Μιλούσα με κυβερνητικούς χθες και ενώ τα περίμενα χαλαρά τα πράγματα, διαπίστωσα ότι το νέο γαλάζιο ξεκίνημα δεν είναι και τόσο ανέμελο.

Μου εξομολογήθηκαν ότι παρά τις αρχικές διακηρύξεις, το πιθανότερο είναι να μην κατατεθεί τελικά μέσα στον Ιούλιο το νομοσχέδιο για το περίφημο «Επιτελικό Κράτος 2.0»! Και ότι το μόνο νομοσχέδιο που θα πάει στη Βουλή μέχρι το κλείσιμο της συνόδου είναι το φορολογικό.

Και μου εξήγησαν, έτσι χωρίς καθόλου πίεση, ότι αυτή η πολυδιαφημισμένη αναβάθμιση του επιτελικού κράτους, με τους 4,5,6 (θα σας γελάσω πόσοι είναι ακριβώς) υπουργούς στο Μαξίμου και τα πέριξ, δεν είναι τεχνοκρατικά δομημένη και έτοιμη να πάει ως νομοσχέδιο στη Βουλή. Και πως το πιθανότερο είναι πως οι αλλαγές σε νομοθετικό επίπεδο πάνε για Σεπτέμβριο.

Δύσκολες οι ισορροπίες στο νέο σχήμα…

Μπουρλόοοοοτο…  

Να σας πω την αμαρτία μου, δεν άντεξα βλέποντας όλη αυτή τη φασαρία με τον Σπίρτζη και άλλους προεδρικούς να κάνουν επιθετικές δηλώσεις για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και ρώτησα τι συμβαίνει. Διότι η συμφωνία για τη διαδικασία προς την εκλογή της νέας ηγεσίας, ήταν σχεδόν ομόφωνη, αλλά αμέσως μετά άρχισαν τα όργανα.

Ρώτησα ψύχραιμη πηγή, όχι κάποιο τυχαίο στέλεχος, σας διαβεβαιώ, όσο κι αν φαίνεται περίεργο το ότι υπάρχουν ακόμα ψύχραιμοι Συριζαίοι!

Και μου απάντησε αφοπλιστικά ως εξής: «Καλά, πιστεύεις ότι θα είναι ορατό το ενδεχόμενο να εκλεγεί η Έφη Αχτσιόγλου και να πάρουν το κόμμα ο Τζανακόπουλος και η Ομπρέλα και όλα θα κυλήσουν ομαλά; Οι άλλοτε πανίσχυροι “Τσιπρικοί” θα καθίσουν με σταυρωμένα χέρια;».

Αλλά δεν περιορίστηκε σε αυτό. Μου εξέφρασε την εκτίμηση ότι επειδή οι πάλαι ποτέ «προεδρικοί», – ήτοι οι «Παππάδες», οι πασοκογενείς και άλλοι – δεν έχουν ακόμα υποψήφιο για την ηγεσία και πιθανόν να μην βρουν έως το Σαββατοκύριακο 15-16 Ιουλίου, δεν αποκλείεται να δοθεί η δυνατότητα από το Διαρκές Συνέδριο στα τέλη Αυγούστου, να κατατεθούν υποψηφιότητες ακόμα και τότε!

Κρατήστε το… έχει ακόμα πολύ δρόμο η μάχη ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ!     

Διαβάστε επίσης:

Το ξέσπασμα Σπίρτζη, η… Σοσιαλιστική Συμμαχία και η κουβέντα Γεροβασίλη με Τασούλα για τους Σπαρτιάτες

Η πρεμιέρα του Ανδρουλάκη στην ελληνική Βουλή, προσδοκίες, ψίθυροι και… άχαρες κόντρες

Ο Τσίπρας, η Ιστορία και η άλλη (οι)