Στον ΣΥΡΙΖΑ έχει στηθεί τον τελευταίο καιρό κάτι σαν μία Προκρούστεια κλίνη.

Άλλοι θέλουν να «μακρύνουν» και άλλοι να «κοντύνουν» τον Κασσελάκη.

Να τον φέρουν στα μέτρα ενός ΣΥΡΙΖΑ που μάλλον έχει πεθάνει από καιρό, ενός κόμματος που υπάρχει μόνο σε ονειρώξεις και σε νοσταλγίες. Στα μέτρα της μίας και της άλλης τάσης, ώστε να ικανοποιηθούν όλοι και όλες, ανεξάρτητα από το εάν το πραγματικό αποτέλεσμα θα ήταν αποκρουστικό.

Θα ήταν ωραία ιστορία για να θυμηθούμε και την ελληνική μυθολογία, αλλά άκρη δεν θα βρίσκαμε.

Του υποδεικνύουν με κάθε τρόπο, σε κάθε ευκαιρία τι «πρέπει να κάνει» τα πράγματα. Πώς πρέπει να προσαρμοστεί στην «κουλτούρα των μη διαγραφών», για παράδειγμα. Πώς πρέπει να κινηθεί με τους αργούς ρυθμούς μίας γραφειοκρατίας στο όνομα των «αρχών του κόμματος» κι ας διαλύεται το σύμπαν τριγύρω. Πώς να συμβαδίσει και τελικά να υποταχθεί σε μία λογική παραλυτικών συμβιβασμών και ισορροπιών μεταξύ τιμαριούχων στο όνομα μίας «σύνθεσης» και «εκπροσώπησης», άνευ ουσιαστικού κοινωνικού αντικρίσματος.

Όλα αυτά με το επιχείρημα ουσιαστικά, ότι «έτσι έχουμε μάθει να κάνουμε εδώ τα πράγματα» – όποιος γνωρίζει το πείραμα με το κλουβί και τις μπανάνες θα καταλάβει.

Ειλικρινά, δεν ξέρω εάν έχουν δίκιο σε κάποια από αυτά ή ακόμα και σε όλα. Αν όντως οι συμβουλές, οι παροτρύνσεις, οι προειδοποιήσεις, οι οδηγίες προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ορθές και πρέπει να αξιοποιηθούν στον έναν ή τον άλλο βαθμό. Δεν αποκλείω ορισμένα από αυτά που λέγονται από τους αμφισβητίες ή τους καλοπροαίρετα διαφωνούντες να είναι χρήσιμα και σωστά.

Αλλά ο κόσμος δεν ψήφισε έναν τέτοιο Κασσελάκη.

Δεν ψήφισε έναν Κασσελάκη που θα έρθει στα μέτρα του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ. Που θα κάνει τα πάντα όπως τα έκανε ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ, επειδή «έτσι είχε μάθει να τα κάνει».

Αλλά έναν Κασσελάκη που θα κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτός πιστεύει και θα τον φέρει κάπως προς τα δικά του μέτρα. Όχι ακριβώς στα δικά του μέτρα, εντάξει. Διότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να προσαρμόζεται στα μέτρα του αρχηγού του. Αλλά και κανένας αρχηγός δεν έχει νόημα ύπαρξης εάν προσαρμόζεται και ο ίδιος στα παλαιά μέτρα του κόμματος.

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε μεγάλη παράταξη επειδή ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να τον φέρει στα μέτρα της δικής του ηγετικής και χαρισματικής φυσιογνωμίας. Όταν άρχισε ο Τσίπρας να προσαρμόζεται και τελικά να αποδέχεται τα μέτρα του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, έχασε και ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κασσελάκης έχει τον τρόπο του.

Μπορεί να μην τον καταλαβαίνουν οι πιο πολλοί – να μην τον καταλαβαίνουμε οι μεγαλύτεροι ίσως.

Είναι πιο έντιμο να πει κανείς «διαφωνώ και φεύγω» διότι είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ που δεν αναγνωρίζω και δεν με αφορά.

Αλλά δεν είναι έντιμο να συμφωνείς δήθεν, αλλά να προσπαθείς να φέρεις με το ζόρι τον Κασσελάκη στην Προκρούστεια κλίνη ή να τον καταβρέχεις με παγωμένο νερό για να μην ανέβει στη σκάλα. Να θέλεις να τον θέσεις υπό επιτήρηση, με κοπτάτσια παλαιοκομμουνιστικού τύπου για παράδειγμα.

Και είναι άλλο αυτό κι άλλο η δημιουργική προσπάθεια να «μάθει» γρήγορα, να προσαρμοστεί και να ανταποκριθεί στο ρόλο του.

Τα κόμματα προχωρούν μέσα από συγκρούσεις. Έχει ειπωθεί άλλωστε ότι οι διασπάσεις δεν είναι κακές.

Η αποφυγή των συγκρούσεων όταν είναι επιβεβλημένες οδηγούν σε χειρότερα αποτελέσματα. Σαν τους κακούς γάμους, που καλύπτουν το πρόβλημα και δεν το λύνουν με διαζύγιο.

Ο Κασσελάκης ζήτησε από τα κομματικά όργανα να λύσουν το πρόβλημα της ανοιχτής υπονόμευσης του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα κομματικά όργανα τον αγνόησαν. Κι αν δεν τον αγνόησαν, αποδείχθηκαν μη αποτελεσματικά. Πού ακούστηκε για παράδειγμα στέλεχος κόμματος να εξαγγέλλει την δημιουργία άλλου κόμματος και να μην αποπέμπεται αυτόματα;

Ή άλλο στέλεχος να καταφύγει στη δικαιοσύνη σε βάρος του κόμματος και του πρώην (ιστορικού) αρχηγού του και να μην διαγράφεται άμεσα;

Δεν ξέρω αν το δημοψήφισμα είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτό το πρόβλημα με την επιτηδευμένη ραθυμία των κομματικών οργάνων.

Αλλά αν έχουν δίκιο όσοι λένε ότι είναι καταστροφική η προσφυγή στην κρίση των κομματικών μελών (!!!! – από πότε άραγε η άμεση δημοκρατία είναι τόσο πρόβλημα;), δεν έχουν παρά να ψηφίσουν στην κεντρική επιτροπή την εισήγηση του Κασσελάκη. Και να αφήσουν τα κυανά κράνη στην άκρη, κανείς δεν ζήτησε τον ΟΗΕ! So easy, που λένε και στην Αμερική…  

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Πιέσεις στελεχών σε Κασσελάκη να πάρει πίσω το δημοψήφισμα για τις διαγραφές

Νέα Δημοκρατία: Νέα γραμματέας η Μαρία Συρεγγέλα – Αντικαθιστά τον Παύλο Μαρινάκη

Νομοσχέδιο για την πρόληψη διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου προωθεί το Υπ. Δικαιοσύνης – Αντιδράσεις από αντιπολίτευση