Πολύ σημαντική για την επιβίωση χιλιάδων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επαγγελματιών είναι η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, σύμφωνα με την οποία αφαιρείται από τις εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων το δικαίωμα να «ξεπουλάνε» τα σπίτια του κόσμου στον πλειστηριασμό.

Παράλληλα αυξάνονται οι πιθανότητες και οι δυνατότητες να ακυρωθούν προηγούμενοι πλειστηριασμοί στους οποίους έχουν παρασταθεί τα ίδια τα funds και όχι οι τράπεζες ή οι αλλοδαπές εταιρείες που εκπροσωπούν.

Πρόκειται πραγματικά για απόφαση – σταθμό, που βάζει (επιτέλους) έναν φραγμό στον παραλογισμό που παρατηρείται στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των λεγόμενων «κόκκινων δανείων». Όπως είναι γνωστό, ο τομέας αυτός τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται από μια άνευ προηγουμένου παράλογη και μαζική μεταβίβαση μη εξυπηρετούμενων δανείων από τις τράπεζες σε εταιρείες servicers έναντι ενός πραγματικά ελάχιστου τιμήματος, το οποίο κυμαίνεται μόλις στο 5% – 10% της αρχικής αξίας τους.

Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος η συνολική αξία των «κόκκινων δανείων» που έχουν ήδη μεταβιβαστεί στα funds ανέρχεται περίπου στα 87 δισ. ευρώ. Μαζί με αυτά έχουν περιέλθει στην κυριότητά τους και οι εμπράγματες εξασφαλίσεις σε 700.000 ακίνητα, ύψους 45 δισ. ευρώ.

Τα ακίνητα αυτά βγαίνουν σε πλειστηριασμό με πρωτοβουλία των funds προκειμένου να εισπραχθεί το 100% της αρχικής αξίας των δανείων (επιβαρυμένα μάλιστα με δυσανάλογα υψηλούς τόκους σε σχέση με το διάστημα που δεν εξυπηρετούνταν) και όχι το ποσό της κτήσης τους, πλέον ενός λογικού ποσοστού κέρδους. Παράλληλα τα funds συστήνουν δικές τους κτηματομεσιτικές εταιρείες και βάζουν τα ακίνητα σε ιστοσελίδες πώλησης με «ανοιχτή» την τιμή αγοράς.

Πρόκειται για μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας με σκοπό την άκρατη κερδοσκοπία και ως εκ τούτου κρίνονται ως τουλάχιστον πρωτοφανείς και αντίθετες με τα «χρηστά» οικονομικά ήθη.

Δηλαδή δεν έχουν καμία σχέση με τον ορθολογισμό που οφείλει να διέπει την επιχειρηματική δραστηριότητα ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, που λειτουργεί μεν σε καθεστώς ελεύθερης, αλλά όχι και «καιροσκοπικής» οικονομίας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε από την κυβέρνηση να σεβαστεί την τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου μη δίνοντας στους servicers νομικά όπλα ώστε να μπορούν να την παρακάμψουν.

Επιπλέον να δοθεί στους δανειολήπτες η δυνατότητα να «σώζουν» την περιουσία τους «εξαγοράζοντας» το δάνειό τους σε τιμή διπλάσια από αυτήν με την οποία θα προσφερόταν στο fund για να το αποκτήσει. Με αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες δεν θα έχουν εξαρχής κίνητρο να πουλήσουν τα δάνειά τους στις εταιρείες διαχείρισης για τα μισά χρήματα από αυτά που θα εισέπρατταν από τους ίδιους τους δανειολήπτες.

Πρόκειται για δύο κινήσεις που, χωρίς κόστος για το κράτος και τις τράπεζες, θα έσωζαν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά κι επαγγελματίες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο έλεγχος ενός τεράστιου προβλήματος για την κοινωνία, όπως είναι αυτό της διαχείρισης των κόκκινων δανείων, θα αποβεί καθοριστικό όχι μόνο για την τύχη όσων εμπλέκονται άμεσα σε αυτό, αλλά για τη γενικότερη πορεία του συνόλου της ελληνικής οικονομίας.

* Ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου είναι πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Διαβάστε επίσης:

Δύο μέτωπα πόλωσης και μια απόπειρα κατευνασμού από τον Μητσοτάκη

Από το σκοτεινό διαδίκτυο στην κρίση του φωτεινού!

Ο υποκλέψας του υποκλέψαντος