Ο Ματίας Ντουτούρ δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί σε σχέση με τα άλλα της ηλικίας του. Μπορεί να υπολείπεται σε σωματική ακεραιότητα, αλλά υπερτερεί σε ψυχικό σθένος.

Ο Ματίας Ντουτούρ δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί σε σχέση με τα άλλα της ηλικίας του. Μπορεί να υπολείπεται σε σωματική ακεραιότητα, αλλά υπερτερεί σε ψυχικό σθένος. Έχει μόνο το ένα του χέρι, αλλά καταφέρνει να παίζει ποδόσφαιρο, εσχάτως και επαγγελματικά, παίρνοντας την προαγωγή για την πρώτη ομάδα της πρωτεύουσας της χώρας, Νασιονάλ.
 
Ήταν η στιγμή που ο τεχνικός διευθυντής και προπονητής της Νασιονάλ, Άλβαρο Γκουτιέρες, ανήγγειλε ο ίδιος στον Ματίας την προαγωγή του στην πρώτη ομάδα. Μπορεί να έγινε, εξαιτίας των πολλών απουσιών που είχε ο σύλλογος του Μοντεβιδέο, στον αμυντικό τομέα. Χόρχε Φουσίλε και Πάμπλο Άλβαρες δεν είναι διαθέσιμοι και η άμυνα μοιάζει άδεια. Αλλά, μη βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.
 
Δίχως αμφιβολία, η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του. Η δικαίωση των ονείρων του. Όνειρα που κόστιζαν κάτι παραπάνω από το σύνηθες. Από των απλών παιδιών, από των απλών συμπαικτών του.
 
Ο Ματίας Ντουτούρ γεννήθηκε με μία δυσμορφία στο αριστερό του χέρι. Η πρώτη φράση που άκουσε από τον πατέρα του, ήταν ότι θα δυσκολευτεί να κάνει πολλά πράγματα στη ζωή του. Ότι ο ίδιος ο πατέρας του, δε θα μπορούσε να χαρεί με το γιο του, ό,τι και οι υπόλοιποι πατέρες.
 
Μετά ήρθε το ταξίδι στην Τάμπα, στις ΗΠΑ. Στην Ουρουγουάη (ορθώς) επέμεναν ότι δεν υπήρχε άλλη λύση από το ταξίδι. Έτσι και έγινε. Πήραν την πτήση από το Μοντεβιδέο μέχρι τις ΗΠΑ. Με την ελπίδα ζωντανή.
 
"Η πρώτη πρόθεση (πρόσθετο μέλος) ήταν μια κλειστή γροθιά", λέει ο ίδιος ο Ματίας σε ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για την τηλεόραση της πατρίδας του.

 
Κάπως έτσι ξεκίνησε να περπατά, να τρέχει. Άρχισε να κλωτσά την μπάλα. "Έκανα 23 σουτ. Σούταρα 23 φορές", ήταν το πρώτο πράγμα που εξομολογήθηκε στον πατέρα του, μετά την πρώτη προπόνηση.
 
Δε ζήτησε τίποτα άλλο από τους γονείς του. Ούτε δώρα, ούτε τίποτα. Ένα πράγμα μόνο. Να τον γράψουν στην τοπική ομάδα.
 
"Στην πρώτη μου προπόνηση στη Ρότσα, κανείς δε με πίστευε. Ήρθαν πολλοί περίεργοι για να δουν, ποιος είμαι . Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσα. Πήγα σπίτι και είπα στον πατέρα μου: Παπά (μπαμπά) αν έβαλα το πρόσθετο μέλος για να παίξω μπάλα, γιατί να μην το κάνω για όλη μου τη ζωή ;."
 
 
Είναι αριστερό μπακ. Το αριστερό του πόδι είναι εκ φύσεως, πιο δυνατό από το χέρι του. Η ψυχή του πιο δυνατή και από τα δύο. Μόλις κλήθηκε στην πρώτη ομάδα είπε το εξής: "Να ξέρετε, αυτό που λένε ότι κάτι είναι αδύνατο, μην το πιστεύετε, είναι ψέμματα". Το απέδειξε.
 
 
Πηγή: sport24.gr