Το καλοκαίρι του 1944, άρχιζε η αντίστροφη μέτρηση για τον Αδόλφο Χίτλερ και τη ναζιστική Γερμανία. Στις 6 Ιουνίου του 1944, άρχισε η απόβαση στη Νορμανδία, και με σκληρότατες μάχες ξεκινούσε το τιτάνιο έργο της περικύκλωσης των δυνάμεων του Άξονα. Η εισβολή των Συμμάχων από τη Δύση σε συνδυασμό με την επέλαση του Κόκκινου Στρατού από την Ανατολή, θα έσφιγγε τη Γερμανία σε μια τανάλια.

Τα περισσότερα επεισόδια και η κατάληξη του πολέμου είναι πια γνωστά. Υπάρχει όμως μια απίστευτη ιστορία που έμεινε επτασφράγιστο μυστικό για 50 ολόκληρα χρόνια, μια ιστορία που έμεινε θαμμένη στα αρχεία των στρατιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας, και στη μνήμη των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν.
Είναι το απόρρητο σχέδιο του «Ghost Army», ή της μονάδας του «23rd Headquarters Special», που είχε σήμα του ένα φάντασμα, και ήταν ένας «στρατός φάντασμα», δημιούργημα Αμερικανών και Άγγλων καλλιτεχνών.

Κύριος εμπνευστής θεωρείται ο Αμερικανός συγγραφέας, εκδότης και δημοσιογράφος Ραλφ Ίνγκερσολ, διευθυντής μιας προοδευτικής εφημερίδας στη Νέα Υόρκη. Μαζί με τον ανώτερό του συνταγματάρχη Μπίλι Χάρις, στρατολόγησαν διάφορους τεχνικούς (ήχου, κινηματογράφου) και καλλιτέχνες (σκηνογράφους, ζωγράφους, γλύπτες) από κολέγια τέχνης, και διαφημιστικές εταιρείες, που αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία, όπου στην αρχή έστησαν ένα ψεύτικο προκατασκευασμένο αγκυροβόλιο τύπου «Mulberry», το οποίο φωτίστηκε τη νύχτα ώστε να τραβήξει την προσοχή των Γερμανών μακριά από το πραγματικό αγκυροβόλιο των Συμμάχων.

Όταν οι Σύμμαχοι κινήθηκαν στην ενδοχώρα, ο «Στρατός Φάντασμα» προωθήθηκε στο Λουξεμβούργο απ’ όπου έκανε διάφορες εικονικές προσπελάσεις του ποταμού Ρουρ, και έστηνε ψεύτικες εγκαταστάσεις στρατοπέδων, κοντά στην αμυντική γραμμή Μαζινό και το πυκνό δάσος του Χέρτγκεν, παραπλανώντας τους Γερμανούς σχετικά με τις πραγματικές θέσεις των Συμμάχων και τις στρατιωτικές δυνάμεις που πραγματικά διέθεταν στην περιοχή.

Τα μέλη της ομάδας συνεργάστηκαν με μηχανικούς του καμουφλάζ, και είχαν φτιάξει φουσκωτά τανκς, κανόνια, τζιπ, φορτηγά και αεροπλάνα, τα οποία μεταφέρονταν εύκολα φουσκώνονταν με κομπρεσέρ αέρος, καμουφλάρονταν ανάλογα, και στήνονταν έτσι ώστε να φαίνονται αληθινά και λειτουργικά. Ήχοι από μηχανές, φωνές στρατοπέδου, ήχοι εργασιών, ήχοι αγγαρείας (ακόμη και βρισιές) κλπ. είχαν από πριν ηχογραφηθεί και αναπαράγονταν από κρυμμένους ενισχυτές και ηχεία ώστε να συμβάλλουν στην εξαπάτηση του εχθρού.

Μπορούσαν να στήνουν ψεύτικα αεροδρόμια, ολόκληρα στρατόπεδα με σειρές από τολ (πλήρη, ακόμη και με μπουγάδες στα σκοινιά), συστοιχίες πυροβολικού, ολόκληρες ίλες και μεραρχίες τεθωρακισμένων, μέσα σε λίγες ώρες.

Όλοι οι νεαροί νεοσύλλεκτοι δούλευαν με το μυαλό και το ταλέντο τους, και οι περισσότεροι από αυτούς έγραψαν ιστορία στα καλλιτεχνικά δρώμενα όταν τέλειωσε ο πόλεμος. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν ο Αμερικανός σχεδιαστής μόδας Μπιλ Μπλας, ο ζωγράφος και γλύπτης Έλσγουορθ Κέλι, ο ζωγράφος άγριας φύσης Άρθουρ Σίνγκερ, και ο φωτογράφος Αρτ Κέιν.

Την «ακουστική εξαπάτηση» αναλάμβανε η ομάδα του συνταγματάρχη Χίλτον Ράιλι, που με τη βοήθεια τεχνικών της τηλεφωνικής εταιρείας «Bell» είχε προ-ηχογραφήσει διάφορους ήχους στο οχυρό του Φορτ Νοξ. Τις τελευταίες πινελιές έβαζε μια ομάδα τεχνικών και καλλιτεχνών του θεάτρου, που φρόντιζαν για τη δημιουργία της σωστής «ατμόσφαιρας». Έφτιαχναν τις στολές με όλες τις λεπτομέρειες, και τα διακριτικά των λίγων αληθινών αυτοκινήτων, και οδηγούσαν σε κυκλικές λούπες τα οχήματα ώστε να δίνουν την εντύπωση πως ήταν εκατοντάδες. Έκαναν μια σύντομη εμφάνιση με λίγα αληθινά αυτοκίνητα στο κοντινότερο χωριό συνοδεύοντας κάποιον «στρατηγό», ώστε να διαδοθεί η λάθος πληροφορία ευκολότερα στον εχθρό. Οι Γερμανοί έχαναν τον έλεγχο και την ψυχραιμία τους με τις αναπάντεχες εμφανίσεις μεγάλων συμμαχικών δυνάμεων, και έσπευδαν να υποχωρήσουν σε αναδίπλωση.

Οι στρατιώτες του «Ghost Army» έκαναν παρεμβολές στα επικοινωνιακά συστήματα, προσποιούμενοι γνωστούς εκφωνητές, και δίνοντας λανθασμένα δεδομένα μέσω εκπομπών που φαίνονταν απόλυτα κανονικές. Υπολογίζεται ότι στον «Στρατό Φάντασμα» υπηρέτησαν περίπου 1.100 άτομα, ενώ οι Γερμανοί είχαν την εντύπωση πως είχαν να αντιμετωπίσουν πάνω από 20.000 στρατιώτες.

Οι άνθρωποι του παράξενου αυτού στρατού διέτρεχαν θανάσιμο κίνδυνο, αφού ήταν ευάλωτοι σε περίπτωση εχθρικών πυρών. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν ότι τα φουσκωτά τανκς, κανόνια, τζιπ κλπ. κατά τη διάρκεια της νύχτας έχαναν λίγο αέρα και «έπεφταν» οπότε το πρωί έπρεπε να φουσκώνονται και να σκουπίζονται από την υγρασία, για να μην προδοθούν.

Η απίστευτη ιστορία του «Ghost Army» έμεινε καταχωνιασμένη και απόρρητη έως το 1996, ενώ το πρώτο ντοκιμαντέρ για την υπόθεση έγινε από το αμερικανικό δίκτυο Public Broadcasting Service (PBS), τo 2013.

Διαβάστε επίσης:

Οι «καταραμένοι» κλουβίτες της κατοχής – Τους έβαζαν μπροστά από τα τρένα οι Γερμανοί για να ανατινάζονται

Οι «Μάγισσες της νύχτας» φόβος και τρόμος των ναζί

Το τρομακτικό ταξίδι του χαμού, των 937 «καταραμένων» ψυχών επάνω στο πλοίο Saint Louis