Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Κώστα Βουτσά, μια έντονη διαμάχη ανάμεσα στην κόρη του αείμνηστου ηθοποιού και τη δεύτερη σύζυγό του, Θεανώ Παπασπύρου βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Αφορμή αποτέλεσε μια σειρά από πίνακες διάσημων ζωγράφων που ο Κώστας Βουτσάς είχε συλλέξει με σκοπό να τους μοιράσει στα παιδιά του, τονίζει η Σάντρα Βουτσά. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει η κόρη του ηθοποιού μιλώντας στην εφημερίδα Espresso, τα έργα αυτά βρίσκονται στο σπίτι της πρώην συζύγου του, με τη Θεανώ Παπασπύρου να αρνείται να τα δώσει, ισχυριζόμενη ότι της ανήκουν.

«Ο πατέρας μου αγαπούσε ιδιαίτερα την τέχνη της ζωγραφικής και είχε άποψη, καθώς ήταν μανιώδης συλλέκτης πινάκων. Επισκεπτόταν συχνά εκθέσεις σε διάφορες γκαλερί και πραγματοποιούσε αγορές έπειτα από συμβουλές που το έδιναν γνώστες του αντικειμένου.

Ο ίδιος είχε αγοράσει πολλούς πίνακες κάνοντας έτσι μια σημαντική επένδυση για το μέλλον, αφού ορισμένοι από αυτούς έχουν μεγάλη αξία. Πάντοτε έλεγε ότι ήθελε αυτή η συλλογή του να μοιραστεί στις τρεις κόρες του – σε εμένα, στη Νικολέττα και τη Θεοδώρα.

Ο μικρός Φοίβος δεν υπήρχε ακόμα τότε, ούτε σαν ιδέα, αφού ο πατέρας μου δεν είχε παντρευτεί ακόμη ούτε την Εύη Καραγιάννη. Το ότι ήθελε να μας μοιράσει τους πίνακες, δεν το έλεγε μόνο σε εμάς, αλλά και σε κουβέντες με φίλους και γνωστούς του-το έλεγε ακόμα και σε εκπομπές» ενέφερε χαρακτηριστικά η Σάντρα Βουτσά, υποστηρίζοντας ότι οι πίνακες αυτοί αποκτήθηκαν την εποχή που ο Κώστας ήταν παντρεμένος με τη Θεανώ Παπασπύρου και, μετά τον χωρισμό τους, εκείνη προθυμοποιήθηκε να τους φυλάξει στο σπίτι στο Κολωνάκι, ώστε να τους μοιράσει όταν έρθει η ώρα. 

«Αυτή ήταν υποτίθεται η συμφωνία» τονίζει και προσθέτει: «Άλλωστε, τα έργα τέχνης αποκτήθηκαν αποκλειστικά και μόνο με χρήματα του πατέρας μου. Η Θεανώ δεν είχε καμία συμμετοχή σε αυτό. Όταν, όμως, μετά τον θάνατό του, της έκανα κρούση για το θέμα, υπήρξε από την πλευρά της μια απάντηση του στιλ “είναι δικά μου, δεν τα δίνω!”

Εγώ σιχαίνομαι τους θρασύδειλους, μου αρέσουν άνθρωποι που έχουν κότσια. Θα μπορούσε η κυρία Παπασπύρου να είχε πει πριν τον θάνατο του πατέρα μου “κοίταξε Κώστα, εγώ θεωρώ ότι αυτοί οι πίνακες είναι δικοί μου και δεν θέλω να τους μοιράσω ή θέλω να τους μοιράσω μόνο στις δικές μου κόρες”.

Αφού, λοιπόν, εκείνη μού έδωσε τελεσίγραφο, εγώ προχωρώ αναλόγως. Εννοείται πως θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να πάρω αυτά που άφησε ο πατέρας μου. Διότι το πρώτο είναι αυτό: Πρόκειται για κάτι που μου άφησε ο πατέρας μου, και δεν έχει αυτή δικαίωμα να το κρατάει!» τόνισε.