Αρχετυπική μορφή της Αναγέννησης ο Leonardo da Vinci, ο νόθος γιος Πιέρο ντα Βίντσι, δικηγόρου και της χωρικής Κατερίνας έμελε να ενσαρκώσει τον Homo Universalis. Πρόκειται για μιαν από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας όπου η ιδιοφυΐα αποκτά τόσες πολύπλευρες εκφράσεις μέσα σε έναν άνθρωπο.

Ο Leonardo, αυτός ο μοναδικός Ιταλός, εκτός από κορυφαίος ζωγράφος, υπήρξε και σπουδαίος γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης, παλαιοντολόγος και γιατρός – αλλά και λογοτέχνης. Υπήρξε μια από τις πιο πολυσχιδείς μορφές της ανθρωπότητας, ένας άνθρωπος που εξέφρασε και συνόψισε μόνος του σχεδόν όλες τις οικουμενικές ανησυχίες σε μιαν εποχή που ήταν αδιανόητο να συμβαδίσει με μια τέτοια προσωπικότητα… Ο da Vinci κυρίως ζούσε την εποχή του μέσα από ένα μακρινό μέλλον όπου οι συμβάσεις του χρόνου ακυρώνονται.

Το βιβλίο «Μύθοι & ζωολόγιο» είναι δυο λογοτεχνικά έργα αποσπασμένα από του εμβληματικούς Κώδικές του που κυκλοφόρησαν σε έναν ιδιαίτερα επιμελημένο τόμο σε μετάφραση και εξαιρετική εισαγωγή της Αιμιλίας Εμμανουήλ τον οποίο κοσμούν σχετικά έργα του da Vinci, πράγμα που προσθέτει στην έκδοση ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο.

Στις περίφημες «Σημειώσεις» του, ο οικουμενικός αυτός στοχαστής αναπτύσσει όλο το εύρος των μυστηρίων που τον απασχολούν συγκροτώντας έναν κόσμο μυστηριώδη όπου χρειάζονται ειδικοί «κώδικες» προκειμένου να εξερευνηθεί. Για πολλούς, οι «Κώδικες» αποτελούν ερμηνευτικά κλειδιά του τρόπου σκέψης του, του τρόπου που παρατηρούσε τον κόσμο, εκεί που αποκάλυψε -συγκαλυμμένα-  όλον τον βαθύ και περίπλοκο ψυχισμό του.

Το «Μύθοι & ζωολόγιο» περιέχει αλληγορίες γύρω από τα μυστήρια της φύσης, του ανθρώπου και της ψυχής. Ο γύρω φυσικός και ζωικός κόσμος αποκαλύπτει στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Στους «Μύθους», ο Leonardo da Vinci ακολουθεί την παράδοση του Αισώπου. Μόνο που εδώ η θεματολογία διαπνέεται από επιστημονικά κίνητρα καθώς θέλει να ξεκλειδώσει τα μυστήρια της φύσης και της αντανάκλασής της στην ανθρώπινη ύπαρξη αναζητώντας μέσα από αυτή την «συνύπαρξη» τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Ταυτόχρονα, οι μύθοι αυτοί αποκτούν έκτος από επιστημονικό και τεράστιο ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον. 

Λέγεται ότι ο da Vinci υπήρξε ζωόφιλος και ταυτόχρονα χορτοφάγος. Στο Ζωολόγιο εν προκειμένω, προσδίδει στα ζώα ανθρώπινες ιδιότητες χρησιμοποιώντας την αλληγορία ως μέσω ηθικής τελείωσης για τον άνθρωπο. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια ξεχωριστή έκδοση όπου τόσο η ιδιαίτερη επιλογή του έργου, όσο και η αντιμετώπισή του φιλολογικά, η εκτενής και ουσιαστική εισαγωγή, οι σημειώσεις και το χρονολόγο, αλλά και η τυπογραφική επιμέλεια, είναι άξια μνείας.     

Leonardo da Vinci 

Μύθοι & Ζωολόγιο  

Εισαγωγή – Μετάφραση: Αιμιλία Εμμανουήλ

Εκδόσεις: Gutenberg

Σελ.: 143

Διαβάστε επίσης:

Βιβλίο: Οι γλώσσες των ζώων

Αστυνομική κατασκοπευτική λογοτεχνία – Νέες κυκλοφορίες

Βιβλίο: Η Ελλάδα του Χαρίλαου Τρικούπη