Σε όλη την Ευρώπη αυξάνεται ανησυχητικά η υποστήριξη προς την Ακροδεξιά και μετά την απόφαση του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, στις 23 Ιουλίου, η Ισπανία μπορεί να είναι η επόμενη ευρωπαϊκή χώρα με ακραία συντηρητική κυβέρνηση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ιταλίας.

Ο Σάντσεθ προσφεύγει στις κάλπες έξι μήνες νωρίτερα, μετά την εντυπωσιακή νίκη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος στις τοπικές εκλογές που έγιναν στις 28 Μαΐου.

Ουδείς αμφιβάλει ότι το Λαϊκό Κόμμα θα κερδίσει και τις εθνικές εκλογές. Αλλά πιθανότατα θα χρειαστεί την υποστήριξη του ακροδεξιού κόμματος Vox για να σχηματίσει κυβέρνηση. Και έτσι το Vox θα είναι ο ρυθμιστής του πολιτικού σκηνικού, ενώ οι δεξιοί θα ανοίγουν την πόρτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής στα εγγόνια του Φράνκο.

«Το Vox θα ασκήσει μεγάλη πίεση στο Λαϊκό Κόμμα» λέει στο Al Jazeera ο Οριόλ Μπαρτομέους, καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. «Άντεξε στο τσουνάμι του Λαϊκού Κόμματος στις περιφερειακές εκλογές και έτσι το Vox μπορεί να κάνει αυτό που έκανε με το Λαϊκό Κόμμα στην Καστίγια – Λεόν: Αξιώνει συμμετοχή στην κυβέρνηση».

Στον δρόμο της Μελόνι

Το Vox ακολουθεί τον δρόμο του όμορου κόμματος των Αδελφών της Ιταλίας της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι – η οποία μάλιστα μίλησε σε μία συγκέντρωση του Vox στην Ανδαλουσία. Η Μελόνι κατάφερε να φέρει το ακροδεξιό κόμμα της στην κεντρική πολιτική σκηνή έχοντας δίπλα της τον Μπερλουσκόνι και πείθοντας ότι είναι απλώς… συντηρητική. Προφανώς απέφυγε επιμελώς να μιλήσει για τη θητεία της σε νεοφασιστικά κόμματα – ο κόσμος ξεχνάει εύκολα.

Ο αρχηγός του Vox, όταν κέρδισε τις εκλογές η Μελόνι, ανέβασε φωτογραφίες με τη νικήτρια των εκλογών γράφοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η Μελόνι «έδειξε τον δρόμο για μια Ευρώπη που θα είναι υπερήφανη, ελεύθερη και θα αποτελείται από εθνικά κυρίαρχα κράτη, ικανά να συνεργάζονται για την ασφάλεια και την ευημερία όλων».

«Η Ακροδεξιά είναι ήδη στην εξουσία στην Ιταλία και το Vox το εκμεταλλεύεται. Αν σκεφτούμε ότι το Vox εμφανίστηκε ουσιαστικά το 2018, που με πολιτικούς όρους σημαίνει προχθές, τότε η εξέλιξή τους σε κόμμα της κεντρικής σκηνής έχει γίνει πολύ γρήγορα» επισημαίνει ο Μπαρτομέους. Κι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα όπου ο φασίστας δικτάτορας Φρανσίσκο Φράνκο κυβέρνησε από το 1939 μέχρι τον θάνατό του, το 1975! Ο Φράνκο εγκαθίδρυσε τη στυγνή δικτατορία του μετά τη νίκη της εθνικιστικής παράταξης στον ισπανικό εμφύλιο. Κι όμως αυτή η χώρα είναι έτοιμη να επαναφέρει στην κυβέρνηση ένα ακροδεξιό κόμμα.

Ο αρχηγός του Vox Σαντιάγο Αμπασκάλ δεν κρύβει τα πιστεύω του: χαρακτηρίζει «σοσιαλ- κομμουνιστική» την κυβέρνηση Σάντσεθ και τη θεωρεί επικίνδυνη για τη χώρα.

Προς τι το… φλερτ;

Το μεγάλο πρόβλημα, σε πολιτικό επίπεδο, το έχει το Λαϊκό Κόμμα: πρέπει να πείσει ότι δεν άγεται από τους ακροδεξιούς ώστε να κρατήσει συσπειρωμένο το κεντροδεξιό ακροατήριο. Γι’ αυτό το Λαϊκό Κόμμα καθυστερεί τη συνεργασία με το Vox σε περιφερειακό επίπεδο και αφήνει αυτές τις αποφάσεις για μετά τις γενικές εκλογές. Αλλά φαίνεται πως οι Ισπανοί δεν ενοχλούνται από το φλερτ αυτό, αφού ξέρουν πως το Vox ιδρύθηκε το 2013 από στελέχη που αποσκίρτησαν από το Λαϊκό Κόμμα.

«Είναι σαφές ότι ο μόνος τρόπος για να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία το Λαϊκό Κόμμα είναι μέσω συμφωνίας με το Vox» λέει ο Μπαρτομέους, ο οποίος δείχνει τη μεγάλη εικόνα: οι συντηρητικοί συγκυβερνούν με τους ακροδεξιούς, στο όνομα της ανάσχεσης της Αριστεράς σε όλες τις εκφάνσεις της. Από την άλλη πλευρά η Αριστερά δεν κρύβει τις ανησυχίες της για πιθανή συγκυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος – Vox, αλλά η στρατηγική της συνίσταται μόνο στην κινητοποίηση εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι από τα πεπραγμένα του Σάντσεθ.

«Είναι σαν ξυπνητήρι. Οι άνθρωποι σαν εμάς, που έχουν πολύ διαφορετική θεώρηση για το κύμα της Δεξιάς, πρέπει να ξεσηκωθούν. Συχνά η απογοήτευσή μας από το πολιτικό σύστημα μας οδηγεί στην αποχή. Αλλά, αν δεν ψηφίσουμε, οι δεξιοί θα κάνουν ό,τι θέλουν» λέει η Μέι Σεράνο, καλλιτέχνης και ακτιβίστρια, που τοποθετεί εαυτόν στην αριστερή πτέρυγα του πολιτικού φάσματος.

Οι αντισυστημικοί έγιναν θεσμικός παράγοντας

Το Vox μπήκε δυναμικά στην πολιτική σκηνή μέσω των περιφερειακών εκλογών στην Ανδαλουσία, το 2018, με υπερεθνικιστικά, αντιμεταναστευτικά και αντιφεμινιστικά συνθήματα. Και την καλύτερη ώθηση που θα μπορούσε να έχει την πήρε από τη Μελόνι. Τηλεοπτική έρευνα αποκάλυψε ότι στις τάξεις του Vox έχουν βρει πολιτικό καταφύγιο νεοναζί.

Ένα σημείο αναφοράς για τον τρόπο διείσδυσης στην κοινωνία είναι ο Όσκαρ Ρόμπλες, που θα είναι ο επόμενος δήμαρχος της μικρής ορεινής πόλης Ρασκαφρία, βόρεια της Μαδρίτης. Ο Ρόμπλες λέει ότι θα δουλέψει για τη στήριξη του αγρο-κτηνοτροφικού τομέα, τη βελτίωση των συνθηκών για τους νέους και υπόσχεται ότι θα φτιάξει ΚΑΠΗ για τους γέροντες.

Μιλώντας στον «Guardian» ο Ρόμπλες λέει πως έκανε «μια πολύ τίμια προεκλογική εκστρατεία, πολύ ήρεμη». Ο 59χρονος τυπογράφος διαβεβαιώνει ότι «δεν μπήκε σε ιδεολογικές συγκρούσεις με κανέναν, αλλά μίλησε με όλους – τους νέους, τους ηλικιωμένους, τους αγρότες». «Δεν με νοιάζει το χρώμα σου, είσαι γείτονας – είμαι εδώ για να σε βοηθήσω» διατυμπανίζει. Και προφανώς έπεισε τους συμπολίτες του.

Μια άλλη περίπτωση, αποκαλυπτική της εν λόγω πολιτικής κουλτούρας στην Ισπανία, είναι η περίπτωση ενός αρχιεπιθεωρητή της αστυνομίας στην πόλη Ιρούν της Χώρας των Βάσκων, στα σύνορα με τη Γαλλία. Ο αξιωματικός αυτός έχει έναν δικό του τρόπο να επιβραβεύει τους άνδρες του για τις συλλήψεις μεταναστών που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα με τη Γαλλία: δίνει δύο μέρες ρεπό σε όποιον συμμετέχει σε έρευνες για μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά, τρεις μέρες ρεπό για κάθε έναν μετανάστη που συλλαμβάνεται, τέσσερις μέρες ρεπό αν συλληφθούν περισσότεροι από δύο και πέντε ρεπό αν συλληφθούν πάνω από δέκα μετανάστες…

Διαβάστε επίσης:

Ισπανία: Ρισκάρει με εκλογές ο Σάντσεθ – Πώς σαρώθηκαν οι σοσιαλιστές από το δεξιό «τσουνάμι»  

Ραγδαίες εξελίξεις στην Ισπανία – Πρόωρες εκλογές τον Ιούλιο εξήγγειλε ο Σάντσεθ

Ισπανία: Συντριβή για τους Σοσιαλιστές στις δημοτικές εκλογές