Τα τελευταία χρόνια οι ιδιαίτερες πολιτικές συνθήκες στη χώρα ανέδειξαν την πυκνότητα του πολιτικού χρόνου, που δημιούργησε συνθήκες μεγάλης πολιτικής έντασης, με αποτέλεσμα η αλληλουχία των γεγονότων να περνά ως φιλμ στα μάτια των πολιτών.

Αυτό σήμαινε μεγάλο όγκο πληροφορίας μη εύκολα αφομοιώσιμο, μικρή συνειδητοποίηση των γεγονότων, ελλιπή πληροφόρηση ή παραπληροφόρηση με στόχο την προπαγάνδα και τελικά στρεβλή κατανόηση της συγκυρίας.

Ο εκλογικός χάρτης άλλαξε και η τοποθέτηση των ψηφοφόρων επίσης. Οι συνήθεις εκλογικές συμπεριφορές άλλαξαν και το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνεται πλέον από τους πολίτες εκείνους που απαλλαγμένοι από τα κομματικά στεγανά κάνουν το μετέωρο βήμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και καθορίζουν την εκλογική νίκη.

Είναι ένα ποσοστό της τάξεως του 6-7% των ψηφοφόρων που έδωσαν και τη νίκη στη ΝΔ το 2019.

Τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιγράφουν καλύτερα αυτούς τους ψηφοφόρους μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:

Ιδεολογικά τοποθετούνται στο κέντρο, είναι σε παραγωγικές ηλικίες, απασχολούνται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα ή ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ενδιαφέρονται για την πολιτική, αλλά δεν θέλουν να εμπλακούν με την έννοια της ενεργού συμμετοχής, είναι υπέρμαχοι της Ε.Ε., και κυρίως θέλουν να δουν τη χώρα να λειτουργεί!

Είναι εκείνοι που συγκινήθηκαν από το αφήγημα της αριστείας και πίστεψαν ότι οι θεσμοί υπό «τη διοίκηση των αρίστων», θα έδιναν στη χώρα άλλη εικόνα. Όπου το DNA του Έλληνα θα εξελισσόταν και η οποιαδήποτε συναλλαγή με το κράτος θα έπαυε να είναι σύνθλιψη της προσωπικότητας του πολίτη.

Αντ’ αυτού μετά από δύο χρόνια, η χώρα κινείται σε ρυθμούς πανδημίας μετρώντας πληγές. Οι θάνατοι ημερησίως πλέον μετρώνται «ως ένα Μάτι την ημέρα», οι ανεμβολίαστοι πολίτες φιλοσοφούν μετ’ ευτελείας και ο μέσος πολίτης που προσδοκά μια κανονική χώρα όπου η κυβέρνηση δεν θα υπολογίσει το πολιτικό κόστος και θα είναι θεματοφύλακας των θεσμών, μπορεί μόνο να κάνει υπομονή μέχρι την ώρα της επόμενης κάλπης για να στείλει μήνυμα μήπως και ακουστεί.

Κατά τα άλλα, αρκεί που έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όλα έχουν βαφτιστεί «άριστα» και η άσκηση κριτικής είναι ‘θόρυβος’ που θα ξυπνήσει τον Πινατ!

*Η Μαρία Καρακλιούμη είναι Πολιτική Αναλύτρια της RASS AE

Διαβάστε επίσης

Κοινωνίες της ορθοπεταλιάς

Πώς να μην «γκετοποιηθεί» το ιστορικό Κέντρο

Στρατηγική βήμα βήμα, μέτρα κατόπιν εορτής