Το υποκριτικό ρεσιτάλ του στο «Μου λες αλήθεια;», η συνάντησή του ύστερα από 33 χρόνια με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη και η Ελλάδα του σήμερα ήταν η αφορμή για να περάσουμε δυο ώρες με τον Σπύρο Παπαδόπουλο…

Το υποκριτικό ρεσιτάλ του στο «Μου λες αλήθεια;», η συνάντησή του ύστερα από 33 χρόνια με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη και η Ελλάδα του σήμερα ήταν η αφορμή για να περάσουμε δυο ώρες με τον Σπύρο Παπαδόπουλο…

Δεν ήθελα να μιλήσουμε καθόλου για τηλεόραση αυτή τη φορά που συνάντησα τον Σπύρο στα καμαρίνια του «Κάππα». Η ερμηνεία του στην παράσταση, το έργο που επέλεξε να σκηνοθετήσει και όσα συμβαίνουν γύρω μας, πέρασαν από τους καπνούς του – ηλεκτρονικού πια – τσιγάρου του…

-Κωμωδία γιατί η εποχή χρειάζεται γέλιο;

-Αναρωτιέμαι ποια εποχή δεν έχει ανάγκη το γέλιο… Οι νεοέλληνες, ειδικά, το ’χουνε περισσότερο ανάγκη, γιατί γελάνε όλο και λιγότερο για λόγους… ανεξιχνίαστους! Λίγο η «νεοπλουτίλα» – διότι ένας επιτυχημένος οφείλει να είναι βλοσυρός –, λίγο ο τρόπος ζωής και διασκέδασης που έχουν κάτι απάνθρωπο, με πολλά ντεσιμπέλ και καθόλου επαφή, ζούμε κι αυτά που ζούμε, ε ναι, το γέλιο είναι αγαθό εν ανεπαρκεία και γι’ αυτό πολύτιμο!

-«Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο ήταν μια καθαρά πολιτική κωμωδία. Πώς θα χαρακτηρίζατε το έργο του Zeller;

-Ο Zeller, τον οποίο γνώρισα και διά ζώσης, γιατί τον είχα καλέσει στην πρεμιέρα, είναι ένας πολύ έξυπνος και βαθύς άνθρωπος, και παρά το νεαρότατο της ηλικίας του έχει προσεγγίσει το θέμα «Αλήθεια – ψέμα – απιστία» με έναν ιδιοφυή τρόπο. Ένα έργο που δεν στοχεύει στο εύκολο γέλιο και που όλοι οι θεατές νιώθουν και λίγο… συμπρωταγωνιστές!

-Η απιστία. Απλώς ένα αμάρτημα;

-Κανένα αμάρτημα! Νομίζω πως κάθε φορά που μιλάμε σε κάποιον για αιώνια πίστη ξεχνάμε να συμπληρώσουμε: «Έτσι αισθάνομαι τώρα»! Η ζωή έχει περισσότερη φαντασία από μας, βλέπει πιο μακριά κι εμείς απλώς ακολουθούμε. Κάθε απιστία μπορεί να είναι η αρχή για μια καινούργια «πίστη»!

-Τι είναι αυτό που σας στεναχωρεί περισσότερο απ’ όλα στην Ελλάδα του σήμερα;

-Το ότι ενώ έχουμε φτάσει στο μη περαιτέρω, δεν κάνουμε τίποτα ούτε για μας ούτε για τους άλλους και περιοριζόμαστε στην προσφιλή μας τακτική να κατηγορούμε, γιατί μόνον εμείς ξέρουμε ποιος φταίει! Όχι εμείς βεβαίως! Ο οποιοσδήποτε θέλει να εφαρμόσει στους Έλληνες το «διαίρει και βασίλευε» το επιτυγχάνει με δυο κινήσεις. Κατά τα άλλα, νομίζουμε ότι είμαστε πολύ έξυπνοι και κανένας δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει!

-Ουτοπία, το ξέρω… Αν είχατε δικαίωμα να πάρετε μόνο μια απόφαση για την καθημερινή ζωή μας, ποια θα ήταν;

-Να χαιρετάμε όποιον βλέπουμε στον δρόμο, να γελάμε με το παραμικρό και να βγάζουμε φλας όταν στρίβουμε!

«Οι Απάχηδες των Αθηνών», η περίφημη οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου μέσα από το βλέμμα του Σπύρου Ευαγγελάτου, θα παρουσιαστεί τον επόμενο Ιούνιο στο «Μπάντμιντον» με πρωταγωνιστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο. Τον ρωτάω γι’ αυτό.

-Ξανασυναντιέστε με τον Ευαγγελάτο στη σκηνή του Μπάντμιντον. Σαν να ξανακάθεστε στο… θρανίο;

-Ακριβώς! Ξεκίνησα με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, ήταν μεγάλο σχολείο για μένα και πέρα απ’ την ευγνωμοσύνη, νιώθω και μεγάλη αγάπη γι’ αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο! Ανυπομονώ για την πρώτη μας πρόβα, ύστερα από 33 χρόνια!

-Η φράση – κλειδί που θα κληροδοτούσατε στον γιο σας…

-Να μη σταματήσει να μοχθεί για πράγματα που η «αγορά» θεωρεί περιττά!
Μέσα στον Οκτώβριο βρέθηκε για είκοσι μέρες στην Αμερική, για τις ανάγκες της επιτυχημένης του εκπομπής «Στην υγειά μας».

-Τι φέρατε μαζί σας από τη Νέα Υόρκη; Δεν εννοώ, βέβαια, μέσα στη βαλίτσα σας…

-Πολλή αγάπη από τους Έλληνες εκεί. Αγάπη που πιο πολύ μοιάζει με ανάγκη! Και στη βαλίτσα δώρα, πολλά δώρα για τους φίλους μου…

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Μια κωμωδία με θέμα την απιστία. Ο κεντρικός ήρωας έχει ερωτική σχέση με τη γυναίκα του… κολλητού του φίλου. Κι από δω αρχίζει ένα διανοητικό παιχνίδι υψηλών συχνοτήτων με άξονα το ψέμα! Ψέματα έξυπνα, ψέματα χαζά, ψέματα αστεία, ευρηματικά, ψέματα αχρείαστα… και η αλήθεια κάθεται σε μια γωνιά και κλαίει σαν τη «μικρή Ελένη που δεν την παίζουν οι φιλενάδες της», περιμένοντας να ’ρθει η ώρα της να «λάμψει». Ναι, αλλά αν λάμψει αυτή, θα σκοτεινιάσουν οι ζωές των ανθρώπων, οι οποίοι μια χαρά τα βόλευαν με τα ψέματα, διότι, κακά τα ψέματα, η αλήθεια πονάει!

INFO Θέατρο Κάππα, Κυψέλης 2, Κυψέλη, τηλ.: 210-8831068. Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου. Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος. Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς. Κοστούμια: Μάκης Τσέλιος. Μουσική: Παναγιώτης Τσεβάς. Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης, Αργύρης Θέος. Παίζουν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Τάκης Παπαματθαίου, Βάνα Ραμπότα, Νικολέτα Κοτσαηλίδου και ο κύριος με το σμόκιν, Στέλιος Πέτσος. Παραστάσεις: Τετάρτη: 19:00 λαϊκή απογευματινή, Πέμπτη: 19:00 λαϊκή απογευματινή, Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 18:00 και 21:00, Κυριακή: 20:00. Συνεχίζεται η κοινωνική προσφορά του θεάτρου με τη φιλοξενία 30 ανέργων την ημέρα σε όλες τις παραστάσεις, με την επίδειξη της κάρτας ανεργίας. Τιμές εισιτηρίων: 10-15 ευρώ.