Το φθινόπωρο που συγκλόνισε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εγινε ηδη βαρυχειμωνιά, με τις αποχωρήσεις, με την εξαγγελία της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας απο τους «11», με τις ατελείωτες πολεμικές να…σέρνουν τον χορό της καθήλωσης και της αποδυνάμωσης του ευρύτερου χώρου μιάς αριστεράς που εως «προχθες» αποτελούσε την κύρια δύναμη αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Η προσπάθεια του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να «τονώσει» ηθικά την Κ.Ο και τους φίλους, μέλη του κόμματος λέγοντας οτι είμαστε «47 δεν «αλλάζει» τα πολιτικά δεδομένα που καταγράφουν ως τώρα μια διαρκή απώλεια δυνάμεων και αποδοχής, τοσο σε κοινωνικό πεδίο όσο και σε δημοσκοπικές ροές. Εχει προ πολλού χαθεί η όποια αρχική ευφορία για «γεωμετρική» πρόοδο που θα προκαλούσε η «δημοφιλία» Κασσελάκη και τώρα τα προβλήματα χρεώνονται «αποκλειστικά» στους αποχωρήσαντες «αποστάτες» (που βεβαίως επίσης βαρύνονται με οξείες και χωρίς «περιθώρια» επιθέσεις) ενω στο κοινωνικό πεδίο η «υποδοχή» ειναι τουλαχιστον αναντίστοιχη των «επιθυμιών» της νέας ηγετικής ομάδας.

Με την παρουσία του Αλ.Τσίπρα στην συνεδρίαση της ΚΟ μπορεί να τονώθηκε ο πολιτικός συμβολισμός της «συνέχειας» και να «αφαιρέθηκε» ενα συρόμενο ερώτημα για τον ρόλο του τέως προέδρου, ομως ειναι προφανές οτι για να προκύψει κάποια ανάταξη δεν αρκουν τέτοιες παρουσίες (πολύτιμες πάντως) χωρις ανασχεδιασμένο θεσμικό και πολιτικό ρόλο για τον «παραμένοντα» ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ακραίες και πολεμικές δηλώσεις των αποχωρησάντων περί «εκφυλισμου» και «απαξίωσης» του κόμματος που στελέχωσαν μέχρι χθες, μπορεί να νομίζουν οτι χτυπάνε τις προφανεις αδυναμίες του κ. Κασσελάκη ομως την ίδια ωρα «πληγώνουν» τεράστιο αριθμό μελών, ψηφοφόρων και φίλων που παρα τις συγκρούσεις των ορατών πλεον σχεδίων αναζητούν ακόμη τις απαντήσεις για τα αίτια των εκλογικών, πολιτικών ηττών και τις προγραμματικές επεξεργασίες που θα οδηγήσουν σε ανάκτηση διευρυνόμενης επίδρασης και ρόλου στην πορεία της χώρας μας.

Η παρουσία μιας σύγχρονης, δημοκρατικής, προοδευτικής αριστεράς δεν κρίνεται απο «τίτλους» και τάσεις ιδιοκτησίας «ταυτότητας» απο κανέναν και καμμία πλευρά αλλά απο εμπράγματη, ολοκληρωμένη προγραμματική, θεσμική και κοινωνική προσπάθεια για διεκδίκηση αλλαγής των ευρύτερων συσχετισμών.

Το σημερινό ταξίδι στην Ρώμη του τέως προέδρου κ. Τσίπρα για τις εργασίες της επιτροπής του Συμβουλιου της Ευρώπης αλλά και τις συναντήσεις με τους πρώην πρωθυπουργούς Κόντε (πεντε αστέρια) Λεττα (Δημοκρατικό Κόμμα) Έλι Σλάιν (επικεφαλης σημερα του Δημ.Κόμματος) δείχνει την σημασία των ευρύτερων συναντήσεων σε Ευρωπαικο πεδίο που οι αριστερες δυνάμεις πρέπει να επιδιώκουν και να συμβάλλουν αν αντιλαμβάνονται και τις απειλές της ακροδεξιάς.Τις επόμενες ημέρες στην Βουλη αλλά και στο πεδίο των πολιτικών πρωτοβουλιών θα αντιληφθούμε το ειδικό βάρος κάθε πρότασης και κίνησης. Αν το «εντός, εκτός και επι τα αυτά» συνεχιστει, τα χειρότερα χτυπάνε, τα ακούμε;

Διαβάστε επίσης:

COP28: Κρήτη – ενεργειακή μετάβαση και με υδρογόνο

Η Κεντρο-Αριστερά να ξαναδεί την πραγματικότητα

Ο Μητσοτάκης, ο Σούνακ, τα γλυπτά και το… Κούγκι