Είμαστε μάρτυρες ενός πολέμου που το σκεπτικό του είναι ακόμα πιο απεχθές κι από τον ίδιο τον πόλεμο. Δεν υπάρχει εγκληματίας στην ιστορία της ανθρωπότητας που να έχει τολμήσει να αψηφήσει την ανάγκη μιας αιτιολογίας των εγκλημάτων του.

Όλα τα εγκληματικά μυαλά ηθικολογούν ακατάπαυστα και επικαλούνται μια γενική αλλά και κοινώς αποδεκτή αρχή δημοκρατίας, ελευθερίας και ανθρωπισμού. Ο Πούτιν, μέσα από μια απίστευτα διεστραμμένη ιστορική αναδρομή, κατέληξε στο ότι η Ουκρανία δεν υφίσταται ως εθνότητα αμφισβητώντας το δικαίωμα της ύπαρξης ενός λαού! Η διατύπωση αυτή από μόνη της συνιστά ειδεχθές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και κατατάσσει τον Πούτιν επάξια ανάμεσα στους Στάλιν και Χίτλερ.

Από αυτή την ιστορία, ο δικτάτορας Πούτιν και η αναχρονιστική Ρωσία όχι μόνο δεν θα κερδίσουν αλλά θα βυθιστούν ακόμα περισσότερο στο παρελθόν.

Η ΕΕ θα επισπεύσει την ενεργειακή της απεξάρτηση που κακώς την είχε εναποθέσει σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, και θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την συγκρότηση ενός Ευρωπαϊκού Στρατού που θα υπερασπίζεται την ελευθερία, την δημοκρατία, τον υπέροχο και μοναδικό δυτικό τρόπο ζωής!

Ήδη βρισκόμαστε μπροστά σε τεκτονικές ιστορικές εξελίξεις με τη Γερμανία και την Ευρώπη όχι μόνο να αποστέλλουν για πρώτη φορά στρατιωτικό υλικό ως βοήθεια αλλά και την Γερμανία να αναγγέλλει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ.

Η Ευρώπη δεν είναι και δεν ήταν ποτέ αδύναμη καθώς έχει επιτύχει αυτό που κανένα αυταρχικό καθεστώς δεν μπορεί να πετύχει: να δώσει νόημα και αξία στην ανθρωπινή ζωή, δημιουργώντας ευτυχισμένους ελεύθερους πολίτες!

Ο δυτικός κόσμος, δηλαδή η κοινωνία, μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά, ακόμα και καθήμενη στους αναπαυτικούς καναπέδες της (το χρησιμοποιούμε ως έκφραση πολλές φορές απαξιωτικά αλλά αποτελεί ζητούμενο αγαθό για όλες τις κοινωνίες του κόσμου: να ξαπλώνουν την αρίδα τους και να απολαμβάνουν ευτυχείς την ειρήνη!)…

Από τους καναπέδες τους, λοιπόν, μπορούν να πιέσουν για αυστηρότερα μέτρα που θα γονατίσουν το ρωσικό τέρας πληρώνοντας το κόστος, όχι με αίμα, με βομβαρδισμούς, με τον τρόμο του πολέμου αλλά με λίγα ευρώ παραπάνω, με λίγο περιορισμό της κατανάλωσης και κυρίως με λίγη περισσότερη εξυπνάδα ώστε να μην επιτρέψουν στους θλιβερούς λαϊκιστές που καραδοκούν πίσω από κάθε κρίση σαν τις πεινασμένες ύαινες μήπως και τσιμπήσουν καμιά δημοσκοπική μονάδα (βουτηγμένη στο αίμα), να εκμεταλλευθούν την παροδική οικονομική αναταραχή που θα επιφέρουν τα μέτρα.

Ο Πούτιν ξοδεύει για τον θάνατο και η Δύση για τη ζωή. Οι κοινωνίες μας να μην επιτρέψουν στους λαϊκιστές να εκμεταλλευτούν τις αυξήσεις, τον πληθωρισμό, την παροδική αναστάτωση και να βγουν νέα καθάρματα κερδισμένα από τον πόλεμο… Ναι! Οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να πιέσουν για πολύ σκληρά μέτρα. Αρκεί να θέλουν.

Ο Πούτιν επιβεβαιώνει με κόστος που πληρώνει ο λαός της Ουκρανίας το μεγάλο μάθημα της ιστορίας ότι τα κράτη, πριν απ’ όλα, πρέπει να είναι ισχυρά για να μπορούν να υπάρξουν. Αλλιώς, η διπλωματία και το διεθνές δίκαιο ακυρώνονται την κρίσιμη στιγμή. Από την άλλη, ο πολιτισμένος κόσμος οφείλει να επωμιστεί το κόστος του διεθνούς δικαίου δίχως εκπτώσεις και να επιβάλλει την ισότητα δια της ισχύος. Όπως εδώ και αιώνες μας υπενθυμίζει ο Θουκυδίδης:  «σύμφωνα με την κρίση των ανθρώπων, το δίκαιο λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν και τα δύο αντίπαλα μέρη κατέχουν ίση δύναμη για την επιβολή του, και όταν αυτό δεν συμβαίνει, οι ισχυροί υλοποιούν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους…»

Διαβάστε επίσης

Η συμπεριφορά του καθεστώτος Πούτιν δεν έχει καμία δικαιολογία

Ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία: Ένα μέλλον σκοτεινό για όλους

Ουκρανία και τουρκικός αναθεωρητισμός