Για το νέο… χρονικό άλμα του προετοιμάζεται ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος, πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω από εκεί που τον «ταξίδευσαν» οι «Άγριες Μέλισσες».

Από την Δευτέρα 22 Αυγούστου έχει να αντιμετωπίσει μια «Μάγισσα» του 19^ου αιώνα, όπως τιτλοφορείται η νέα ιστορία των Μελίνας Τσαμπάνη και Πέτρου Καλκόβαλη που θα εικονοποιήσει για τον ΑΝΤ1.

Η «Μάγισσα» είναι ιστορική δραματική μυθοπλασία, χρονικά ενταγμένη στην εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας στις παρυφές της Ελληνικής Επανάστασης.

«Είπαμε να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο δύσκολη», τον άκουσα  να λέει από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής και την Ύδρα, όπου προσπάθησε να «γεμίσει μπαταρίες».

Τον περιμένει πολλή  δουλειά πίσω στην Αθήνα με γυρίσματα… μακράν κέντρου.

Στον κεντρικό ρόλο σεναριογράφοι και σκηνοθέτης επέλεξαν την Έλλη Τρίγγου (η Ασημίνα από τις «Άγριες Μέλισσες»). Δεν είναι όμως μόνον εκείνη που συνεχίζει στην επόμενη… πίστα μυθοπλασίας των Τσαμπάνη- Καλκόβαλη.

Σε επίσης κομβικούς ρόλους θα δούμε τον Αναστάση Ροϊλό, τον Γιώργο Γάλλο, το Νίκο Ψαρρά, την Μαρκέλλα Γιαννάτου.

Τί είδους μυθοπλασία είναι η «Μάγισσα»;

Η πλοκή εκτυλίσσεται στα προεπαναστατικά χρόνια, με αφετηρία το 1818 και αρχίζει με έναν φόνο. Με τη διαφορά ότι, εν αντιθέσει με τις «Άγριες Μέλισσες», στις οποίες εξαρχής γνωρίζαμε ποιος διέπραξε το έγκλημα, στη «Μάγισσα» δεν γνωρίζουμε το παραμικρό.

Να σας πώς ότι το σενάριο τώρα πλάθεται και δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι η δράση εκτυλίσσεται σε μια σκληρή, εντός κι εκτός εισαγωγικών γη, εκείνη της Μάνης με σκληρούς εξ’  ανάγκης ανθρώπους- και πως θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αφού η ζωή ήταν αγώνας επιβίωσης όχι μόνον εξαιτίας του οθωμανικού ζυγού αλλά και των πειρατών.

Οι πειρατές στην ουσία είναι το κίνητρό μας. Πάμε να αφηγηθούμε μια ιστορία για έναν κόσμο για τον οποίον δεν έχουμε σαφή εικόνα. Αυτό βέβαια μας αφήνει περιθώρια ελευθερίας στην φαντασία και τις κινήσεις μας. Ταυτόχρονα είναι άλλου είδους, μεγάλη, πρόκληση διότι περιλαμβάνονται μεγάλες σκηνές με εντυπωσιακές μάχες. Κι εδώ δεν χωρούν εκπτώσεις. Θα πραγματοποιηθούν σε φυσικούς χώρους. Στη Μέσα Μάνη. Τη σκληρή Μάνη με τα χωριά-οχυρά.

Και βέβαια θα αξιοποιηθούν ηθοποιοί νέοι ηλικιακά, νεότεροι από εκείνους που συστήθηκαν μέσα από τις «Άγριες Μέλισσες», εξίσου ικανοί που θα κάνουν πάταγο. Όλοι τους, όσους πρόλαβα να δω πριν φύγω για διακοπές, είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί. Είναι μια ακόμη πρόκληση που θέτουμε στους εαυτούς μας.

Αυτό που μού έκανε εντύπωση είναι ότι τα παιδιά, απόφοιτοι  δραματικών σχολών, είχαν ήδη περάσει από άλλες πέντε- έξι ακροάσεις για ισάριθμες δουλειές.  Και σκέφτομαι ότι ένα καλό που έκαναν οι «Άγριες Μέλισσες» είναι ότι αξιοποίησε αξιόλογους ηθοποιούς  και χάρη σε αυτή την κίνηση άνθρωποι του χώρου άρχισαν να στρέφουν το βλέμμα τους και σε επαγγελματίες που μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστοί, όμως είναι υψηλού επιπέδου.

Οι «Άγριες Μέλισσες» κατέρριψαν τη διαχωριστική γραμμή που διέκρινε τους ηθοποιούς σε αυτούς του θεάτρου και σε εκείνους της τηλεόρασης.

Βέβαια συνέβαλε και η κρίση του κορονοϊού αλλά και τα επενδυτικά κίνητρα του ΕΚΟΜΕ και βρήκαν δουλειά πολλοί άνθρωποι στο χώρο από διαφορετικές ειδικότητες και όχι μόνον ηθοποιοί.

Η «Μάγισσα» θα παρουσιαστεί στην ίδια λογική προβολής με τις «Άγριες μέλισσες»;

Η «Μάγισσα» καταρχάς δεν ήταν στο πρόγραμμα. Γνωρίζετε άλλωστε τί προηγήθηκε και συνέβη στην πορεία με τη σειρά «Ντέρτι». Έπειτα μην ξεχνάτε ότι οι «Άγριες μέλισσες» ολοκληρώθηκαν μέσα Ιουλίου και ως λίγο πριν από το φινάλε γράφονταν τα σενάρια τους.

Η «Μάγισσα» θα μπει σε διαδικασία παραγωγής το φθινόπωρο για να ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΑΝΤ1 από τον Ιανουάριο και με συνολικά 60 επεισόδια που θα μεταδίδονται δύο φορές την εβδομάδα να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2023.

Οι «Άγριες Μέλισσες» έχουν χαρακτηριστεί ως σειρά-φαινόμενο. Είναι;

Αν δεν είχαν πετύχει οι «Άγριες Μέλισσες» ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Η σειρά όμως βρέθηκε σε μια συγκυρία. Όταν σχεδιάστηκε και βγήκε στον αέρα το Mega δεν υπήρχε και τα άλλα κανάλια βρίσκονταν σε κρίση. Η μυθοπλασία, περίπου είχε εγκαταλειφθεί.

Εκ των πραγμάτων και εκ των υστέρων, ναι, είναι φαινόμενο. Αγαπήθηκε από τον κόσμο σε έντονο βαθμό όπως στο παρελθόν είχε συμβεί με την «Αναστασία», τους «Ψίθυρους καρδιάς», το «Άγγιγμα ψυχής» ή το «Παρα πέντε».

Ήταν όμως μια άλλου είδους αγάπη που είχε να κάνει με τους ηθοποιούς και το κείμενο. Οι «Άγριες μέλισσες» «ακούμπησαν» ένα στοιχείο από το DNA του Έλληνα. Αναπτύχθηκε μια σύνδεση με τον κόσμο όπως εκείνη με τις παλιές ταινίες της Φίνος Φιλμ.

Οι «Άγριες μέλισσες» κοίταξαν πίσω σε μια Ελλάδα που βρίσκεται βαθιά μέσα στην ψυχή των Ελλήνων. Τα πάντα συνέβησαν σε ένα μικρό χωριό. Υπο αυτή την έννοια θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι σειρά φαινόμενο.

Αλλά και αν σκεφτείτε επίσης ότι τις πρώτες δύο σεζόν ήταν καθημερινή σειρά με αδιάκοπα γυρίσματα ακόμα και μέσα στην Πανδημία, με μικρή διακοπή όταν νόσησαν συντελεστές της παραγωγής, ή όταν οι ηθοποιοί λόγω συνθηκών έπαιρναν κείμενα το βράδυ της προηγούμενης για τις σκηνές της επόμενης ημέρας και το πρωί ήταν διαβασμένοι όλοι, νομίζω ότι κι αυτό δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό.

Ποιο ήταν το αδύναμο σημείο στις «Άγριες Μέλισσες»;

Ο χρόνος. Υπήρχαν κάποιες τσαπατσουλιές εξαιτίας περιορισμένου χρόνου. Το στοιχείο της καθημερινότητας ήταν ένα βάρος. Ένα μόνιμο άγχος επι μία τριετία. Ήμασταν λες και μάς είχαν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό. Όλοι. Μια ομάδα 150  ανθρώπων. Όλες οι καθημερινές σειρές αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Ο βαθμός δυσκολίας αυξήθηκε διότι δεν θέλαμε να κάνουμε εκπτώσεις στην ποιότητα.

Τι θα ξεχωρίζατε από τα τρία αυτά χρόνια;

Η τρίτη σεζόν ήταν σαν μικρό θαύμα. «Μίλησε» για πράγματα και καταστάσεις που παραμένουν ταμπού στην Ελλάδα.

Όταν πήρα τα κείμενα για τις σκηνές επεισοδίων της τρίτης σεζόν, με τις ζυμώσεις στα γραφεία της επαρχιακής εφημερίδας, τις πολιτικές δολοπλοκίες, τις μηχανορραφίες, τις φασιστικές συμπεριφορές, την ατμόσφαιρα του χουντικού καθεστώτος, ήταν λες και οι σεναριογράφοι μού έκαναν ένα δώρο διότι πάντα ήθελα να κάνω ένα πολιτικό θρίλερ σαν αυτά του Γαβρά. Ήμουν όμως φοβισμένος για την ανασύσταση της εποχής. Την αναπαράσταση του στρατόπεδου συγκέντρωσης στη Λέρο. Δεν υπήρχε χρόνος για έρευνα σε βάθος και προετοιμασία. Είμαι ευγνώμων όμως γι’ αυτό που συνέβη.

Πιστεύετε ότι μερίδα τηλεθεατών «γύρισε πλάτη» στη σειρά ακριβώς επειδή στον τρίτο κύκλο έθιξε την περίοδο της Χούντας;

Πολλά ειπώθηκαν. Κάποιοι μπορεί να κουράστηκαν. Μπορεί να προτίμησαν τις άλλες, νέες, σειρές της σεζόν, τη «Γη της Ελιάς» και το «Σασμό». Ξέρετε, δύσκολα να αντέξει δραματική σειρά τόσες σεζόν στην Ελλάδα.

Ήταν και μια άλλη εκδοχή ότι κάποιοι έπαψαν να παρακολουθούν τα επεισόδια της σειράς διότι δεν τους άρεσε αυτό που έβλεπαν. Πιθανόν κάποιοι δεν ήθελαν να δουν αυτά που πέρασαν κάποιοι- πολλοί- στην επταετία. Μην ξεχνάτε ότι επι Χούντας κάποιοι απλώς πέρασαν καλά τη ζωή τους.

Πάντως ανακάλυψα πόσοι σημαντικοί άνθρωποι του Πνεύματος και των Τεχνών παρακολουθούσαν φανατικά τις «Άγριες Μέλισσες».

Άρεσε διότι ήταν πολυεπίπεδη και δεν ήταν σαπουνόπερα;

Μ αρέσει ο όρος διότι αν το καλοσκεφθείτε και η αρχαία ελληνική τραγωδία έχει στοιχεία σαπουνόπερας.

Θα μπορούσε η ιστορία αυτή να γίνει ταινία;

Η τρίτη σεζόν εύκολα. Ιδίως το πολιτικό κομμάτι της. Ίσως λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια, αλλά εύκολα. Και θα ήταν μια ωραία ταινία. Όχι ταινία, απλώς. Θα ήταν σαν τα πολιτικά φιλμ του Κώστα Γαβρά, τον οποίον θαυμάζω.

Στο τρίτο κύκλο συζητήθηκαν θέματα ταμπού και «σπάσαμε» στεγανά. Πιστεύω ότι τα θέματα που θίξαμε- για παράδειγμα σε εκείνη την συντηρητική και «σκοτεινή» πολιτικά εποχή, η αποδοχή του ομοφυλόφιλου γιού από την μητέρα του ήταν θέμα ταμπού- αν τα βάζαμε για συζήτηση σε ένα καφενείο δεν θα έμενε τίποτα όρθιο.

Από όσο θυμάμαι δεν έχει γίνει άλλη σειρά στην τηλεόραση που να «μιλά» ανοιχτά για την Επταετία.

Θίξατε και θέματα ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης, πατριαρχίας. Στη «Μάγισσα» θα συμβεί κάτι παρόμοιο;

Ό,τι αγγίξαμε με τη σειρά ουδέποτε συζητήθηκε εκ προοιμίου. Κανένα από τα θέματα που «φωτίσαμε» δεν μπήκε στο κείμενο επίτηδες γιατί ήταν στην επικαιρότητα, όπως για παράδειγμα το κίνημα του #MeToo. Ό,τι παρουσιάστηκε ήταν από καιρό χωνεμένο στην γραφή των σεναριογράφων.

Για παράδειγμα στη «Μάγισσα» τί να πεις για το #MeToo, όταν την εποχή που είναι ενταγμένη η πλοκή της απλώς σού παίρναν το κεφάλι. Είναι μια σκληρή και σκοτεινή σειρά για μια σκληρή και σκοτεινή εποχή όπου κυριαρχούσε «ο θάνατος σου, η ζωή μου».

Με το κίνημα του #MeToo και την διπλή καταδίκη Λιγνάδη θεωρείτε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα στο χώρο του Θεάματος αλλά και άλλους επαγγελματικούς χώρους;

Στον χώρο του Θεάματος έχουν αλλάξει αρκετά, τα τελευταία χρόνια, όχι τώρα. Στους άλλους χώρους όχι.  Το μόνον που ξέρω- γιατί συζητιέται- είναι ότι δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει μια ιστορία.

Πιθανώς στο χώρο μου αλλά και σε άλλους επαγγελματικούς τομείς  να υπάρχουν επαγγελματίες που είναι  θύτες και είναι ελεύθεροι. 

Σέβομαι τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης όμως περνά περίοδο κρίσης καιρό τώρα.

Διαβάστε επίσης:

Breakfast@Star: Από τον Σεπτέμβριο με τους Ελένη Χατζίδου και Ετεοκλή Παύλου

Μπάσκετ, στίβος και «Μουρμούρα» τα καλύτερα της τηλεθέασης το ΠΣΚ

Τηλεθέαση: Τρίποντο η ΕΡΤ1 με το τουρνουά μπάσκετ Ακρόπολις (πίνακες)