Έντεκα ημέρες κράτησε συνολικά η ιστορία με τη συμμετοχή ή όχι του Νόβακ Τζόκοβιτς στο Αυστραλιανό Όπεν.

Η υπόθεση της βίζας του που ακυρώθηκε αρχικά, στη συνέχεια επικυρώθηκε δικαστικά για να ακυρωθεί για δεύτερη φορά οδηγώντας τον τενίστα εκτός της χώρας είχε όλα τα χαρακτηριστικά του δράματος που λατρεύουν τα ΜΜΕ.

Σε κάθε περίπτωση τα ζητήματα που προέκυψαν είναι ευρύτερα και έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη πολλών χωρών. Το πρώτο βεβαίως αφορά τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων από ορισμένους τομείς της κοινωνικής ζωής.

Ο Τζόκοβιτς έχει κάθε δικαίωμα να μην κάνει το εμβόλιο, όπως έπραξε και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε πολλές χώρες. Ωστόσο, όπως είναι σεβαστό το δικαίωμα του τενίστα να μην εμβολιαστεί, έτσι πρέπει να είναι σεβαστό το δικαίωμα των διοργανωτών του τουρνουά να δέχονται μόνο εμβολιασμένους ή και της Αυστραλίας να τον απελάσει εφόσον δεν παρείχε επαρκείς εξηγήσεις για τον μη εμβολιασμό του και τη βίζα του.

Κανείς δεν στέρησε από τον τενίστα κάποιο δημόσιο αγαθό, όπως η υγεία, η πρόσβαση σε νοσοκομείο ή υπηρεσίες βασικής ανάγκης. Η κάθε επιλογή έχει τις συνέπειές της.

Τα όσα τώρα έλεγαν διάφοροι φαν του Σέρβου, από δημοσιογράφους μέχρι τον Σέρβο πρόεδρο για ηθελημένη ταπείνωση της Σερβίας (!) και άλλα τέτοια βαρύγδουπα, είναι απλώς μπούρδες.

Το πλέον ουσιαστικό ωστόσο είναι ότι ο Τζόκοβιτς λόγω της δημοφιλίας του, όντας το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης (με πλήθος χορηγών), είχε εξασφαλίσει ειδική άδεια από την τοπική κυβέρνηση για να παίξει, παρότι ανεμβολίαστος. «Όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο αλλά κάποιοι είναι περισσότερο ίσοι από τους άλλους» λέει το γνωστό ρητό.

Μόνο όταν εξαγριώθηκαν οι πολίτες της επαρχίας Βικτόρια (που έχουν υπομείνει πολύμηνα και πολύ σκληρά lockdown) ξεκίνησε το θέμα να παίρνει διαστάσεις με… προδιαγεγραμμένη κατάληξη.

Η τάση όσων έχουν εξουσία ή μεγάλη φήμη να θεωρούν ότι οι κανόνες είναι μόνο για την …πλέμπα είναι βέβαια παγκόσμια.

Στη Βρετανία ο πρωθυπουργός – κλόουν Μπόρις Τζόνσον είναι με το ένα πόδι εκτός καθώς την περίοδο του lockdown κάθε εβδομάδα στην Ντάουνινγκ Στριτ έκαναν και από ένα πάρτι. Εδώ είχαμε… ανέμελες βόλτες στην Πάρνηθα και γεύματα στην Ικαρία.

Συμπέρασμα: Ο κόσμος και «πλάτη» βάζει στα δύσκολα, και πειθαρχεί. Όταν όμως τον κοροϊδεύεις κατά πρόσωπο και υποτιμάς τη νοημοσύνη του και θυμάται και δεν συγχωρεί. Ας το έχουν αυτό κατά νου ορισμένοι.

Διαβάστε επίσης:

Η λαϊκή πάλη στο Καζακστάν μπορεί να διδάξει

Ποιοι ζουν ανάμεσά μας;

Ο κατά συρροήν Πολάκης