Οι εκλογές για τη νέα ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής είχαν εξαρχής ευρύτερο ενδιαφέρον για δύο λόγους: επειδή σε αυτές επρόκειτο να μετρηθεί ο σφυγμός του κόμματος (αυτό θα φαινόταν από τη συμμετοχή στη διαδικασία) και ενδεχομένως θα διαφαινόταν ποιος είναι ο πολιτικός δρόμος που του υποδεικνύουν οι ψηφοφόροι του (αυτό θα μας το έδειχνε το πρόσωπο που θα εκλεγόταν πρόεδρος).

1. Ως προς τη συμμετοχή, που έφτασε τους 270.000 ψηφοφόρους, η αύξηση κατά 60.000 περίπου των ψηφισάντων – συγκριτικά με τους 211.000 της εσωκομματικής εκλογής του 2017 – είναι για το ΚΙΝΑΛΛ ένα αισιόδοξο μήνυμα, αλλά… μέχρι εκεί.

● Πρώτον, επειδή ουδείς γνωρίζει πόσοι θα συμμετάσχουν στον δεύτερο γύρο. Εδώ να θυμίσουμε ότι στον δεύτερο γύρο του 2015 πήγαν στην κάλπη μόλις 156.103 άνθρωποι, μειωμένοι κατά 55.000 συγκριτικά με τον πρώτο.

● Δεύτερον, επειδή, παρότι 211.000 άνθρωποι ψήφισαν για την ηγεσία της τότε Δημοκρατικής Συμπαράταξης το 2017, στις ευρωεκλογές του 2019 το ΚΙΝΑΛΛ μάζεψε μόλις 436.726 ψήφους και στις βουλευτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, λίγο αργότερα, πήρε 457.519.

● Τρίτον, επειδή ουδείς γνωρίζει αν η νέα ηγεσία θα εκφράζει όλους αυτούς που τώρα βρέθηκαν στην κάλπη του και αν θα καταφέρει αυτό που με κόπο και πολλές προσπάθειες διασφάλιζε η Φώφη Γεννηματά: να κρατάει κάτω από την ίδια στέγη πρόσωπα και απόψεις τα οποία χωρίζει ένα… χάος.

Τα δεδομένα αυτά δείχνουν κάτι πολύ απλό: Η αύξηση των ψηφοφόρων δεν αποτελεί εγγύηση για αύξηση της εκλογικής επιρροής του κόμματος, αφού μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στην προεκλογική πόλωση και στον φόβο / ανασφάλεια για την επόμενη μέρα. Πολλά περισσότερα θα πρέπει να γίνουν για να δούμε σοβαρή αύξηση στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

2. Ως προς τον δρόμο που θα πάρει το κόμμα το επόμενο διάστημα:

● Ξέρουμε ότι το φαβορί για την αρχηγία μετά τον πρώτο γύρο είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Το αν τελικά θα νικήσει ή όχι και ποια θα είναι η στάση του όποιου επόμενου προέδρου θα το δούμε αργότερα.

● Ξέρουμε επίσης ότι ο Λοβέρδος ηττήθηκε κατά κράτος παρότι δεν υπήρχε άλλος υποψήφιος που να κινείται πάρα πολύ κοντά στις δικές του ιδεολογικές αντιλήψεις, οι οποίες φαίνεται πως έχουν περισσότερους οπαδούς στο κόμμα του απ’ όσους έχει ο ίδιος ως πρόσωπο. Πιθανότατα, επομένως, ηττήθηκε όχι τόσο για ιδεολογικούς λόγους, αλλά εξαιτίας του πολιτικού του στίγματος και της – δίκαιης ή άδικης – αίσθησης πολλών ότι ο Λοβέρδος κινείται πολύ πιο κοντά στη Ν.Δ. απ’ όσο θα ταίριαζε σε έναν αρχηγό του ΚΙΝΑΛΛ.

● Ξέρουμε ότι οι δημοσκοπήσεις ηττήθηκαν επίσης κατά κράτος, αφού το άνετο προβάδισμα του Ανδρουλάκη δεν το είχε εντοπίσει / εκτιμήσει / προβλέψει καμία.

● Ξέρουμε ακόμη ότι το στοίχημα του Κινήματος Αλλαγής παραμένει αυτό που προσδιορίσαμε την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στο «Ποντίκι»:

«Το πρώτο μέλημα του ΚΙΝΑΛΛ την επομένη της ανάδειξης του νέου προέδρου είναι η διασφάλιση των κεκτημένων. Πρωτίστως να διασφαλιστεί ότι το κόμμα δεν θα υποστεί μια νέα “αιμορραγία” στελεχών που θα δίνει εικόνα διάλυσης. Το αμέσως επόμενο ζητούμενο είναι η διαμόρφωση μιας διακριτής και ισχυρής ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας».

Τι δεν ξέρουμε;

● Ποιο θα είναι το ειδικό βάρος του Κινήματος Αλλαγής στο πολιτικό σύστημα μετά την εκλογή νέας ηγεσίας. Όταν ο νέος του πρόεδρος θα πρέπει να βγει μπροστά με προτάσεις για το μέλλον της χώρας.

● Αν οι χθεσινοί υποψήφιοι θα παραμείνουν όλοι στο κόμμα.

● Αν όλοι οι ηττημένοι θα στηρίξουν τον επόμενο πρόεδρο ή θα του ροκανίζουν την καρέκλα σε κάθε ευκαιρία.

● Αν ο επόμενος πρόεδρος θα είναι ικανός να συνθέσει απόψεις και να συγκολλήσει αλληλοσυγκρουόμενες φιλοδοξίες.

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να πάρουμε κάποιες, έστω κατ’ αρχήν, απαντήσεις. Ειδικά όμως για το βάρος του κόμματος της Κεντροαριστεράς στο πολιτικό σύστημα η όποια πρόβλεψη είναι άκαιρη. Προς το παρόν άλλωστε η συζήτηση αφορά την εκλογή ηγεσίας ενός κόμματος: είναι ένα εσωκομματικό και σε καμιά περίπτωση ευρύτερο πολιτικό γεγονός κορυφαίας σημασίας, όπως πολλοί αφελώς ή υστερόβουλα εκτιμούσαν.

Πέραν αυτού, ανεξαρτήτως του ποιος θα νικήσει στον δεύτερο γύρο του ΚΙΝΑΛΛ, η μοίρα των δύο μεγάλων μονομάχων (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) παραμένει στα χέρια τους. Θα πρέπει ένας από τους δύο να αυτοκτονήσει πολιτικά ή να απαξιωθούν και οι δύο για να δούμε το ΚΙΝΑΛΛ να ανεβαίνει αλματωδώς – αν βεβαίως υποθέσουμε ότι αυτό θα είναι ο υποδοχέας της δυσαρέσκειας που τυχόν θα εκδηλωθεί.

Προς το παρόν όμως κανείς από τους δύο δεν δείχνει τέτοιες τάσεις – αν και ποτέ δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι στις προβλέψεις μας…

Διαβάστε επίσης:

Εκλογές ΚΙΝΑΛ: Ανδρουλάκης – Παπανδρέου στον β’ γύρο – Νίκησε η συμμετοχή, έχασαν οι δημοσκόποι

Εκλογές ΚΙΝΑΛ – Λοβέρδος: Συνεχίζω δυνατά με σεμνότητα και ενότητα (Video)

Εκλογές ΚΙΝΑΛ – Παπανδρέου: Σας καλώ στη μάχη της επόμενης Κυριακής (Video)