Ενώ η ενεργειακή κρίση εντείνεται και οι πληθωριστικές πιέσεις αυξάνονται με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος νοικοκυριών και επιχειρήσεων, κομματικοί φορείς, δυστυχώς, επιδίδονται σε ανέξοδα ρητορικά σχήματα το οποία όμως πόρρω απέχουν από τα πραγματικά ζητήματα των πολιτών.

Παρακολουθούμε τα τελευταία δύο χρόνια στην αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ να έχει τεθεί η προοδευτική συγκυβέρνηση ως η εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Όλες όμως οι σφυγμομετρήσεις αλλά και η ίδια η κοινωνία έχουν ήδη απορρίψει αυτή την προοπτική καθότι δεν έχει δημιουργηθεί εκείνο το κοινωνικοπολιτικό ρεύμα το οποίο θα αμφισβητούσε εν τοις πράγμασι την κυβερνητική πλειοψηφία, ανατρέποντας τους υφιστάμενους συσχετισμούς. 

Η πρόταση για προοδευτική συγκυβέρνηση έχει αφήσει παγερά αδιάφορους τους πολίτες αφού αυτή υποστηρίζεται από το 10%-13%  σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, αλλά και ό ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ευρίσκεται μακράν της πρώτης θέσης η οποία συνιστά και την βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση αυτής της πρότασης, όπως έχει ήδη διατυπώσει ο ίδιος ο πρόεδρος του.

Οι πολίτες κατά συνέπεια έχουν ήδη εξοβελίσει την πρόταση προοδευτικής συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ γιατί συνιστά αποκλειστικά και μόνο το κυνικό μοίρασμα υπουργικών θώκων, χωρίς να απαντά στα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά, θεσμικά  και οικονομικά αδιέξοδα της χώρας.

Σε ποια προγραμματική βάση θα ήταν εφικτή η σύγκλιση ετερόκλητων κομματικών δυνάμεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το ΜΕΡΑ25 και το ΠΑΣΟΚ, όταν οι ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, η φιλοσοφική θεώρηση, αλλά και η ταυτοτική, προγραμματική  και πολιτική στόχευση είναι εξαρχής διαμετρικά αντίθετη;

Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επέδειξε βούληση προγραμματικής διαβούλευσης σε προεκλογικά ουδέτερο χρόνο.

Σε μια τέτοια περίπτωση, θα αποδεικνυόταν εξαρχής στο εκλογικό σώμα το άτοπο της πρότασης  με τα υπολανθάνοντα μικροκομματικά και ψηφοθηρικά χαρακτηριστικά που αυτή έχει.

Χαρακτηριστικά τα οποία έχουν, βεβαίως, αντιληφθεί άπαντες καθιστώντας στην πραγματικότητα την πρόταση έωλη, μετέωρη και ρητορικού καθαρά περιεχομένου.

Τα προγράμματα, επίσης, για να είναι υλοποιήσιμα προϋποθέτουν και την ύπαρξη αξιόπιστων προσώπων με συνέπεια λόγων και έργων.

Αυτό το δεδομένο αναιρεί την πρόταση προοδευτικής συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αφού η ηγεσία του έχει ήδη καταψηφισθεί στις εθνικές εκλογές του 2019 ως αναποτελεσματική και ασυνεπής και δεν προέβη -ως είθισται στην δημοκρατική λειτουργία – στην απαραίτητη   ανανέωση. 

Συνεπώς η  ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει αποκλειστικά την πολιτική ευθύνη εάν στις επερχόμενες εθνικές εκλογές διατηρηθούν οι υφιστάμενοι συσχετισμοί, διότι ως αξιωματική αντιπολίτευση με τους τακτικισμούς της εγκλώβισε τις δημοκρατικές δυνάμεις σε άτοπα και ανεδαφικά διλλήματα, τα οποία ουσιαστικά  εδραιώνουν και ενισχύουν την κυβερνητική θέση.

Με βάση όμως τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα της χώρας, εμείς φιλοδοξούμε υπό την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη και την ριζική κομματική ανανέωση, μέσω μιας εργώδους, ανοιχτής δημοκρατικής διαδικασίας να αποτυπώσουμε μία στιβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης με σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο.

Μία πρόταση η οποία με όραμα, αλληλεγγύη και δικαιοσύνη θα ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και θα βγάλει τη χώρα από το αέναο τέλμα της.

*Ο Χρήστος Ξενοκώστας είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Ανατολικής Αττικής

Διαβάστε επίσης:

Γυναίκες σε κίνδυνο

Η Αριστερά και ο από-μητσοτακισμός της ελληνικής κοινωνίας 

Χωρίς master plan ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ανατολική Αττική