Αυτές οι εφ’ όλης της ύλης αντιπαραθέσεις, είτε στη Βουλή – για μια, δυο φορές ακόμα – είτε…εξ άμβωνος, μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό:

Και οι δυο αμφισβητούν τις δημοσκοπήσεις, ο καθένας από την πλευρά του. Ο μεν Μητσοτάκης – υποστηριζόμενος και από τα media με 8-2 υπερ του – ισχυρίζεται ότι θα ξεπεράσει το προβλεπόμενο από τις έρευνες 5-6% και θα κάνει αυτοδυναμία.

Ο δε Τσίπρας ότι οι δημοσκοπήσεις θα διαψευστούν, όπως και άλλες φορές κατά το παρελθόν.

Το παράδειγμα της Κύπρου με τις δημοσκοπικές προβλέψεις, το «διαβάζει» ο καθένας όπως θέλει, ή όπως τον συμφέρει.

Στις κόντρες αυτές, πάντα έχουν θέση οι υπερβολές. Ο πρωθυπουργός εμφανίζει τον Τσίπρα ως εθνομηδενιστή, επειδή έχει επιφυλάξεις για τις διαδικασίες που ακολουθεί η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα. Περίπου εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως εθνικό μειοδότη.

Ή το άλλο το τραβηγμένο, ότι επειδή αμφισβητεί τις δημοσκοπήσεις, θα αφισβητήσει και το εκλογικό αποτέλεσμα!!
Πιο χαλαρααά…

Ο Τσίπρας βάζει μπροστά την υπόθεση των υποκλοπών και εμφανίζει την κυβέρνηση ως την πιο αντιδημοκρατική μετά το 1974.

Ο Ταλεϋράνδος δεν ήταν αυτός που έλεγε ότι, ο υπερβάλλων ζήλος δεν οφέλησε ποτέ;

Διαβάστε επίσης

Οι προβλέψεις για τον χιονιά, η παρέμβαση Βενιζέλου με πρόταση στην Πρόεδρο και το… μυστήριο με την ανακοίνωση των εκλογών

Τα γκάλοπ, η πρωτιά και τα ζόρια για τις συμμαχίες

Ο συμβολισμός του Τσίπρα, το ρίσκο και τα οφσάιντ της Τσαπανίδου