Το ανεπάντεχο και από ανθρώπινης πλευράς θλιβερό γεγονός της απώλειας του τέως βασιλέως, έχει προκαλέσει στο εσωτερικό της χώρας ένα αέναο αλλά και συγκρουσιακό διάλογο πάνω σε ένα θεσμό που έχει τελειώσει εδώ και δεκαετίες.

Που τείνει όμως, να πάρει διαστάσεις εθνικής πολιτικής κρίσης. Λες και στη σημερινή συγκυρία δεν υπάρχουν άλλα ζητήματα που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν συγκρούσεις και πολιτικές ανακατατάξεις…

Στο ιστορικό της τελετουργικής διαδικασίας, δεν μπορεί να μην σταθούμε στην εικόνα της συμμετοχής του κόσμου, στη διαχείριση της κηδείας και στην ιστορικότητα της βασιλείας στη χώρα μας. Είναι μια ιστορία που ανήκει φυσικά στο παρελθόν αλλά δεν έχει διαπεράσει τη πολιτική μνήμη και ζωή του τόπου, ώστε να υπάρχει τουλάχιστον ενιαίο εφαλτήριο για την πολιτειακή πορεία της σύγχρονης Ελλάδας.

Σε όλη την εξέλιξη της απόφαση της Κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη για το τελετουργικό, υπήρχαν «μεταλλάξεις» των αποφάσεων της  αλλά και δηλώσεων στελεχών της που  άλλαξαν την αρχική συμφωνηθείσα απόφαση. Εξελίξεις που αποδομούσαν εμμέσως, τόσο το τρόπο λήψης απόφασης του κ. Μητσοτάκη, όσο και την αντίκρουση του πιο ουσιαστικού δεδομένου για το ότι, ο τέως θα πρέπει να ταφεί ως ιδιώτης. Να τονισθεί ότι η αρχική απόφαση, είχε και την αποδοχή της αντιπολίτευσης. Η τελευταία ωστόσο  δεν ακολούθησε  τις «μεταλλάξεις» της ΝΔ αλλά κατέκρινε το φιλοβασιλικό αφήγημα που εξέπεμπαν ορισμένοι.

Κάνοντας μια αναδρομή της κατάστασης όπως τη ζούμε, θα μπορούσαμε να επισημάνουμε ότι:

-Υπάρχει ακόμη μια μερίδα του κόσμου που είναι φιλοβασιλικοί και οι οποίοι εκλογικά εκφράζονται διάμεσου των διάφορων κομμάτων της Δεξιάς. Είναι το συντηρητικό και ενίοτε ακροδεξιό κομμάτι της Δεξιάς, το οποίο βρίσκεται σε  «ύπνωση» υπό  κανονικές  συνθήκες…

-Υπάρχει άγνοια της ιστορίας. Εάν και η νόμιμη βασιλεία είναι ένα σημαντικό μέρος της Ιστορίας από την σύσταση του κράτους μας ,έχει παράξει γεγονότα που εμπόδισαν σε αντίθεση με άλλες χώρες, τον εκδημοκρατισμό της Ελλάδας, διέλυσαν κυβερνήσεις και την οδήγησαν σε δικτατορία. Το δημοψήφισμα του 1974 και οι αποφάσεις του 1994 για την απώλεια της ιθαγένειας και την απαλλοτρίωση της βασιλικής περιουσίας, έθεσαν το τέλος της βασιλείας στην χώρα μας, που πλέον εκλέγει τις κυβερνήσεις της. Ως χώρα, δεν ευτυχίσαμε με τον θεσμό της βασιλείας!!

Και δεν μπορεί  να επανέλθει όσο βρισκόμαστε στον πλανήτη αυτό…

-Υπάρχει «υποβόσκουσα» ανάγκη μέρους των συμπολιτών μας, να επανασυνδεθούν με νέα «σύμβολα» διότι η κρίση τους έχει απογοητεύσει. Αυτή η κατηγορία είναι  και η πιο επιρρεπής σε πολιτικές εξελίξεις στα πλαίσια της Δεξιάς.

– Υπάρχουν δηλώσεις επώνυμων στελεχών της ΝΔ που διαφώνησαν με τον τρόπο που ο κ. Μητσοτάκης διαχειρίστηκε το θέμα της κηδείας του τέως. Ειδικά, θα πρέπει να  αναφερθεί εκείνη του Αντώνη Σαμαρά που στην ουσία απασφάλισε και τις απόψεις άλλων βουλευτών και στελεχών της ΝΔ, προερχόμενων από τις διαφορές τάσεις της Δεξιάς. Προκαλεί όμως η δήλωση του πρώην  Πρωθυπουργού, ενός γόνου μιας ιστορικής Βενιζελικής οικογενείας,με ιστορικές προσωπικότητες όπως εκείνων του Εμ. Μπενάκη, Πηνελόπης Δέλτα, Ζάνα. Η  δήλωση του ήταν σαφώς δεξιότερα της επίσημης θέσης της Νέας Δημοκρατίαςκαι με «ευκαιριακό τρόπο» προσπάθησε να κερδίσει  όσους Νεοδημοκράτες αντιτείνονται στην συνταγματική ισχύ περί του «ιδιώτη», αδειάζοντας εντέχνως  τον Μητσοτάκη. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά…

-Υπάρχει έντονος συναισθηματισμός σε ένα μέρος των συμπολιτών μας, που σε μια κατάσταση περιθωριοποίησης και κοινωνικής του απομόνωσης, με το να  συμμετέχει σε ένα τέτοιο γεγονός ,θεωρεί ότι δίνει το παρόν του έστω… εθιμοτυπικά. Με αυτή τους φυσικά τη συμπεριφορά δεν καταγράφονται εμφανώς στην κομματική δύναμη της ΝΔ , διότι μπορεί να ψηφίσουν άλλα δεξιά κόμματα ή ακόμη να μην δώσουν παρόν σε άλλα εθνικά γεγονότα, όπως αυτών των εκλογών.

-Υπάρχει εκείνο το μέρος του κεντρώου χώρου που προβληματίζεται για την δεξιά πανσπερμία απόψεων  και που θέτει σε αμφισβήτηση, ακόμη και σε κίνδυνο, συνταγματικές διατάξεις είτε αφορούν τα της  ταφής του τέως, είτε των σπονδυλωτών ατελέσφορων διαδικασιών και αποφάσεων του εισαγγελέως Ντογιάκου.

Ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται πλέον, ότι «πολιορκείται» στην πολυκατοικία της Δεξιάς Παράταξης, η οποία, κάθε άλλο φέρεται ως φιλελεύθερη, μεταρρυθμιστική και ανανεωτική.   

Δεν μπορούμε να «παραπονεθούμε» ότι δεν υπάρχουν συνεχή γεγονότα που διαπερνούν τη  πολιτική και κοινωνική ζωή του  τόπου μας. Γεγονότα που βγάζουν στην επιφάνεια, κακοφορμισμένες καταστάσεις, υποβόσκουσες τάσεις και απόψεις, προκλήσεις που θα πρέπει να απαντηθούν και να αντιμετωπιστούν. Μπορεί το θέμα της κηδείας του τέως να μας απασχολήσει και μιντιακά για λίγες ακόμη μέρες άλλα έχει γίνει ανάφλεξη των ενδοπαραταξιακών συγκρούσεων στο χώρο της Δεξιάς  και με ιδεολογικό πρόσημο.

*Η Κατερίνα Μπατζελή είναι πρώην Υπουργός, βουλευτής, ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ

Διαβάστε επίσης:

Ποιος θα μας προστατέψει από τους «θεσμούς»;

Πολιτική κατάσταση στην Τουρκία

Απλή και άδολη αυτοκτονία!