Πολλοί κηδεμόνες προσπαθούν να πάρουν την τροφή από τον σκύλο, ενώ εκείνος τρώει! Δείτε γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι λανθασμένη και ποιες ανεπιθύμητες επιπτώσεις έχει στη συμπεριφορά του σκύλου

Επικρατεί η αντίληψη ότι, για να επιβληθούμε στον σκύλο μας και για να του δείξουμε ποιος είναι το αφεντικό, πρέπει, την ώρα που τρώει, να του παίρνουμε το φαγητό. Κι εκείνος να μη… βγάζει άχνα.

Ότι ο σκύλος δεν έχει κανένα δικαίωμα να δείξει τη δυσαρέσκειά του, αν την ώρα που τρώει τον χαϊδέψουμε, ή του ζητάμε να αφήσει το φαγητό του για να παίξουμε.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι ότι ο σκύλος είναι ένα συναισθηματικό πλάσμα. Όπως κι εμείς.

Η θετική γνωσιακή εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς, Ασπασία Σκιαδαρέση, μας δίνει μια εικόνα για να κατανοήσουμε πώς μπορεί να νιώθει ο σκύλος όταν εμείς τον ενοχλούμε.

« Επιτέλους! Μπροστά σας έχετε τις λαχταριστές φρεσκο-τηγανισμένες χειροποίητες πατάτες που έχετε ζητήσει από τη μαμά σας. Μόνο εκείνη τις φτιάχνει, ακριβώς, όπως τις θέλετε. Δεν σας νοιάζει που καίνε. Το μόνο που επιθυμείτε, είναι να τις γευτείτε. Και ενώ είστε έτοιμοι να «βουτήξετε» μέσα στο πιάτο και να αρχίσετε να τις απολαμβάνετε, ακούτε τον μικρό σας αδελφό να λέει: «Θέλω κι εγώ μια πατάτα. Φύλαξέ μου». Ξαφνικά ένα χέρι, πάνω από το κεφάλι σας, απλώνεται. Είναι της μαμάς. «Να πάρω και εγώ μία. Τόσο κόπο έκανα να στις φτιάξω». Ξεροκαταπίνετε ένα μικρό κομμάτι πατάτας που προλάβατε να δαγκώσετε. Ένα δεύτερο χέρι απλώνεται μπροστά σας, και παίρνει μία λέγοντας: «Να πάρω κι εγώ μία, ε;». Είναι η μικρή σας αδερφή. Στην προσπάθειά σας να φάτε την υπόλοιπη πατάτα, που έχει κρυώσει με ετούτα και με εκείνα, ακούγεται η φωνή του μεγαλύτερου αδελφού σας, ο οποίος δεν ήθελε πατάτες, να λέει. «Γίνανε οι πατάτες του Μανώλη;». Η μυρωδιά του άνοιξε την όρεξη! Πάνω στην ώρα, ανοίγει η πόρτα. Μπαίνει ο μπαμπάς. «Έφτιαξες πατάτες τηγανιτές; Θέλω κι εγώ!». Ένα ακόμη χέρι αρπάζει μια πατάτα.

Έχετε φουντώσει, καθώς δεν θέλετε να μοιράζεστε με κανέναν το αγαπημένο σας φαγητό. Θέλετε να τρώτε ήρεμα και ωραία. Σηκώνεστε από το τραπέζι και, φανερά εκνευρισμένος, λέτε: «Βρε μαμά, δεν μπορούσες να φτιάξεις λίγες πατάτες ακόμη;». Και αποσύρεστε στο δωμάτιό σας. Μετά από όλα αυτά, σας κόπηκε η όρεξη. Άλλωστε, οι πατάτες έχουν κρυώσει».

«Σκεφτείτε τώρα, να έχετε έναν σκύλο και να κάθεστε πάνω από το κεφάλι του την ώρα που πάει να φάει. Σκεφτείτε να έχετε έναν σκύλο και να προσπαθείτε να του πάρετε το φαγητό, επειδή πιστεύετε πως αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να του μάθετε να έχει υπομονή και να μην τρώει λαίμαργα. Σκέφτεστε να του πάρετε το φαγητό, γιατί θεωρείτε πως εσείς είστε το «αφεντικό» και νομίζετε πως θα του επιβληθείτε με αυτόν τον τρόπο. Σκεφτείτε να τον ενοχλεί κάθε μέλος της οικογένειας, την ώρα που τρώει, είτε για να παίξει, είτε για χάδια. Σκεφτείτε να υπάρχει μωρό μέσα στο σπίτι, και να του τραβάει την ουρά του την ώρα εκείνη. Όλα αυτά είναι λάθος».

Επισημαίνει ότι κάθε ζωντανός οργανισμός θέλει να απολαμβάνει με ηρεμία το φαγητό του, και ότι κανείς δεν θέλει να το μοιράζεται.

Ότι η ώρα του φαγητού είναι ιερή και πρέπει να τη σεβόμαστε. Και ότι με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε και στον σκύλο μας πόσο τον σεβόμαστε.

«Ο σκύλος σας δεν έχει φωνή να σας πει πως δεν θέλει να τον ενοχλείτε.

Χρησιμοποιεί τη «γλώσσα του σώματος» για να μας δείξει τη δυσαρέσκειά του.

Για παράδειγμα, μπορεί να γρυλίσει. Το γρύλισμα είναι ένα προειδοποιητικό σήμα, στη «γλώσσα του σώματος» του σκύλου, που μας λέει να σταματήσουμε τη συμπεριφορά μας γιατί νιώθει δυσαρέσκεια, γιατί στρεσάρεται.

Είναι σημαντικό να μη διακόπτουμε ποτέ τη «γλώσσα του σώματος», καθώς ο σκύλος μετά περνάει στο επόμενο στάδιο, που είναι το δάγκωμα.

Χωρίς να μας προειδοποιήσει αυτή τη φορά, πως τον ενοχλεί η συμπεριφορά μας», διευκρινίζει η κα Σκιαδαρέση.

Το μόνο που μπορούμε να καταφέρουμε με αυτήν τη στάση μας, δηλαδή να ενοχλούμε τον σκύλο μας την ώρα που τρώει, σύμφωνα με την κα Σκιαδαρέση, είναι:

«1. Να στρεσάρουμε τον σκύλο μας.

2. Να τον μάθουμε να κάνει διαφύλαξη στο φαγητό του, και, ίσως, γενίκευση. Άρα, μαθαίνει να προστατεύει όλη την περιοχή στην οποία τρώει.

3. Να τον μάθουμε να γίνει επιθετικός, ειδικά εάν έχουμε διακόψει στο παρελθόν τη «γλώσσα του σώματος».

5. Να τον μάθουμε να τρώει πιο γρήγορα.

Μαθαίνω να μην ενοχλώ για κανέναν λόγο τον σκύλο μου την ώρα που τρώει.

Μαθαίνω, έτσι, να προστατεύω εκείνον, αλλά και όλα τα μέλη της οικογένειας.

Σέβομαι τον εαυτό μου, σέβομαι το ζώο μου.

Ξανασκεφτείτε τη συμπεριφοράς σας την ώρα που τρώει ο σκύλος σας, και θυμηθείτε πώς νιώσατε την τελευταία φορά που κάποιος άρπαξε μια μπουκιά από το αγαπημένο σας φαγητό».

Διαβάστε επίσης:

Στρες: Τα 5 βότανα που θα σας απαλλάξουν από το άγχος

Υπέρταση: Το λάθος που κάνουν όλοι και επηρεάζει τη μέτρηση της πίεσης

Π.Ο.Υ: Προειδοποίηση για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία