέσεις (αυτό που τελευταία ονομάζουμε lobbying) επιλέγοντας λάθος συνεργασίες.
Την ίδια στιγμή οι πιέσεις της Ουάσιγκτον προς την ελληνική πλευρά αυξάνονται αφόρητα, ενώ και οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους θέλουν να επιβάλουν τις δικές τους λύσεις, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο αγωγός TAP, στον οποίο συμμετέχουν επιχειρήσεις από πολλές ευρωπαϊκές χώρες και φυσικά γερμανικές… Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει: Ο νέος ιδιοκτήτης της ΔΕΠΑ πού θα βρει αέριο μετά το 2016, εάν οι Ρώσοι βρεθούν οριστικά και αμετάκλητα εκτός;

Προς κοινοπραξίες
Αυτό το κρίσιμο ερώτημα έχει γίνει κτήμα όλων και γι’ αυτό, σύμφωνα με ασφαλείς και διασταυρωμένες πληροφορίες του «Π», οι παρασκηνιακές επαφές έχουν ως βασικό τους θέμα τη δημιουργία νέων σχημάτων, στα οποία θα συμμετάσχουν ακόμη και χθεσινοί «εχθροί». Όλες οι πλευρές έχουν συνειδητοποιήσει πως μία μετωπική σύγκρουση σε… ελληνικό έδαφος δεν θα ωφελούσε κανέναν ενώ η συνεργασία θα δώσει οφέλη (βλέπε κέρδη) σε όλους.
Ακριβώς αυτήn την επιδίωξη εξυπηρετεί η απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ την προηγούμενη εβδομάδα να δώσει το δικαίωμα στους πέντε «μνηστήρες» που έχουν απομείνει στοn διαγωνισμό για τη ΔΕΠΑ να παρουσιάσουν δεσμευτικές οικονομικές προτάσεις ακόμη και σε συνεργασία ή κοινοπραξία με ομίλους ή επιχειρήσεις που δεν συμμετέχουν σε αυτήν τη φάση της διαδικασίας.
Έτσι ανοίγει ένα διάπλατο παράθυρο για να καμφθούν οι όποιες αντιρρήσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών στο ενδεχόμενο να «ρωσοποιηθεί» το ελληνικό ενεργειακό σύστημα. Κι ακριβώς εδώ βρίσκεται το… μυστικό. Στο τραπέζι των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων έχουν πέσει όλα τα πιθανά και απίθανα διαπραγματευτικά «όπλα», με αποτέλεσμα η υπόθεση της ΔΕΠΑ να συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες αποκρατικοποιήσεις ελληνικών ενεργειακών επιχειρήσεων.
Ως γνωστόν, η ΔΕΗ και τα ΕΛΠΕ βρίσκονται στην περιβόητη λίστα της κυβέρνησης και της τρόικας, αν και δεν έχει ξεκινήσει επίσημα καμία διαγωνιστική διαδικασία γι’ αυτές τις δύο επιχειρήσεις. Οι ίδιοι κύκλοι, λοιπόν, λένε στο «Π» πως η οποιαδήποτε συνεργασία προκύψει για τη διεκδίκηση της εταιρείας αερίου, θα περιλαμβάνει (είτε ως στόχο διεκδίκησης είτε ως παραχώρηση στους «αντιπάλους») και ειδική συμφωνία για τα υπόλοιπα ενεργειακά πάγια του ελληνικού Δημοσίου.
Με άλλα λόγια, Αμερικανοί, Ρώσοι και Ευρωπαίοι μοιράζουν την περιουσία του ελληνικού λαού, χωρίς να μας ρωτήσουν και χωρίς να νοιάζονται για το δικό μας μέλλον, παρά μόνο για τα δικά τους κέρδη.